14 januari 2004 82e jaargang nr. 10 Ondertussen aan een ieder bijzonder fijne dagen toegewenst en een gezond en sportief 2004! Frank de Munnik 11 januari: Dl verliezend finalist op het "Mokum toernooi" Omdat David de Munnik heeft besloten zijn keeperhandschoenen in de ring te gooien en als veldspeler in een ander team verder te gaan, is de Dl ook zijn razende reporter Frank (vader van) kwijtgeraakt. Jammer, jammer allemaal. Bedankt Frank voor je leuke stukjes elke week! Aan mij nu de taak het onvergetelijke verslaggeverwerk van de Munnik over te nemen. Zondag kon ik al meteen aan de bak, want 8 van 'onze jongens' speelde mee in het 'Mokum toernooi in de sport hallen Zuid. Het evenement werd voor de 20e keer georganiseerd. Waar het aan lag, weet ik niet, maar de organisatie was wat rommelig deze keer. De programmaboekjes waren uitverkocht en het tijdsschema klopte van geen kanten. Op een gegeven moment stonden coach en supporters club nog heel gezellig aan de bar, terwijl de jongens al aan het spelen waren! Ondanks al deze verwarring, heeft de Dl het heel goed gedaan. Zij haalden de finale en verloren die helaas met 2-0 van DWS. In de poule werd er gewonnen van de Germaan (8-0), Buitenveldert (4-1) en Diemen (1-0) In de kruisfinale versloeg AFC Rhoda'23 met 1-0 door een golden goal van Daan. Tegen SDW werd in de poule gelijk gespeeld. Die ploeg kwamen onze mannen in de halve finale weer tegen. Opnieuw werd het 1-1. Penalty's moesten de beslissing bren gen en omdat de beide Justins scoorden en SDW slecht een keer, haalden we de finale. Maxime was voor AFC de topscorer van het toernooi met 6 doelpunten, waarvan 5 in de eerste wedstrijd. Kay verdedigde het doel en dat deed ie voortreffelijk. 'Het was een leuke middag', zei Thomas tegen mij toen we huiswaarts keerden. Daar was ik het helemaal mee eens. Tom Visser 20 december: AFC E4 - RKAVIC El 2-1 De Kampioenswedstrijd. Uiteindelijk bleek de op 11 november afgekeurde thuiswedstrijd tegen RKAVIC El de bepalende wedstrijd te worden om het kampioens schap van onze Najaarscompetitie. Echter had de KNVB op de enige zaterdag dat er ingehaald kon worden een bekerwedstrijd gepland voor RKAVIC El en wel een uitwedstrijd tegen onze AFC El. Omdat beide clubs deze kampioenswedstrijd graag wilden spelen heeft de KNVB uiteindelijk toegestemd om de bekerwedstrijd te verzetten en deze titanenwedstrijd op zaterdag 20 december om 12.30 uur op sportpark Goed Genoeg te laten plaatsvinden. De skivakantie van Allon werd een dag verzet, de ziekte van Jori werd gewoon genegeerd, blessures werden vergeten en Orpheo was ruimschoots op tijd omdat iedereen wist wat het resultaat moest zijn van deze wedstrijd. Alleen bij winst zou AFC E4 kampioen worden! Natuurlijk was de tegenstander zich dit ook bewust (uit hadden wij 3- 6 van ze gewonnen!) en daarom was de spanning bij alle spelers, leiders, jeugdcommissieleden, ouders en familieleden te snijden. De weersomstandigheid van deze dag was ideaal en het veld lag er fan tastisch bij. Door een communicatiefout was er helaas geen scheids rechter van de Junior Board aanwezig, maar deze werd spontaan door iemand van de Senior Board vervangen en wel door niemand minder dan bestuurslid Rinus van Leijenhorst, waarvoor hulde. Direct na de aftrap kon je merken dat dit een echte kampioenswed strijd zou gaan worden. RKAVIC was sterker op het middenveld en daardoor kwamen wij niet in ons ritme. Het was moeilijk om onze aanvallers Daniel, Orpheo en Allon te bereiken. Als dit ons toch lukte werden we ook wel gevaarlijk maar minder doeltreffend dan in alle andere wedstrijden. De nerveusiteit speelde ook een rol en mede daardoor kwam er van ons combinatiespel van de voorgaande wed strijden weinig terecht. We kwamen onder druk maar onze le helft keeper Nick pakte fraai een paar moeilijke ballen. Tegen het einde van de lc helft kreeg Orpheo de bal en met een goede actie scoort hij 1-0. Vaak na de eerste goal volgen er direct meer omdat de tegenstan der dan even de weg kwijt is, maar niets was minder waar want RKAVIC bleef beter met goede kansen. Gelukkig gingen we met deze voorsprong de rust