mmmm
ffi
a
29 oktober 2003 82e jaargang nr. 6
digde APC, waardoor het team naarmate de wedstrijd vorderde zich
onder de druk uitvocht. De teams waren nu aan elkaar gewaagd en
begonnen aan de 2e helft nog steeds met een stand van 0-0. Een solo
aktie van Erixon resulteerde in de 1-0 voorsprong en daarmee een
welverdiende finale plaats. In de finale trof AFC Spartaan 20; Am
sterdam tegen Rotterdam. De tegenstanders waren duidelijk fysiek
sterker, het was echter goed te zien, hoe de AFC spelers toch bleven
voetballen en bleven proberen de combinaties te zoeken. Helaas
kwam AFC op 1-0 achterstand, hoewel Maxime nog een uiterste
poging deed om de bal tot corner te tikken. AFC bleek totaal niet
onder de indruk en drukte goed door. Het was Erixon, nu met zijn
hoofd, die de gelijkmaker maakte. Dus bij de rust 1-1. In de 2e helft
bleef AFC, ondanks de druk van Spartaan 20, de combinaties zoeken,
waardoor goede doelkansen ontstonden. Een prachtige combinatie
zorgde uiteindelijk voor de 2-1 door de ingevallen Nigel. De over
winning was nog een paar seconden verwijderd....toen het fluitsignaal
van de scheidsrechter. De beker was binnen en de volgende ronde
bereikt. Deze zal in april 2004 gespeeld worden.
Erixon werd uiteindelijk nog gekozen als de meest waardevolle speler
van het toernooi - proficiat. Het moet gezegd worden, het team van
AFC kwam, zag, vocht met bij vlagen goed voetbal en overwon. De
spelers waren dan ook dolgelukkig. Complimenten trouwens voor de
geblesseerde spelers van AFC, Dennis en Marius, die getergd langs de
kant hebben moeten staan, maar hun team enorm gesteund hebben.
Mady
25 oktober: FC Utrecht C2 - AFC Cl 2-4
Onder barre weersomstandigheden werd de wedstrijd gespeeld, regen
en wind striemde de spelers van beide ploegen. Het was een wedstrijd
waar aan de ene kant AFC wist, dat het zou kunnen winnen, immers
FC Utrecht had nog geen enkel punt in deze competitie gescoord.
Vaak sluipt dan ook het gevaar van onderschatting, dit was duidelijk
niet het geval. Toch speelde AFC op sommige momenten
ongeconcentreerd leek het wel, makkelijke ballen sprongen van de
voet, goed begonnen combinaties stranden in "schoonheid" en de
eerste goal wilde maar niet vallen. Toch zou AFC door een mooie
aanval over rechts het le doelpunt scoren door Erixon. Twintig
minuten waren toen al voorbij gegaan. Niet veel later bracht Daryl
d.m.v. een prachtig afstandsschot de stand op 0-2. FC Utrecht, dat
goed positiespel liet zien, bleef proberen om terug te komen in de
wedstrijd en kreeg vlak voor rust een vrije trap te nemen buiten het
strafschopgebied van Maxime. Het schot was hard, maar niet
helemaal onhoudbaar, zoals onze keeper Maxime, ruiterlijk na de
wedstrijd toegaf. De rust ging derhalve in met een stand van 1-2. Na
de rust probeerde AFC orde op zaken t e stellen en de voorsprong uit
te breiden. Dit ging niet gepaard met echt goed voetbal. Een alerte
aktie van Fabian die de bal van de voet van een tegenstander afpikte
resulteerde na een solo aktie in een fraai doelpunt; 1-3. Na een aktie
vanaf links zette Erixon onze rechtsbuiten Frank in de positie om via
een intikkertje de bal wederom in het net te krijgen. Nick mocht zijn
rentree maken na een wekenlange blessure periode en liet gelijk zijn
visite kaartje achter door een goed schot van de tegenstanders net
over de lat te tikken. Nick kon echter niet verhinderen, dat alsnog de
eindstand 2-4 werd door een goed ingeschoten vrije trap van FC
Utrecht. Na afloop gaven enige van onze spelers eerlijk toe, niet goed
gespeeld te hebben, niet te weten hoe dat nou precies kwam, maar
toch lekker om de drie punten mee naar huis te nemen.
De volgende wedstrijd tegen GVVV thuis zal ook zwaar worden,
maar we kunnen daar met alle vertrouwen naar uitkijken.
Mady
Dl Linkse hoek
15/10: AFC Dl - DCG Dl 3 - 1, vr.; 18/10 Dl - D2 6 - 0, vr.
Herfstvakantie. Maar niet als je trainer Pim heet...! Mooi dat er
tweemaal al vroeg in de morgen werd verzameld op Goed Genoeg om
tenminste 2 uur aan de bak te gaan temidden van de hekwerken en
zandstormen van het nieuwe veld. Alleen Thomas heeft weten te
ontsnappen, door met Chelsea te gaan onderhandelen. En op woens
dag oefenen tegen DCG. Geen slecht team, zeker hun kleine blonde
nummer 10 viel positief op. Maar ja zeg, wij zijn Topklasse, dus
uiteindelijk wisten we wel een kwaliteitsverschil in de score tot uit
drukking te brengen.
