Tj
I
1
1 april 2004 82e jaargang nr. 14
kregen we uitleg van de Zeeburgia-'se grensrechter, waarom hij wel
moest vlaggen en het wel degelijk buitenspel was: er was namelijk
een nieuwe regel ingelast...waar velen niet van op de hoogte wa
ren...Enfin, zo lusten we er nog wel een paar en als Fabian na een
goede aktie over rechts in het strafschopgebied wordt neergelegd en
geen terechte strafschop krijgt, dan is het uiteraard wachten op de
tegengoal. Dat gebeurde dan ook prompt. Een ongelukkig handsbal
van Marius, bezorgde Zeeburgia de felbegeerde strafschop en daarop
volgend de voorsprong van 0-1. AFC probeerde zich te vermannen,
Dennis werd naar voren gestuurd, maar ook Dennis kon het tij niet
meer keren voor AFC. Een 2e tegengoal was voldoende voor Zeebur
gia om de winst mee naar huis te nemen, AFC achterlatend met lege
handen. AFC had het betere spel, had de betere kansen op de over
winning, maar het ontbrak de scherpte die nodig is om op de cruciale
momenten tot scoren te komen en de wedstrijd naar zich toe te trek
ken. Volgende week zaterdag naar IJsselmeervogels, het zal een
pittige wedstrijd worden, maar we hebben genoeg potentie in dit team
om voor die felbegeerde 3 punten te kunnen gaan. Kop op mannen
we zullen er allemaal weer zijn, ga ervoor!!!
Mady
27 maart: AFC Dl verliest opnieuw van AZ
De thuiswedstrijd tegen AZ was als avondwedstrijd gespeeld en toen
werd er met 2-1 verloren. Flet gevoel was er toen dat AFC zeker niet
onderdeed voor AZ en, indien de vorm wat beter was geweest, de
wedstrijd ook had kunnen worden gewonnen. De scouts van AZ
hadden dat kennelijk ook gevonden, want twee AFC-ers zijn be
naderd een proefwedstrijd te spelen voor de Alkmaarse club. Optimis
tisch trok de AFC karavaan afgelopen zaterdag dan ook richting de
Kaasstad. Het liep echter niet helemaal zoals we allemaal gehoopt
hadden. Verzorgster Sandra draaide in tegenstelling tot de vooraf
gaande wedstrijden overuren. Thomas gaat wel vaker zeer stevig de
duels in zonder er iets aan over te houden. Na 10 minuten was het
echter mis. Hij moest van het veld worden gedragen. Achteraf blijkt
er een botje bij zijn knie uit de kom te zijn geschoten. Dat wordt
minstens een week niet voetballen. Ook Mitchel en Karim moesten
door Sandra worden verzorgd.
Daan ging op de plaats van Thomas spelen. Kay kreeg de positie van
laatste man en Kevin viel in. De kracht van AZ lag deze wedstrijd op
het middenveld, waar hun twee beste spelers de wedstrijd bepaalden.
Het eerste doelpunt viel wat ongelukkig en daarna hield AFC lang
stand, maar kon zelf nauwelijks kansen creëren. Edwin en Thierry
vielen in de tweede helft in, maar konden ook het tij voor AFC niet
meer keren. Met een afstandsschot en een mooi uitgespeelde kans
maakte AZ er nog twee doelpunten bij. 3- 0 verliezen.Het doet toch
wel even pijn!
Tom Visser
D4 Nat, héééél nat
20 maart: Sporting Maroc D2 - AFC D4 0 - 3
Lekker zeg zo'n dug-out aan de goede kant van het veld. Dan kunnen
de vaders weer al hun wijsheden vertellen terwijl de regen over ons
heen werd geblazen...letterlijk. Een wonder dat het doorging, maar
toegegeven de velden op De Eendracht zijn van uitstekende kwaliteit.
Na ons ging vrolijk een seniorenteam nog van start.
We waren sterker, dat wel maar het ging niet altijd even goed. En
toch, af en toe, laten we heel aardig voetbal zien, zoals bij het derde
doelpunt. Keurig combineren net zolang totdat Didier de achterlijn
haalde en kon terugtrekken op David, die met dat soort kansen weinig
moeite heeft.
Maar het was zwaar met dit weer. Tuurlijk, daar had de tegenstander
ook last van. Maar wij waren met precies elf en zij haalden plots een
paar uit hun Dl van stal. Deerde niet, we bleven sterk genoeg. Jere
my, Pieter, Jeroen, allemaal trouwens hoor, wat hebben jullie lopen
zwoegen en werken met dit weer en storm tegen. Klasse! En dus wel
zeer verdiend gewonnen en zoals dat heet "niet nat gegaan.
Frank de Munnik
D4 Gevouwen handen
27 maartRKAVIC Dl - AFC D4 3 - 3
Die verwacht je bij een katholieke vereniging, daar staat die RK
tenslotte voor. Blijkbaar helpt dat en speelde hun Dl "gezegend". De
eerste twintig minuten waren toch echt voor ons. Vrijwel het hele
spelletje werd op hun helft gespeeld, maar tot echte kansen wisten we
niet te komen. En dan het bekende oude verhaal natuurlijk; de eerste
de beste counter leverde de 1-0 op. En vanaf dat moment liepen wij
achter de feiten aan. De rest van de wedstrijd bestond uitjagen op de
gelijkmaker met alle risico's vandien.