in. Na de rust kwam RKAVIC nog sterker uit de kleedkamer. Met goed combinatievoetbal kwamen ze 2 keer alleen op onze 2e helftkeeper Laurens af, maar deze redde fantastisch. Ook wij kregen een paar mooie kansen maar uiteindelijk scoorde RKAVIC 10 minuten voor tijd de gelijkmaker en dus waren zij op dat moment de kampioen.In een periode van een paar minuten dat wij deze grote tegenslag met tranen in de ogen moesten verwerken kreeg RKAVIC nog een hele grote kans om ons de definitieve nekslag te geven. Maar wederom stond Laurens dat in de weg. Daardoor kregen we weer vertrouwen, en bij een aanval van ons kreeg opeens Orpheo de bal voor zijn voeten. Iedereen zag Daniel alleen vrij staan voor de keeper en toch besluit hij de bal niet af te spelen maar vanaf 15 meter met een schot, nee een pijl, de wedstrijd te beslissen. De bal ging zo hard tegen het dak van de goal dat het leek alsof het hele doeltje voor een fractie van een seconde van de grond kwam. 2 minuten voor tijd 2-1 en dus...! Deze klap kon RKAVIC niet meer verwerken en waren wij na het laatste fluitsignaal de KAMPIOEN. Vreugde en teleurstel ling stonden naast elkaar op het veld. In het clubhuis werden beide teams gezamenlijk aan één tafel toegesproken door Jan Verhagen en gecomplimenteerd voor deze spannende en sportieve wedstrijd en kregen de welverdiende bloemen, chips en drank. In januari beginnen we weer aan een nieuwe competitie en als we het niveau kunnen handhaven van dit kampioensschap (in het bijzonder Martinus uit!) dan belooft dat weer prachtige zaterdagochtenden. Leiders A.F.C. pupillen E4 Guus van der Meer Lou Hekster 11 januari: AFC F1 wint 20e editie 'Mokum zaal voetbaltoernooi' Zondagochtend vroeg, op een van de meest regenachtige dagen van de maand, trad de F1 aan voor het Mokum zaalvoetbaltoernooi, waar praktisch alle voetbalclubs van Amsterdam aan meedoen. De start was niet best. AFC moest erg wennen aan het voetballen in de zaal. Veel individuele acties en weinig samenspel. Iedereen liep door elkaar. Alleen met veel pijn en moeite kwam verrassenderwijs AFC door de voorronden, tot grote verrassing van de ouders. Er was zelfs even een discussie of AFC wel voldoende punten had gehaald om verder te mogen, maar gelegenheidscoach Jan had zijn administra tie op orde en de F1 kon aan zijn kwartfinalewedstrijd beginnen. Het speelde tegen Pancratius waar al het hele seizoen (inclusief in de bekerwedstrijd van de voorgaande dag) gelijk tegen wordt gespeeld. Echter niet vandaag, want de F1 had haar vechtlust weer terug, het vertrouwen was er en er werd weer lekker gevoetbald. Na een goede pass van Matthijs wist Thom hoog het net in te schieten en werd eindelijk van Pancratius gewonnen. In de halve finale werd CTO'70 gemakkelijk met 2-0 opzij gezet en dus was daar de niet verwachte, maar uiteindelijk verdiende finale. Hier moest de F1 het opnemen tegen de F1 van Diemen dat tot dan toe al haar wedstrijden had gewonnen. De twee teams hielden elkaar goed in evenwicht, maar AFC was dreigender. Gijs wist na een knappe actie aan de zijkant de bal in de korte hoek te schieten, 1-0. Diemen probeerde terug te komen, maar de F1 knokte en speelde goed; Cappie verrichtte enkele knappe red dingen. Toen wist Thom uit te breken en alleen op de keeper af te gaan waarna hij de bal beheerst in de hoek tikte. AFC F1 toernooi- winnaar, wie had dat gedacht! De ontlading was groot. Alle ouders gingen uit hun dak en de jongens konden niet stoppen met feestvieren. De F1 kon zo'n opsteker goed gebruiken na een wat teleurstellend verlopen tweede helft van de najaarscompetitie. Het gouden Amsterdammertje (ja, ja) werd uitge reikt door Brian Roy - we zullen de jongens nog eens uitleggen wie dat eigenlijk is. Als bonus werd Thom geinterviewed door AT5 en zagen we bij AT5 de doelpunten en het feestvieren nog eens terug. De videoband zal nog vele malen bekeken worden. Robert Haye Weet je, dat je ingezonden wedstrijdverslag nog dezelfde dag op je site van www.afc-amsterdam.nl geplaatst wordt? Sturen naar web- master@afc-amsterdam.nl

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 2004 | | pagina 15