Dan de D2 thuis, altijd gevaarlijk natuurlijk. Want daar moet je van
winnen vindt iedereen. Maar werken ze ook mee? Nee dus, dat werd
hard werken in de eerste helft die uiteindelijk via een prachtige actie
van Mitchell wel in ons voordeel werd beslist. En omdat hij in de
tweede helft vrij uit naar voren mocht deed onze linksback een aardi
ge poging om Allon van de topscoorderpositie te verdringen er
kwamen er nog twee bij! Beiden uit een hoekschop met het hoofd. En
dat deden we nog tweemaal en dat alles in 10 minuten. Een prachtige
bokscombinatie die de knock-out betekende: links-links-links en
rechts afmaken. Maar we hoefden niet tot tien te tellen en dat zou ook
zeker onverdiend zijn geweest voor onze opponent, die hoewel wij
zoals verwacht meer op hun helft speelden, bepaald niet onverdienste
lijk weerwerk bood.
Een uitstekende oefenweek met het oog op een zware serie die nu
voor de boeg staat. Achtereenvolgens Utrecht, AZ en Ajax, bepaald
niet de minste tegenstanders. Maar laten zij zich maar zorgen maken,
ze moeten tenslotte tegen de nummer 2 van de Topklasse "We try
harder" om een klassieke zeer succesvolle reclamecampagne aan te
halen!
Frank de Munnik
Dl Vorstelijk
25 oktober: F.C. Utrecht Dl - AFC Dl 0 - 2
Dat was het onthaal op het prachtige Zoudenbalch complex van
Utrecht. Lieve dames achter de bar, een opstelling van beide teams
die wordt rondgedeeld, en omgeroepen, voor de aanvang, terwijl de
teams op de klanken van "Eye of the Tiger" het veld betraden. Prach
tige ambiance, en dan voel je je ook wel een Topklassespeler! Een
jeugdige Arie Roos (voor wie in zijn jeugd de Bob Evers reeks niet
heeft gelezen: rood haar, flink in het spek en sproeten) als scheids
rechter. Die willen we elke week wel, werkelijk uitstekend. Alleen
nog maar jammer dat het af en toe regende, en de jongens wel, maar
wij niet, zo'n heerlijke winterjas hadden.
We gaven wel meteen ons visitekaartje af met een goede aanval over
rechts, maar de eerste 10 minuten was Utrecht op basis van opportu
nisme een tikje de sterkere ploeg. Maar onze verdediging is wel heel
sterk, dat blijkt ook wel uit het zeer geringe aantal tegendoelpunten.
Een vrije trap die naast ging en een schot op de lat die David in 2e
instantie dan uitstekend pakte, meer leverde het ze niet op. En zo
namen wij het initiatief over. Kwamen steeds dichter bij het Utrecht
doel en dwongen corners en kansjes af, maar nog zonder succes. Tot
dan Allon het initiatief maar weer nam, zich van twee tegenstanders
ontdeed en de bal in de hoek schoof.
Na de rust probeerde Utrecht nog even aan te zetten maar dat werd
door onze Daan, Mitchell, Carim, Justin R. en later Youri uitstekend
opgevangen. En was het eigenlijk wachten op de 0-2. Justin S. had
hem bijna met een mooie boogbal, maar die ging net naast helaas.
Inmiddels was Duco erbij en zijn goede jagen bracht de keeper en de
verdediging in problemen. Waarop alweer (gun een ander eens wat!)
Allon koeltjes de losliggende bal in de hoek schoot. Daarna was een
verdere verhoging van de score mogelijk, zeker met het mooie schot
van Edwin, maar het lukte allemaal net niet. Utrecht probeerde nog
wel, had een goeie kans die David voorlangs keek, maar kwam er niet
echt meer aan. En dat ondanks de vele wissels aan hun kant, er was
ook keus genoeg met 8 reserves.Een heel sterke prestatie met vaak
goed voetbal behaald en dus zeer verdiend.
Je hoort wel eens wat negatieve dingen over Utrecht, maar aan de
ontvangst hier kan elke club een voorbeeld nemen. "Veel geluk, en
wel thuis" werd nog omgeroepen, en zo gingen we geheel toepasselijk
naar de kleedkamer op de muziek van de mars "Koning Voetbal".
Frank de Munnik
18 oktober: SCW Dl - AFC D5 1-5
Sportclub Westeinder (SCW) in Rijsenhout ligt mooi verscholen
onder de aanvliegroute van Schiphol, maar is als bestemming rijp
voor een puzzelrit. Maar de gezellige accommodatie heeft grote en
verwarmde kleedkamers en warme douches. En dat is erg prettig als je
om negen uur bij een temperatuurtje van ongeveer 5 graden moet
spelen. Coach, mogen we onze trainingsbroek aanhouden? Nee, en
tegelijkertijd trekt de coach nog een extra jasje aan....Het wintersei
zoen komt eraan!
Vakantie en griep hadden de selectie van de D5 aardig aangetast.
Gelukkig mochten we rekenen op bijstand van Joseph, Soufian en Bo
21
