MIXED PICKLES
26 januari 2005 83e jaargang nr. 9
ingelegd door Willem Adriaansz
w.adriaansz@zonnet.nl
LOGISTIEK
Dinsdag 18 januari 2005 om 15,00 uur: Pickelaar heeft zich thuis in zijn blonde duindorp voorbereid op het jaardiner ter gelegenheid van 110-
jarige AFC. Hij kent de mores en de riten van zijn voetbalclub en indachtig het kledingadvies "black tie" zit hij gereed in het zwarte kostuum
dat - gelukkig - nog min of meer onberispelijk past. Het ridderkruis met rood/zwart lint heeft hij keurig opgespeld en - jawel - de gouden
manchetknopen heeft hij weer ingebracht.
Ogenschijnlijk veel te vroeg (de geplande aankomsttijd in Krasnapolsky is 19,00 uur), maar de logistiek is in huize Pickelaar niet zonder be
kommernis gededuceerd.
Het feit lag er, dat Pickelaarse bezigheden had in Zeist, waartoe Pickelaar haar al vroeg in de morgen op het station had overgedragen aan de
zorg van NS. Naar verwachting zou ze niet tijdig genoeg huiswaarts keren om zich op haar beurt in volle krijgstooi te hullen voor het AFC-
damesjaardiner in het Hilton Hotel. In half ornaat en met een tasje vol aanvullende changementen zou ze solerend vanaf het Centraal Station
Amsterdam de weg naar de Apollolaan inslaan. Pickelaar zou zijn auto achterlaten op de Minervalaan tegenover het Hilton en op zijn beurt als
Einzelganger naar de Dam trekken. Het moest toch mogelijk zijn de volgende ochtend vroeg tot een hereniging te komen om gezamenlijk de
thuisreis te aanvaarden.
Helemaal gerust daarop was Pickelaar echter niet. Uit de rails lopende treinen of openbaar vervoer-stakingen - om maar wat te noemen - zijn
immers nooit op voorhand uit te sluiten. Maar gelukkig kwam alles toch nog goed, want in Kras(napolsky) kwam onze Almelose vriend Piet
Vaal tot Pickelaar om een groet van Pickelaarse over te brengen. Piet V. - altijd op de juiste tijd op de goede plek - had met zijn Truus een
optrekje in Hilton gereserveerd en samen hadden zij al uitvoerig met Pickelaarse bijgepraat. Vrij van zorgen gingen de Pickelaars daarop afzon
derlijk hun eigen eetfeest in.
CITAAT
"Wij kiezen onze eigen rol niet in het leven en hebben met de rolverdeling ook niets uit te staan; onze plicht is de rol, die ons is opgelegd is,
goed te spelen".
(Epictetus, Romeins wijsgeer, 50 - ca. 138).
NOSTALGIE
Hoe dan ook: Pickelaar dreigde véél te vroeg op de Dam te arriveren en omdat hij als 'buitenman in grote stad' toch iets van vroeger wilde op
snuiven haakte hij op het Rokin bij het Spui even af om als toerist verder te gaan en de werkzaamheden aan de noord/zuidlijn nader aan te zien.
Maar daaraan voorafgaande liep hij - niet helemaal toevallig - de Langebrugsteeg in op weg naar zijn geboortehuis op de Grimburgwal. Het
bleek er nog knap bij te staan. Ooit wijdde Pickelaar een versje aan dat pand. Hij wil het u hier niet onthouden.
In 't oude hart van Amsterdam Voor wie onwetend daar passeert
schonk moeder mij het leven. herhaal ik nog maar even,
't Is daar, waar ik ter wereld kwam: opdat u daar uw schreden keert:
Grimburgwal, nummer zeven. Grimburgwal, nummer zeven.
Lang geleden kwam Pickelaar er achter, dat daar iets verderop (nummer 11?) een oer-AFC-er gewoond had: P(iet) H. Vermeulen, die al in 1915
beroepen werd tot het erelidmaatschap en op het genoemde adres een (academische) boekhandel dreef.
Historisch gesterkt vervolgde Pickelaar zijn weg langs de slagvelden op het Rokin, maar hij bereikte Kras nog steeds te vroeg, zodat hij besloot
nog 'een Bijenkorfje te pikken'. Daar herkende hij niets meer en hij verdwaalde er aanvankelijk, zodat hij zich nog moest reppen om de Winter
tuin van Kras tijdig te bereiken.
Van wat zich daar zou gaan afspelen doet deze AFC-Schakel elders ongetwijfeld uitvoerig verslag. Om herhaling te voorkomen verwijst Picke
laar naar zijn mede Schakel-scribenten.
DAT SCHOT
Bij de brievenbuspost zat op 18 januari 2005 een pakketje van Henk Sonnevelt uit Krommenie. Een maand of negen geleden berichtte Pickelaar
u over deze legendarische AFC-schutter. Een korte samenvatting daarvan.
In 1946 kon KFC met een gelijkspel kampioen worden bij AFC op de Zuidelijke Wandelweg. Tot 20 minuten voor het eindsignaal leidde KFC
met 3-0 en de Koogse horeca lachte al.
Maar Henk Sonnevelt, Chris Geluk en Dick Disselkoen zorgden voor 3-3; nog altijd voldoende voor een KFC-kampioenschap. Totdat "het
schot van Henk Sonnevelt" vanaf 30 meter AFC in de voorlaatste minuut alsnog de 4-3 winst bracht; plus een beslissingswedstrijd tegen dat
zelfde KFC in het Olympisch Stadion (voor 43.000 toeschouwers 4-2); waardoor niet KFC maar AFC kampioen werd.
Door die voorafgaande pegel op de Wandelweg was het financieel noodlijdende AFC in één klap boven Jan.
Diezelfde Henk Sonnevelt had dezer dagen andermaal een schuur, kelder of zolder opgeruimd en wederom AFC-spullen hervonden. "Mochten
ze niet interessant genoeg zijn, dan is 'oud papier' de beste optie", schreef hij Pickelaar. Voor een AFC-archivaris niks oud papier, maar goud.
Onder veel meer trof Pickelaar een brief aan van 8 november 1945. Zes handgeschreven kantjes van E.C.-lid Jo Broeksmit aam Henk Sonne
velt, die te kennen gegeven had er voorlopig mee op te houden omdat hij naar eigen mening niet voldoende presteerde...
Henk Sonnevelt: bedankt voor je waardevolle archiefstukken!
COMPETITIE
UVS thuis (7-0) en Omniworld uit (5-1): Pickelaar was erbij, maar zijn potje Pickles is vol. "Zonder dieptepunten geen hoogtepunten", ving
Pickelaar na afloop in de Flevopolder op. Ook hiervan leest u elders in deze Schakel.
t
12
