?rs 1
aansluiting tot een gelijkspelletje maar helaas in de laatste minuten
stelde onze tegenstander orde op zaken. Volgende week uit tegen
Omniworld. Wel even winnen dan staan we op de 3e plaats, niet zo
gek met Ajax op de 2e.
Even een vraagje aan Ko Grozne Nipper, de verzorger van het eerste
elftal, eigenlijk van heel AFC: WIJ als supporters mogen toch hopen
dat ook onze blessures als serieus genomen worden?
Hans Dukker
22 november: Roda '23 F3- AFC F2
Vorige week 2-2 tegen Legmeervogels. Dat was natuurlijk jammer,
maar tegen Roda '23 hadden we weer een nieuwe kans om te laten
zien dat wij de enige echte F2 zijn! Een team dat nauwelijks is te
stoppen als we goed op dreef zijn!
Na een stormachtige aanval knalt spits Quincy al direct de 0-1 binnen.
Die zit! Dat zal niet lekker aankomen bij onze tegenstander! Er valt
niets meer te lachen als je zo snel op achterstand wordt gezet!
Denggggü! Een snoeihard schot van Jordy, waarna Max 0-2 maakt.
Kaboemm!Zenno maakt met een moordende trap 0-3. Stijn verovert
de bal op het middenveld, kijkt en passt strak naar de vrijstaande
Max, die gortdroog het vierde AFC-doelpunt binnenschiet. Na de rust
hebben jullie door dat ons spel nog veel beter gespeeld kan worden.
Als wij écht goed geconcentreerd en fel zijn, zijn we door niemand te
stoppen, écht door niemand, zelfs niet door Swift! Ik ben dan ook
héél benieuwd hoe het volgende week tegen de koploper zal gaan. En
weer is het Max die een doelpunt in de touwen ramt: 0-5! Stijn bik
kelt, zet een aanval op en bereikt met een pijnlijk nauwkeurige preci
sie Tyler, die op zijn beurt messcherp naar Zenno passt. Zenno ziet
Quincy naar het Roda-doel vliegen en bezorgt de bal knap bij onze
centrumspits. Klengggü! en het is 0-6! Dan zet Stijn weer een aanval
op, Max neemt over, Quincy krijgt de bal.... Quincy...Quincy... Bam-
mmü! 0-7! En daarna neemt onze centrumspits ook nog het achtste
doelpunt voor zijn rekening. Goeie uitslag, jongens!
Roel
29 november: AFC F2 - Swift F2
Eindelijk was het zover! De eerste wedstrijd tegen Swift hadden we
verloren, maar nu was het onze beurt, op ons eigen AFC-terrein.
Iedereen was goed uitgerust en héél erg scherp. Weten jullie nog dat
we die eerste wedstrijd veel problemen hadden op het middenveld?
Daarom verzon de opa van Quincy een nieuw systeem voor ons. Niet
het vertrouwde 3-1-3, maar iets heel anders: twee verdedigers, maar
liefst vier middenvelders en één spits! Ik was heel erg benieuwd hoe
dat zou gaan!
Daar is de aftrap. Het is spannend, héél spannend! De aanvallen
golven heen en weer en het gaat werkelijk gelijk op. Plotseling, in een
onbewaakt ogenblik, scoort Swift en we staan met 0-1 achter. Shit! Zo
snel had ik het niet verwacht... Dan worden niet alleen de mouwen
opgestroopt, maar we beginnen werkelijk te vechten als leeuwen.
Tyler gaat voorop in de strijd, passeert mannetjes en snijdt op kracht
door de vijandelijke linie's. Buck krijgt de bal op rechts, passeert
meesterlijk een verbaasde verdediger en speelt naar Quincy, die
vanuit zijn ooghoeken Max vrij voor het vijandelijke doel ziet staan.
Zo'n buitenkansje laat Max nóóit aan zich voorbij gaan. Droog raakt
hij de bal met de binnenkant van zijn rechtervoet. De ouders langs de
lijn ontploffen bijna van vreugde. 1-1 en wie weet wat er nog allemaal
gaat gebeuren! Wordt dit onze wedstrijd? Gaan we nu wraak nemen?
Na de rust stijgen we boven onszelf uit, ondanks het gemis van Jordy.
Spits Quincy is een plaag voor de Swift-verdediging en Ludo staat
weergeloos te keepen. Rutger en Nicolas zijn niet te passeren en Stijn
is zoals gewoonlijk weer de enige echte baas van het middenveld!
Dan gebeurt het: vlak voor tijd neemt Tyler een vrije trap. Hij schiet...
en de bal wordt uit de lucht geplukt door Zenno, die we nog nau
welijks hebben gezien. Hij aarzelt niet en als in een droom vliegt de
bal met een grote boog over de Swift-keeper! 2-1 voor AFC! De arme
Swifters kunnen het niet geloven en huilen van ellende. Jongens, wat
een geweldige wedstrijd en wat hebben jullie goed gespeeld!
