100 en 110 jaar oud!
AFC's "Bie"- zonderheden
24 november 2004 83e jaargang nr. 6
We weten natuurlijk dat AFC een bijzondere club is.
In zijn 110-jarig bestaan zijn ook veel bijzondere gebeurtenissen
geregistreerd. Op 26 november wordt daar een uniek feit aan toege
voegd: de (bijna) 110-jarige club heeft dan een 100-jarige donateur!
To van Nigtevegt, die praat en oogt als een 70-jarige, is al 77 jaar
'aangetrouwd' en donateur!!
Als meisje van 15 jaar werd zij verliefd op Gerard en dat is altijd zo
gebleven!
In het leven van Gerard waren 3 zeer belangrijke dingen: op de eerste
plaats was daar zijn To, op wie hij dol was.
Vervolgens was daar zijn loopbaan als financieel deskundige bij de
Heineken Bierbrouwerij. En natuurlijk was daar AFC. Als actief
voetballer overheerst hij de archieven niet, maar in bestuurlijke func
ties deed hij bijzonder veel voor zijn club. Dat blijkt ook wel uit de
diverse benoemingen die Gerard kreeg. Een greep: Nobelprijswin
naar, Ridder, Lid van Verdienste en tot slot Erelid.
Gerard was dientengevolge veel bij AFC te vinden; en hij nam To
overal mee naartoe.
Zo was To dus iedere zondag te vinden in het clubhuis van AFC aan
de Wandelweg en later op de De Boelelaan.
Zij zat daar met een hechte groep vriendinnen: Lenie de Waal, Ans
van Teunenbroek, Miep Woudstra, Ans van Ooy en To van Nek. Hun
vaste plaats was aan een tafel achter de ramen zodat het voetballen op
afstand goed te volgen was. Bij een doelpunt werd dan ook, zittend en
onverstaanbaar voor het desbetreffende elftal, enthousiast gejuicht.
Staan langs de lijn was er voor To beslist niet bij! Zij hield namelijk
niet van vloeken en in het vuur van de strijd viel er natuurlijk wel
eens een pittig woordje. Nee, het waren echte dames aan die tafel. Zij
waren altijd mooi gekleed en hier was dan ook meer sprake van 'def
tige dames'.
Als hun mannen na het voetballen boven kwamen, begon, als hoogte
punt van de dag, het gezellige borreluur bij Jan en Miep Pijl.
Met bovenstaand groepje AFC-sters ging To eenmaal per maand een
dag de stad in met als startpunt steevast: koffie en gebak bij Gerzon in
de Kalverstraat. De vriendschappen waren hecht en duurden een
leven lang.
Op 18 januari ging To, in gala, graag mee naar het jaarlijkse Reünis
tendiner Tja, zo'n mededeling verbaast je toch, nietwaar? Maar in
die tijd gingen de dames mee naar wat tegenwoordig 'Het Jaardiner'
heet en wat nu alleen voor de heren is. In 1935 werd in "De Schakel"
gemeld dat het aantal deelnemers, dames en heren, een record had
gevestigd van 54 deelnemers!
Ook dat is totaal veranderd. Het is wachten op een uitnodiging en 140
personen is het minste aantal.
Zoals hierboven al gezegd: AFC is en was bijzonder.
Hoe kom je op het idee om regelmatig 'tea's' in het Apollo te organi
seren met de merkwaardige tijden van 17.30 tot 1 uur 's nachts! Nu,
To liet zich deze 'theeuurtjes 'niet ontgaan. En het bijbehorende
dansen ook niet.
Johan de Bie meldt regelmatig datje AFC-ers overal tegenkomt.
Dat telde beslist ook voor To. Na de oorlog werd Heineken in Indo
nesië op poten gezet door Gerard van Nigtevegt enTo ging
natuurlijk mee! Daar spoorden zij al snel de AFC-families Kappelhoff
en Neseker op, om in tropische temperaturen de sfeer van hun club
voort te zetten en gezamenlijk mee te leven met de club op afstand.
Eenmaal terug in Amsterdam viel de Hollandse temperatuur hen erg
tegen, maar geen nood: Len Timmerman, het breiwonder van de club,
had in recordtijd truien en sjaals voor het kleumende echtpaar klaar.
Het zijn fijne herinneringen voor deze 100-jarige dame.
To van Nigtevegt nestelde zich opnieuw in AFC.
Zij was er weer helemaal bij, maar bedreef ook haar eigen sporten.
Als floretschermster was ze zelfs kampioene van Amsterdam en met
de familie Giesler sloeg ze menig balletje op de tennisbaan.
Mocht iemand nu denken dat je met 100 jaar de interesse in sport
verloren hebt dan kan ik iedereen hoop geven: NEE.
To is de "Godmother" van het gezin van haar neef Cor Wijdoogen.
Zij ontvangt ze, zij verwent ze en zij belt iedere dag met de clanleden.
En vaak bestaan haar telefoontjes uit het attent maken op voetbalwed
strijden op de televisie. Ze is er nog steeds dol op. En net als alle
feestjes bij AFC: ze mist er niet één!!!
Henny Somers-Blekemolen
Op vrijdag 5 november jl. werd weer de jaarlijkse bijeenkomst voor
de leden van de Zilveren Ploeg gehouden. Tijdens deze avond wer
den 9 nieuwe leden van dit genootschap geïnstalleerd. Alphons Bög-
gemann, Herman Drenkelford, Paul Gehring, Ko Groszenipper,
Eddie Meijer, Ron Prins, Rob Reddering, Harry Schoemaker en
Cees Thomas waren 25 jaar en sommigen al langer lid van onze
vereniging.
zittend v.I.n.r. Cees Thomas, Ron Prins, Harry Schoemaker, Paul
Gehring
staand v.I.n.r. Eddy Meijer, Rob Reddering, Alphons Böggemann,
Herman Drenkelford, Ko Grosze Nipper
Op dezelfde avond werden Hans de Bie, Jaap Draisma, Edward
Janus, Nol Kuikens en Donald Speelman benoemd tot AFC-Ridder
vanwege het feit, dat zijn 50 jaar lid zijn van de AFC. De zwagers
Jaap en Nol zijn beiden jarenlang een vaste keus geweest in het
eerste elftal en ontvingen in het verleden vanwege verdiensten als
functionaris de Mr.Henne Boskamp Nobelprijs. Hans was actief op
vele terreinen van de Pers Publiciteit en secretariaten van commis
sies ad hoc en is tevens samensteller van het Honderdjarenboek, dat
in 1995 werd uitgegeven bij het 100 jarig jubileum. Voor zijn vele
activiteiten werd hij benoemd tot lid van verdienste en ontving hij
tevens de Mr.Henne Boskamp Nobelprijs. Edward was na zijn
jeugdtijd jarenlang voetballer in de recreatieteams met als hoogtepunt
zijn meedoen bij het vriendenteam van het twaalfde. Donald was een
