MIXED PICKLES
28 april 2004 82e jaargang nr. 15
ingelegd door Willem Adriaansz
w.adriaansz@zonnet.nl
OVER EN SLUITEN
Het had zo mooi kunnen zijn op zondag 18 april j.l. na AFC-Hollandia en Turkiyemspor-Argon: AFC 3 winstpunten toe te voegen en Tur-
kiyemspor slechts 1 punt erbij, waarmee AFC medekoploper zou zijn en dus de kans op het kampioenschap in eigen hand had. Maar de werke
lijkheid was weerbarstiger, want Hollandia schopte kort voor tijd de gelijkmaker in ons net (2-2) en Argon kon de 0-1 voorsprong bij onze
concurrent niet vasthouden (eindstand 2-1). Met nog 2 competitieronden te gaan staat AFC wel fraai tweede maar op 4 punten afstand. Over en
sluiten derhalve.
Het wonderbaarlijke herstel van AFC na de winterstop werd toegeschreven aan de toegenomen gewenning van onze geselecteerden aan elkaar.
Eén terloopse opmerking in die richting haalde de pers en vervolgens kakelt iedereen dat klakkeloos na. Pickelaar keek daar in zijn simpelheid
toch iets anders tegenaan. Met alle respect voor de aanvankelijk ingezette vervangers van geblesseerden als Ulli Landvreugd en Dennis Purper
hart: na hun rentree kwam de doelpuntenproductie op gang en mede door hun creativiteit presteerden anderen - waaronder Robert Gehring en
Rody Turpijn - aanmerkelijk beter. Plaatsing van Bob Gehring in het hart van de defensie bleek bovendien de rust achterin te bevorderen. Maar
tegen Hollandia, dat overigens beter bleek dan de 12-de plaats op de ranglijst deed vermoeden, liep het anders. Legio AFC-kansen bleven onbe
nut en defensief werd er bij tijd en wijle vreemd geschoffeld.
En daar betrapt Pickelaar zichzelf erop zowaar een ruime Pickel te vullen met voetbalcommentaar. Dat moet maar niet te vaak voorkomen. Hij
belooft zich voortaan weer uitsluitend - of nagenoeg uitsluitend - te wentelen in de marge van het clubleven.
CITAAT
"Begeer niet alles te weten, opdat gij niet in alles onwetend blijft".
(Democritus, Grieks wijsgeer, circa 460 voor Chr. tot 370 voor Chr.).
WEERZIEN
Vice-voorzitter Ad Westerhof, tevens AFC-radiokamerheer, deed wat Pickelaar hem voor de aanvang van AFC-Hollandia had gevraagd: een
boodschap van algemeen nut uitspreken.
"Achtenvijftig jaar geleden speelde AFC een thuiswedstrijd tegen KFC, waarbij de Koogse club voor het kampioenschap voldoende had aan een
gelijkspel.
Twintig minuten voor tijd leidde KFC met 0-3, maar door doelpunten van Henk Sonnevelt, Chris Geluk en Dick Disselkoen kwam de stand op
3-3; voor KFC nog altijd voldoende. Maar twee minuten voor tijd bepaalde Henk Sonnevelt met een schot van 30 meter de eindstand op 4-3 in
het voordeel van AFC. De Zuidelijke Wandelweg zinderde!
AFC en KFC maakten daarna in de nog resterende wedstrijden geen fouten meer en eindigden tenslotte gelijk bovenaan, zodat een beslissings
wedstrijd noodzakelijk was.
In het Olympisch Stadion won AFC met 4-2 voor 43.000 toeschouwers en daarmee werd AFC onverwacht alsnog kampioen.
Onder de nu aanwezige toeschouwers bevinden zich twee spelers van dat toenmalige AFC-elftal: Koen Colijn én Henk Sonnevelt!
Beloont u de oude AFC-makkers met een hartelijk applaus"!
Het was zover: na meer dan een halve eeuw had Henk Sonnevelt - de man van dat legendarische schot uit 1946 - de weg naar AFC hervonden.
Nog altijd woonachtig in Krommenie was hij op voorstel van zijn toenmalige elftalmakker Koen Colijn (Castricumse dorpsgenoot van Pickle-
raar) naar Goed Genoeg gelokt. Pickelaar was slechts dienstbaar als chauffeur en deed er als nonvaleur in gezelschap van voormalige voetbal
grootheden voornamelijk het zwijgen toe. Henk Sonnevelt werd in Wormerveer opgepikt voor het NS-station. Twee oude voetbalmakkers her
vonden elkaar na 58 jaar. Pickelaar werd er nog stiller van.
AFC-minister van Sociale Zaken Johan de Bie wist vervolgens wel wat hem te doen stond in het clubhuis: Henk Sonnevelt én Koen Colijn zich
gast te doen voelen in het clubleven anno 2004.
Maar dat welkomstwoord van microfonist Ad Westerhof hadden ze nipt gemist: boven nog net iets te lang (laten wij zeggen) opgehouden.
Behalve de uitslag van AFC-Hollandia was het voor Henk Sonnevelt (en Koen Colijn) een dag van emotionele waarde. Pickelaar sluit zich
daarbij aan.
SCHIJNWERPER
"AFC-thuis", het door makker Wim Ringe geredigeerde programmablad, kent steeds als laatste tekstbijdrage het rubriekje "In de schijnwerper".
Op 12 april j.l. was het licht gericht op Rody Turpijn (nummer 11, zondag a.s. 26 jaar). Pickelaar pikt enige krenten uit de pap van dat mini-
interviewtje.
"Wat zeg je als je gevraagd wordt waarom je bij AFC speelt"?
"Omdat het een club is die bij me past. Hij heeft uitstraling en traditie en vooral met dat laatste heb ik iets".
"Hoe zie je jezelf wat betreft de sport over!5 jaar"?
"Dan loop ik nog wel bij AFC rond maar onduidelijk is in welke functie. Wellicht speel ik dan bij de veteranen in een vriendenelftal".
"Welke maatschappelijke ambities heb je en wanneer zijn die gerealiseerd"
"Op dit moment studeer ik (Europese studies), mede om er achter te komen wat ik wil. Ik zit in het eerste jaar. Dat is normaal voor iemand van
20 jaar, maar ik heb al die tijd gevoetbald. Ik studeer omdat ik veel wil weten en Europa en vooral de culturele kant daarvan interesseert me".
Met Rody Turpijn wil Pickelaar wel eens nader in gesprek komen. Vanwege die culturele kant natuurlijk.
NABERICHT
Omdat Pickelaar de laatste week van april even weg is heeft hij deze Mixed Pickles vóór het weekend ingelegd. Dat laat onverlet, dat hij nog
net aanwezig geweest hoopt te zijn bij AFC-Tonegido. Hij zal benieuwd zijn naar de actualiteit, maar kon daar uiteraard geen letter meer aan
wijden. Wie weet wat hij achteraf allemaal had kunnen opschrijven...