Nog voor de rust lukte dat via een prachtig afstandsschot van David
na een heel slim pasje van Alain. En dus was er alle vertrouwen in de
rust bij de aanhang dat we in de tweede helft wel even duidelijk zou
den maken in de stand hoe de verhouding behoort te zijn. Tenslotte
zijn wij (sub)top en staan zij onderaan. Maar dat was een misvatting.
Ook al vocht Floris voor elke meter tegen hun sterke linksbuiten en
blonk Louis als sterke verdediger op links uit, RKAVIC kreeg kansen.
Meteen na het begin stond het al 2-1.
Weer op jacht dus en een tijdje wisten ook wel weer overwicht te
krijgen wat uiteindelijk resulteerde in de gelijkmaker. Zou het dan
toch nog goedkomen? Nee, al binnen een minuut waren we weer in
dezelfde situatie. Eerlijk gezegd; langs de lijn verdween het ver
trouwen dat het nog ging lukken. RKAVIC kreeg zeker een vijftal
kansen om de voorsprong te vergroten nu wij ruimte weggaven. Ge
lukkig was Jerry paraat en hielp de paal ook een handje. Maar David
en Alain weten elkaar weer net zo te vinden als toen ze ooit in hun
eerste F-jaar begonnen. De eerste schoot vlak voor tijd op de paal en
Alain was op de juiste plek om de bal fraai er in te draaien.
Het resultaat van blijven doorvechten, waar Didier en Jeroen een
voorbeeld van waren, ook als het allemaal niet meezit. Maar dit keer
waren wij het dus die uiteindelijk onze handen mochten dichtknijpen
met dit resultaat...
Frank de Munnik
D4 Vlag dekt de lading!
4 april AFC D4 - Pancratius D2 2 - 2
Vandaag een zware wedstrijd tegen één van de twee koplopers. De
afstand is minder groot dan uit de stand blijkt want onze winst op
Sporting Maroc is door de KNVB nog steeds niet doorberekend. De
zin was er, het veld was prima, moet iedereen in het vervolg nog wel
ff op tijd komen want bij de warming-up pas aansluiten hoort natuur
lijk niet. Het eerste kwartier ging het aardig gelijk op zonder dat er
echte kansen voor een van de teams waren.
Pieter en Finn vooral moesten er hard voor werken, maar wisten onze
16 meter vrij te houden. En toen kwam het grote moment voor Louis
en de grensrechter. Een hoge en harde vrije trap vanaf de zijkant die
gevaarlijk hun doel indraaide. De keeper stompte 'm eerst, lukte niet
echt, en wist 'm toen te vangen achter de lijn. Heel sportief wees het
vlaggetje van de grens naar het midden. Zo leek het te gaan. Maar of
het geroep van zijn achterban of het plotse besef wat hij had gedaan
toesloeg...opeens veranderde hij van gedachten. Te laat, besliste onze
scheids terecht en kende het doelpunt toe.
Nou; gezellig schelden van de Pancratius fans, erg leuk als je als
jeugdspeler je vrije tijd opoffert om een jeugdwedstrijd te fluiten.
Pancratius werd wel sterker en uiteindelijk resulteerde dat vlak voor
rust in de gelijkmaker. In de tweede helft kregen we het steeds zwaar
der, ze zijn tenslotte niet voor niks koploper. Het leek op buitenspel,
maar dat hoort er soms bij, en we stonden achter.
Maar heel moeizaam wisten we af en toe bij hun doel te geraken in de
wel gewilde jacht op de gelijkmaker. Totdat dan een van ons (sorry
geen naam, ging zo snel...) dreigde door te breken om alleen op de
keeper af te gaan en door twee verdedigers werd gemangeld. Geen
twijfel mogelijk: penalty. Toch meende hun grens daar weer even zijn
afwijkende mening over te moeten komen geven, een gotspe.
David liet even onnederlands zien hoe je zoiets goed afmaakt, de
keeper had geen schijn van kans. En daar bleef het bij. Voor ons toch
wel een goede uitslag en gezien al het harde werk van een ieder, ook
wel terecht. Dus wat ons betreft toch wel het vlaggetje in top.
Frank de Munnik
20 maart: Ajax D5 - AFC Dll (El) 3-4
Het is eigenlijk jammer dat ik hierboven meteen al de stand verklap.
Het was zo ongelooflijk spannend! Bijna alles afgelast, toch maar
even Ajax gebeld. "Natuurlijk gaat het door, ze spelen op kunstgras"
Een keiharde wind van doel tot doel. le helft wind tegen, een enkel
zeldzaam kansje maar eigenlijk komen we niet over de helft.
De ene aanval na de andere op onze goal maar op één of andere ma
nier houdt ons keepertje Dion de bal tegen of de bal gaat naast of net
over. Toch met 2-0 achter met de rust. Bedrukte gezichtjes tijdens de
donderspeech van onze trainer/coach David. Onze leider Hans laat
zich ook niet onbetuigd. Het duo doet met groteske bewegingen voor
hoe er verdedigd moet worden. Geen ruimte meer weggeven, de wind
gebruiken bij de vrije trappen. De corners van links met de rechter
voet en de comer van rechts met links nemen. Uit ervaring weten we
17
