definitief een eind aan door 4-0 te scoren. Lekker partijtje op het
wetra veld, mooi weer en een enthousiast publiek.
Hans Dukker
Met de F3 naar Essen in Duitsland.
Wat is er mooier dan in een vol stadion met circa 18.000 supporters
als 8-jarig jochie het veld te mogen betreden? Volgens mij niets. De
spelers en gastspelers van de F3 hadden het geluk dat de jeugd
commissie van AFC deze ploeg liet afreizen naar Duitsland. Hoezo
Duitsland? Nou dat zit zo: Ruud van de Ruit is zowel lid en fan van
AFC, maar ook al tientallen jaren lid en fan van Rot Weiss Essen.
Door de kontakten van Ruud kreeg AFC de uitnodiging om met een
jeugdteam de wedstrijd Rot Weiss Essen tegen Wuppertal te bezoe
ken, de nummer twee tegen de nummer één (4 punten verschil).
Olav, de teamleider van de F3, stelde de spelers en de ouders de vraag
wie er mee naar Essen wilde gaan. De geweldige positieve reacties
maakte dat er een touringcar, veel hotelkamers en toegangskaarten
voor de wedstrijd moesten worden geregeld.
Op zaterdag 10 april vertrok de bus om 09.30 uur naar Duitsland.
Spelers, ouders, schoonouders, broertjes en zusjes gingen mee. Na
mens het jeugdbestuur ging Dennis Bijlsma mee. Chris Schroder, al
55 jaar lid van AFC, was ook van de partij.
De busreis was buitengewoon gezellig. Eten, drinken en veel snoep
waren voor onze jongens tijdens de reis belangrijke hoogtepunten.
Omstreeks 13.00 uur kwamen wij aan bij het stadion van Rot Weiss
Essen. Het was er al erg druk. Bij de ingang werden wij opgewacht
door Kurt. Hij begeleidde ons naar de hoofdtribune. Om 13.30 uur
moesten onze jongens naar binnen in de catacomben van het stadion.
Samen met het team van de Duitse jongetjes moesten zij zich gereed
maken. Kousen omhoog, shirt in de broek, haartjes strak en op naar
de spelerstunnel. In afwachting van het team van RWE en Wuppertal,
mochten onze spelers voor een groepsfoto het veld op. Niet alleen Jair
en ik maakten de foto's, maar ook de plaatselijke pers. Ik zou zeggen:
bekijk de foto van onze jongens. Na de fotosessie terug naar de tunnel
in.
Onze jongens liepen samen met de spelers van RWE het veld op.
Onderweg naar de middenstip kregen zij een staande ovatie van het
publiek. Na de toss liepen zij onder luid applaus over het veld langs
de tribunes. Wat een ervaring!
Samen met de ouders en begeleiders hebben de jongens naar de wed
strijd gekeken die door RWE met 5-2 werd gewonnen (nog maar 1
puntje verschil). Na de wedstrijd gingen wij, met de bus naar het hotel
genaamd:"Mitten im Potf' Dit hotel is van de familie Lippens. Willie
Lippens, oud international en voormalig voetballer van Borussia
Dortmund maar vooral van RWE, is de eigenaar van dit hotel. Deze
geweldige voetballer heeft onze jongens een kleine drie kwartier aan
een technische training onderworpen. Wat een geweldige ervaring,
vooral omdat deze ex-prof alle technische trucjes zelf voor kon doen.
Ik kan de lezers verzekeren dat dit voor spelers en toeschouwers een
bijzonder moment was. Na afloop van de training was er een prima
maaltijd. Na het avondeten gingen de jongens naar buiten om weer te
voetballen. Om 20.30 uur klonk het fluitsignaal, bedtijd voor de
kinderen en naar bleek voor vele ouders. Rust.
Zondagmorgen werd er vanaf circa 07.30 uur al weer door een aantal
jongens gevoetbald. Om 09.00 uur met elkaar heerlijk ontbeten.
Klokslag 10.15 uur de bus in, afscheid nemen van de familie Lippens
en op naar de voetbalclub Altenessen. Bij deze club werden wij prima
28 april 2004 82e jaargang nr. 15
ontvangen. Om 11.00 uur begon de wedstrijd tegen de jongens van
Altenessen op een gravel veld. Het werd een leuke wedstrijd. In de le
helft was de druk op het doel van Altenessen groot, veel kansen en
hoekschoppen. Uit één van deze hoekschoppen wisten wij te scoren.
