AFCoryfee: Jaap Draisma!
De man die in de gouden jaren van AFC bekend stond om zijn werk
lust, een dienende speler, die het werk opknapte voor anderen. Deze
man dient AFC nu op een heel andere wijze.
Deze man is dagelijks op de club aanwezig om de administratie voor
AFC bij te houden.
Jaap Draisma, de man op de achtergrond, maar oh zo belangrijk!
Vraag: Jaap, onlangs ben je geïnstalleerd als Ridder van AFC. Wat
heeft je vijftig jaar geleden doen besluiten om voor AFC te gaan
spelen
Antwoord: In die tijd werd dat voor je beslist. Mijn vader was nogal
bevriend met de beroemde banketbakker De Wijs en deze man was lid
van AFC. Op zijn aanraden heeft mijn vader toen besloten dat ik voor
AFC zou gaan spelen in plaats van voor Sloterdijk.
Deze laatste club lag veel meer voor de hand, want wij woonden in
Amsterdam West. Van daaruit ging je niet zo gauw naar AFC.
Vraag: Nol Kuikens werd onlangs ook benoemd tot Ridder. Daar heb
je een speciale band mee. Wil je dat toelichten?
Antwoord: Ja natuurlijk. Niet alleen ik kwam naar AFC, maar ook
mijn zus. Dus je raadt het al: Nol is mijn zwager. Prachtig toch en dan
ook al die jaren samen gevoetbald. Had je tijdens verjaardagen ergens
over te praten.
Vraag: Je behoorde tot die gouden generatie van de jaren zestig.
Wanneer was je debuut?
Antwoord: Ik behoorde tot de laatste lichting van de Al, waarvan,
als ik me goed herinner, vijf spelers direct naar het eerste gingen.
Daarna is dat niet meer voorgekomen. Mijn debuut maakte ik in de
laatste officiële wedstrijd van het eerste op de Zuidelijke Wandelweg.
Mocht ik aan de sfeer proeven. Dat moet in 1962 geweest zijn, want
in dat jaar verhuisden we naar Goed Genoeg.
Vraag: Behalve jouw persoon, wie gingen er nog meer mee naar het
eerste?
Antwoord: Nol Kuikens; Jos Lonnee; Jos Kemna en Bennie Slaap.
Nu hoop ik, dat ik niemand tekort heb gedaan en anders hoor ik dat
wel.
Vraag: Je hebt de kampioenschappen in de jaren zestig meegemaakt.
Hoeveel wedstrijden heb je dan wel niet achter je naam staan?
Antwoord: Ik zou het echt niet weten. Vind ik ook helemaal niet
belangrijk. Ik hou er niet zo van om in de belangstelling te staan.
Misschien moet ik dat maar eens aan Chris Schroder vragen. Jos
Kemna en ik zijn, naar mijn beste weten, de enige twee spelers die
een Gouden Bal met twee diamantjes hebben. De Gouden Bal vanwe-
15 december 2004 83e jaargang nr. 7
ge het kampioenschap in 1963, de twee diamantjes voor de kampi
oenschappen behaald in 1967 en in 1969. Ben ik toch wel heel erg
trots op.
Vraag: Daarna geen voetbal meer? Niet voor de Veteranen gaan
spelen?
Antwoord: Ik ben eigenlijk na 1969 een beetje uit beeld geraakt. Dat
komt mede door mijn verhuizingen, onder andere naar Zaandam en
Hoorn. Mijn toenmalige werkgever, IBM, stuurde me vervolgens voor
vier jaar naar Amerika. Toen werden de banden wel minder, maar ik
ben wel altijd donateur gebleven.
Vraag: Ineens ben je weer terug bij AFC. Je bent nu al weer negen
jaar de administrateur van AFC, waarvoor je in 2000 de Henne
Boskampprijs hebt gekregen. Hoe is dat zo gekomen?
