Ons Eerste
13 oktober 2004 83e jaargang nr. 4
27 september AFC - ADO'20 3 - 3
Direct na de wedstrijd meteen het verslag schrijven dat lukt niet.
Teveel spanning, teveel emotie. Eerst overheerst de teleurstelling van
de 2 verloren punten, maar al snel komt het genieten vanwege het
sprankelende spel van met name AFC. Het publiek is de grote win
naar zeg ik tegen mezelf en hoor ik in het clubhuis. Maar als ik dat na
afloop aan een paar spelers van Ons Eerste voorleg, kijken ze me aan
of ik gek ben. "Tuurlijk is dat leuk, maar we willen winnen en dat had
vandaag gemoeten
Wat is er gebeurd? Onder ideale omstandigheden, nat en kort gras,
weinig wind en een heerlijk zonnetje, werd na de voorwedstrijd van
de F1 van AFC tegen de F1 van ADO'20 (goed en leuk initiatief, zie
verslag onder Fl) de bal afgetrapt voor de competitiewedstrijd tussen
de assistent-bondscoaches. Eén assistent-bondscoach moet nog maar
eens zijn huiswerk doornemen, want eigenlijk was er maar één ploeg
die het gepredikte aanvallende spel speelde, AFC. Toch was het ADO
dat op voorsprong kwam uit hun eerste echte aanval. Na een snelle
uitbraak over rechts kopte Boy Visser knap in bij de eerste paal (0-1).
AFC zette nog meer druk en er kwamen kansen. De jubileum goal
moest wel vallen. In de 32te minuut scoorde Enrique Zschuschen na
een mooie actie van Ken Watanabe de 1100e goal voor AFC in de
Hoofdklasse. In die zelfde minuut had het overigens ook meteen 2-1
kunnen worden, maar Rody Turpijn schoot net naast. Het werd rust
met 1-1 op het scorebord, maar dat was met name te danken aan de
scheidsrechter, die even aan iets anders dacht, toen een ADO speler
de bal van de lijn haalde met zijn arm. Hoe anders loopt de wedstrijd
dan, helemaal als de speler dan ook nog rood had gekregen. Maar
goed, het gebeurde niet en AFC kreeg genoeg kansen om de wedstrijd
te kunnen beslissen, maar deed het niet. In de tweede helft het zelfde
hoge voetbal niveau. Een vroeg storend AFC, dat in bal bezit het
tempo heel hoog hield en sporadisch de lange bal hanteerde. Het is
een genot om naar dit soort wedstrijden te kijken. De mensen die de
avond tevoren in de Arena hadden gezeten beaamden dat, want qua
spelopvatting en inzet kunnen de profs van Ajax nog een puntje zui
gen aan dit AFC. Op Sportpark Goed Genoeg viel er veel te genieten
en ik doe ADO te kort als ik niet zou vermelden dat zij ook kansen
kregen, maar keeper Edwin van Holten stond ze in de weg. Het spek
takel bereikte zijn hoogtepunt tussen de 63e en 69e minuut. In de 63e
minuut scoorde Stefan Stam met een kopbal uit een corner van Rody
Turpijn (2-1). Lang konden we er niet van genieten want binnen 2
minuten scoorde ADO (2-2) door een ongelukkige bal
achterin, waarna de spits van ADO de uitgelopen Edwin van Holten
omspeelde en de bal aan (ik meen) Frank Schuitemaker gaf die hem
alleen nog hoefde in te tikken in het lege doel. In de 68e minuut
kwam Tahir Akhamrane van links goed opzetten en gaf een voorzet
op maat op het hoofd van Zschuschen die voor de 3-2 tekende. En
dan nu het slot er op??!! Nog geen minuut later lag de bal echter op
de stip. Nee, niet van de middencirkel, maar in het strafschopgebied
van AFC. Over links was ADO snel uitgevallen en kon Joey Esionye
de spits niet meer op geoorloofde wijze afstoppen. De penalty werd
fraai in de kruising geschoten (3-3). AFC probeerde hierna de wed
strijd nog naar zich toe te trekken, maar de kracht leek er niet meer te
zijn. Er werd nog aangevallen en er kwamen zeker nog kansen voor
AFC, zelfs een hele grote voor Zschuschen in de laatste minuut, maar
het lukte niet meer. ADO kreeg ook kansen door snelle uitbraken,
maar ook aan die kant werd niet meer gescoord.
Toen scheidsrechter Van Loen voor het laatst vloot bleven enkele
AFC spelers liggend op het veld achter, teleurgesteld! Misschien geeft
dit weinig steun, maar vorige seizoen heb ik AFC dit soort wedstrij
den nog wel eens zien verliezen. Het spel is oogstrelend, de sfeer zit
er in en de strijd ook. Met al deze ingrediënten zie ik de komende
wedstrijden met veel vertrouwen tegemoet.
Opstelling: Edwin van Holten, Joey Esionye (85. Vincent de Groot),
Said Moumane, Stefan Stam, Ken Wanatabe, Enrique Zschuschen,
Rody Turpijn (71. Laurens Bianchi), Dennis Purperhart, Joes Blak-
born, Bob Gehring, Tahir Akhamrane.
Nick van Ommeren
3 oktober: SVVSMC - AFC 0 - 2
De dag voor dierendag werd mij gevraagd om een verslag te schrijven
over ons eerste elftal in de uitwedstrijd eerste tegen SVVSMC. Op
weg naar Schiedam vroeg Robby Lobatto of hij met mij mee mocht
rijden, tezamen met twee lieftallige dames gekleed in het rood zwart
hadden wij een zeer genoeglijke rit. Onderweg leuke mopjes van
Robby en ja hoor ik moest het weer horen dat hij nu officieel is ge
stopt met zijn actieve voetballoopbaan, een gemis voor het heden
daagse voetbal. Eenmaal aangekomen op het gezellige sportpark van
de thuisclub, zag ik meteen dat men deze wedstrijd als zeer risicovol
had ingeschat, hoge hekken waren om het veld geplaatst
om ongeregeldheden te voorkomen.
Om even voor twee betraden de beide elftallen het veld met voor mij
toch wat verrassingen, onze vaste doelman Edwin van Holten nog niet
helemaal wedstrijdfit, werd vervangen door Jarik van Zeijst die zijn
6