Roel
17 december 2003 82e jaargang nr. 9
6 december: AFC E8 - Swift E5 1-7!!
Wat een deceptie, wat een blamage. Wat vandaag het kampioenschap
moest worden liep uit op een regelrechte ramp!
Als over het paard getilde, verwende stervoetballertjes liep AFC E8
over het veld!
Geen persoonlijk duel werd er gewonnen, geen strijd geleverd en door
de totale offday speelde m.u.v. Buwe Halbertsma (hij weer!) niemand
goed.
Werd met de rust, na 2 gemiste kansen, nog tegen een overbrugbare
1-0 achterstand aangekeken. In de tweede helft slachtte de handige
Swift spits AFC eigenhandig met 4 schitterende treffers.
Laten we dit maar gauw vergeten en alles richten op de uitwedstrijd
tegen Martinus waarbij AFC alsnog kampioen zal kunnen worden.
Coach
6 december: Goldstar F1 - AC F3 0-7
"De beslissing"
De eerste 10 minuten was de spanning bij onze jongens zichtbaar.
Hoewel wij technisch beter waren kwamen wij fysiek iets tekort.
Twee mooie reddingen van onze keeper Glesandro waren nodig om
de nul te houden. Langzaam maar zeker kwam ons oude vertrouwde
spel weer boven water. Goed verdedigen van Otto, Daniel en Nanne
gecombineerd met een opbouw over de flanken gaf veel vertrouwen
in de uitkomst van deze wedstrijd. Op het middenveld kreeg "Het
loopwonder" Maarten, de bal en speelde deze strak in de vrije ruimte
naar Tommy. Met een verdediger in zijn nek rende Tommy op de
keeper af. Hij bleef rustig kijken naar de uitgelopen keeper en met een
mooi "Romario" tikje schoot hij de bal in de linkerhoek. 1-0. Vanaf
dat moment liep het uitstekend. Met Tom en Philippe op de vleugels
werd het spel mooi breed gehouden. Tommy en Benjamin stonden
steeds scherp op hun spits positie. De tweede goal kwam via een
corner bij Tommy, zonder na te denken schoot hij de bal hoog in de
touwen 2-0. Goldstar probeerde wel wat terug te doen, maar onze
kanjers in de verdediging waren ijzersterk. Vanuit de verdediging
kreeg Benjamin de bal en ging op de verdediging af, een tackel was
nodig om hem tegen te houden. De vrije trap werd door Maarten
keihard ingeschoten. De keeper hoorde alleen maar zoeffff en de bal
zat erin. 3-0. Direct na de rust gaf Tom een mooie pass aan Tommy,
het schot op doel werd door de keeper tegengehouden maar de bal
kwam voor de voeten van Benjamin met een neusje voor de goede
plek schoot hij de bal zuiver in de goal. 4-0. Onze opbouw vanuit de
verdediging en middenveld werd steeds mooier. Het ene driehoekje
na het andere zag ik aan mij voorbij gaan, het was slechts een kwestie
van tijd voor de 5e goal. Nanne, die nu op doel stond, reageerde prima
op de schaarse uitvallen van Goldstar. De druk op het doel van Gold
star werd groter. Een afvallende bal werd door Otto opgepikt met een
mooie kapbeweging speelde hij zich vrij en knalde de bal achter de
keeper 5-0. De ballen werden door onze vleugelspelers steeds goed
voorgegeven. Een voorzet van Philippe kwam voor de voeten van
Tommy, aannemen en uithalen en boem de bal lag in het net. 6-0.
Vlak voor tijd werd een corner goed door Philippe genomen. De bal
kwam voor de voeten van Otto en zonder na te denken schoot hij de
bal hard in het doel. Eindstand 7-0. Ongeslagen kampioen, 36 punten,
81 doelpunten voor en slechts 8 tegen. Wat een team en Olav wat een
Coach. Namens de fans bedankt.
Peter Dekkers
Naschrift: artikel te lang, 452 woorden. Maximaal toegestaan 375.
6 december: A.F.C. F6 - S.D.Z. F3 1 - 1
De statistieken: Amusementswaarde 100%. Schoten op het doel ver
richt door A.F.C. 40. Schoten op het doel verricht door S.D.Z. 3.
Balbezit A.F.C. 70%. Balbezit S.D.Z. 30 Overtredingen beide
partijen verwaarloosbaar. Sportiviteitgehalte 100% en de spanning
onbeschrijfbaar. Na wederom een fantastische training (onder leiding
van Maarten op een koude zaterdagochtend) en woensdag 3 december
2003 een pepernotentoernooi met een mix van alle F-elftallen, zag ik
vandaag een elftal voetballen die een verschrikkelijke honger naar de
bal had. Een elftal die zich goed aan het positiespelletje hield en die
in mijn ogen de wil toonde die nodig is om te winnen. De wedstrijd;
14