Antwoord: Ook mijn terugkomst heeft te maken met een verhuizing,
maar nu terug naar Amsterdam. Ik zocht regelmatig good old Sal van
Gelder op in zijn kantoortje. Ik had tijd over. Wat heet, ik ben op mijn
53e met pensioen gegaan. IBM was weer eens aan het reorganiseren
en deed mij een aanbod om met vervroegd pensioen te gaan. Dit
aanbod was zo goed, dit kon ik niet weigeren. Tja, en na het veel te
vroeg overlijden van Sal, een man die me nog steeds heel dierbaar is,
vroeg Kees Gehring mij om het werk van Sal over te willen nemen.
Daar hoefde ik niet zo lang over na denken, maar onder één voor
waarde. Kijk, ik wou iets terugdoen voor AFC, ik hoefde niet meer te
werken voor geld, dus de voorwaarde was: Ja, maar belangeloos, dan
hou ik toch een zekere vrijheid. Kan ik ook eens een ochtend iets
anders doen, zonder mij te moeten verantwoorden. Gelukkig kan ik,
sinds Yvonne Steeman ook voor AFC werkzaam is, af en toe eens
golfen. Ik ben dan ook lid geworden van de AS GS.
(opmerking van samensteller: ASGS is de Amsterdam Senior Golf
Society, een golfclub opgericht door en bestemd voor AFC'ers.)
Vraag: Ik denk dat heel veel AFC'ers niet weten hoeveel werk er
dagelijks komt kijken om een zo grote club als AFC goed te laten
functioneren op administratief terrein. Zou je daar iets over willen
toelichten?
Antwoord: Allereerst het bijhouden van het ledenbestand. Elk lid
komt voor in drie automatiseringsprogramma's. Dus elke wijziging
per lid brengt een drietal aanpassingen teweeg. Vooral aan het eind
van het seizoen met de vele overschrijvingen en aanmeldingen heb
ben wij het razend druk. Alle wijzigingen moeten ook nog eens naar
de KNVB gestuurd worden. Verder maken wij voor Edwin Geluk het
acceptgiroprogramma met betrekking tot het innen van de contributie.
Ook die voor de te late betalers, dus deze leden bezorgen niet alleen
Edwin extra werk, maar ons ook! Daarnaast is er elke dag communi
catie met de KNVB. Het wedstrijdprogramma moet wel uitvoerbaar
zijn. Dus hebben we niet teveel thuiswedstrijden gezien het aantal
velden? Overigens doet Pim van der Meent de indeling van de wed
strijden over de velden. Het programma moet vervolgens in de Scha
kel gepubliceerd worden. Wijzigingen en die zijn er altijd, elke week,
naar de coördinatoren. Scheidsrechters die uitgenodigd moeten wor
den. Al met al in elk weekend gaat het om ongeveer 22 wedstrijden
op de zaterdag en 15 op de zondag. En dan ook nog al het andere
werk zoals: de post, de e-mails, de telefoontjes en het maken van de
programmaboekjes. Maar vooral de communicatie met de KNVB
vergt elke week veel tijd. Alleen zou ik het niet af kunnen, maar
gelukkig dat Yvonne er ook is en dat Chris Schroder ook heel vaak
een handje komt helpen.
Vraag: Wordt het dan niet tijd om een betaalde administrateur aan te
stellen? Je kunt dit werk toch niet eeuwig blijven doen?
Antwoord: Misschien wel. Maar om iemand te vinden die dit werk
belangeloos wilt doen, dat zal wel niet zo makkelijk zijn. Mijn vrien
din woont in Hattem, dus wie weet, ga ik ooit weer eens verhuizen.
Maar voorlopig nog niet. Het is best gezellig op het kantoortje, veel
aanloop, wil ik nog niet missen. En vroeger begreep ik nooit waarom
Sal met zijn rug naar je toe bleef doorwerken en nou doe ik hetzelfde
ook! Heel gezellig die aanloop, maar het werk moet wel gedaan wor
den! Ik kan het nog niet missen, voor mij nog geen geraniums!
20