Philippe zette de bal voor, Otto tikte met zijn hak de bal door en
Benjamin kopte de bal prima tussen de palen. 1-0 voor AFC. In de 2e
helft lieten wij ons iets teveel terug dringen, hierdoor kregen de Duit
se jongens kansen en schoten er uiteindelijk twee in. Tommy, Maar
ten en Philippe kregen nog wel wat kansen, maar de keeper stond in
de weg. Jammer, maar wij verloren met 2-1. Maar kennelijk hebben
onze jongens veel indruk gemaakt met hun spel: we kregen n.l. een
uitnodiging om op 11 juli deel te nemen aan een toernooi. Of dit
allemaal gaat lukken weet ik niet, maar wij horen het vanzelf. Na
afloop van de wedstrijd de bus in en naar huis. Ik kan een ieder ver
zekeren dat dit twee geweldige dagen waren. Namens de ouders,
elftalbegeleider Olav en de spelers: Dillon, Thomas, Tom, Nanne,
Glesandro, Tommy, Daniël, Philippe, Benjamin, Otto en Maarten
willen wij Ruud van de Ruit, Dennis Bijlsma, Chris Schroder, bestuur
en jeugdbestuur van AFC Willie Lippens en Rot Weiss Essen enorm
bedanken.
Peter Dekkers
17 april: AFC F3 - Buitenveldert F1 0-2
Wat een mooi potje voetbal, vooral de le helft speelden onze jongens
met veel inzet en gretigheid. Met Philippe op doel, Nanne, Glesandro
en Tommy in de verdediging, Tom en Otto op het middenveld en
Benjamin, Daniel en Maarten in de voorhoede lieten onze jongens
zien dat Buitenveldert de overwinning niet cadeau zou krijgen. Tom
my, die in het begin even moest wennen aan zijn nieuwe linksback
positie, liet zien dat hij het duel niet uit de weg ging. Nanne en Gle
sandro waren in de 1" helft moeilijk te passeren. En als er al iemand
door kwam stond daar altijd nog Philippe die zijn doel schoon hield.
Een doelpunt van Maarten telde helaas niet. De bal bleek al over de
achterlijn te zijn geweest, jammer. Zo bereikten wij een ruststand van
0-0. De ouders van de spelers van Buitenveldert waren onder de
indruk van jullie spel, zij vertelden mij dat niet eerder er zoveel
tegenstand werd geboden. Dit is een mooi compliment, want vergeet
niet onze tegenstanders zijn 2e jaars F'jes. In de 2e helft bleek dat wij
in de eerste 20 minuten veel krachten hadden gebruikt. Twee snelle
doelpunten van Buitenveldert waren voldoende om de wedstrijd te
beslissen. Ondanks deze achterstand bleven jullie enorm je best doen
en met veel inzet spelen. Ik heb genoten van jullie inzet en gretigheid
naar de bal. Ik reken dan ook op jullie a.s zaterdag bij Pancratius.
Peter Dekkers.
17 april: S.D.Z. F3 - A.F.C. F6 (2-0)
Mooi weer, prima grasmat en een stevige warming-up. Wat wil je nog
meer als voetballer. De wedstrijd; De eerste helft ging het niet zoals
het moest of zoals de jongens het wilden. De reden hiervoor zou
kunnen zijn dat het een klein beetje overschatting was? A.F.C. was
meer in bal bezit, A.F.C. combineerde redelijk maar het ging niet. Het
was te slap allemaal. De instelling van S.D.Z. was veel beter. Zij
waren feller en wilden graag winnen. Wij wilden graag winnen maar
er zo min mogelijk voor doen. Kort voor rust wordt het 1-0 voor
S.D.Z.. Tijdens de rust wordt door Maarten nogmaals uitgelegd dat er
toch feller gespeeld moet worden. Met deze boodschap gaat A.F.C.
weer het veld op. In de tweede helft gaat het beter. Niek, Misha, Tom,
Frank en Calvin (keeper in de tweede helft) hebben er alles aan ge
daan. Dat het niet lukte was jammer maar de instelling in de tweede
helft was 100% beter dan tijdens de eerste 20 minuten. Tom speelde
misschien wel een van zijn beste wedstrijden (le helft keepte hij
subliem). A.F.C. zocht vaak de combinatie op, maar A.F.C. liep
constant tegen een muur van verdedigers op. Dat het geen 1-1 maar 2-
0 werd was jammer. Misschien ook wel goed. Jongens voetbal is een
moment opname. Je kan er niet vanuit gaan dat het elke week goed
gaat. Volgend week (weer) tegen de Koninklijke H.F.C. en dan gaat
het hopelijk beter. Tot volgend week.
Jerry Reingoud
