Uit de oude doos
"voetballende" ploeg ligt AFC altijd wel. Wonderlijk: je hoort nooit
iets over hun voorzitter, maar wel altijd over hun erevoorzitter. Een
nogal dictatoriale figuur. Hij ontsloeg de winnende trainer!
De heren commentatoren/analisten blijven een bron van vermaak en
ergernis. Han Lips in Het Parool over Wim Jonk: "de beroeps-
oplepelaar Wim Jonk, die zichzelf in zijn nietszeggendheid weer eens
overtrof door scherp op te merken: ja, die weet wel waar die wezen
moet" Wim Rijsbergen: "als het er om gaat, dan halen ze de
kastanjes uit het vuur". Is een goede voetballer ook een goede
commentator/analist? Worden zij nooit van tevoren getest? Overigens
Kraaij Jr. houdt ook niet over. De Cruijffiaanse uitspraken doen mij
altijd veel plezier. Johan bij onze Tom: "je moet voetballen om een
goal te maken". Johan bij Mart: als je niet op doel schiet, maak je
géén goal". Mart kon zijn lachen nauwelijks bedwingen. Tom heeft
dan een licht geamuseerde blik. Maar leuk is het wel.
Dat een goede zomer Uw deel moge zijn. Tot over een poos.
Jan van Dijk
Beste Lezers en Lezertjes, (laatste en extra lange bijdrage van dit
seizoen) Ik heb door allerlei besognes AFC 1 het afgelopen seizoen
zowel thuis als uit niet vaak zien voetballen. De keren dat ik ging
kijken geen overwinning gezien. Zo ook niet de laatste wedstrijd
tegen ADO'20 thuis. Ligt dat nu aan mij of is het Noord-Hollandse
voetbal zoals AFC'34 alsmede Stormvogels en ADO'20 dat spelen
meer het lange halen werk met renpaarden op de vleugels en vlug
weer thuis niet het type spel dat ons erg ligt. Welgeteld waren er drie
aanvallen van ADO'20 over de vleugels en 3 goals. Best knap
eigenlijk. Aan de andere kant stond er nou ook geen AFC in het veld
waaraan je kon merken dat er nog een kans op het kampioenschap
bestond als de concurrentie zou falen, wat overigens niet gebeurde.
Ik zie nou nooit eens een overwinning zoals tegen Soest met 8 goals
voor. Dit zo schrijvende schiet mij plotseling te binnen dat jaren
geleden de trainer Henny Schipper (mij te fanatiek) op de terugreis uit
Heemskerk na weer eens een nederlaag tegen ADO'20, in de bus
tekeer ging over de mentaliteit van het le team hun onvoldoende
inzet, etc. Nimmer zal ik vergeten dat een speler die het gezeur meer
dan beu was opstond en zei "Ach man wat wil je nou, we hebben nog
nooit gewonnen van die club". Schipper's mond klapte dicht en
verder hebben wij hem niet meer gehoord.
Yellen
In een interview met Robert Gehring in de sport bijlage van Het
Parool van enige weken geleden maakte hij o.a. een terechte
opmerking dat het vaak zo stil is langs de lijn en er weinig sprake is
van aanmoedigingen, een paar getrouwen daargelaten. Daar ben ik er
één van als ik er ben, en ook zijn vader Kees. Regelmatig laten wij
dan een brul los ter aanmoediging van 'die manschaft'. Ik schijn dan
goed verstaanbaar te zijn getuige het feit dat ik na de thuiswedstrijd
tegen Argon door Robert werd aangesproken dat mijn
aanmoedigingskreet "AFC'ers zien we nog eens wat" als niet erg
opbeurend ja zelfs als negatief werd ervaren. Kijk en daar hou ik nou
van, in discussie met de aanvoerder over de meest gepaste en of
gepeperde yell. Je kan het krijgen zoals je het hebben wilt was mijn
reactie sans rancune, maar wat ik na 42 jaar lidmaatschap over AFC
roep zeg of schrijf is altijd positief gedoeld. Tegen ADO 20 heb ik
mijn yell vocabulaire aangepast en roep nu voortaan "AFC'ers 1
doelpuntje meer is genoeg".
'Hup AFC' is mij niet duidend genoeg en zeker niet daar achteraan
nog eens 'zet een punt.'
Bij de le brultest van mijn superpositieve yell, brul vroeg ik gelijk of
de tekst akkoord was. Robert stak zijn duim omhoog ten teken dat het
verstaan en goed was en voetbalde verder de 3-2 nederlaag van AFC
tegemoet, die echter voor de tegenstander behoud in de hoofdklasse
betekende. Dus die yell houden wij er in en weer een probleem
opgelost.
Aan de andere kant als iemand aan het begin van het seizoen zou
hebben gezegd dat wij om het kampioenschap zouden meedoen bij de
herintrede in de hoofdklasse zou ie voor niet snik verklaard zijn.
Laten we dus maar tevreden zijn.
Henk Dik
Heeft U dat ook wel eens? Als je iemand jaren niet gezien hebt en
plotseling weerom ziet maar ook de vader gekend hebt dat je dan vaak
het evenbeeld van de vader ziet. Dat overkwam mij voor de wedstrijd
tegen ADO'20 toen ik bij de ingang van Goed Genoeg na vele jaren
Henk Dik zag en sprak. Alsof zijn vader daar stond, klein wat
voorovergebogen, corpulent en diezelfde paar donkere priemende
pretoogjes. Samen met Henk in de jaren 60 gevoetbald, veel
gezamenlijk beleefd en daarna lang uit het oog verloren. Nog steeds
met zijn eerste vrouw en wonend in Almelo en werkend bij de ABN-
AMRO als regiomanager, alwaar ook reorganisatie stormen woeden.
In de rust fijn met elkaar gesproken en nota genomen van zijn sores
om mensen te moeten aanzeggen dat zij het slachtoffer van de
reorganisatie zijn. Henk sterkte verder het ga je goed en kom weer
eens langs.
Boekje
Ik kreeg te leen het in 1954 uitgegeven boekje Een pot met Pickles
van J.H.Wijnand met een bloemlezing van zijn kostelijke Mixed
Pickels over zijn geliefde club AFC maar ook over zijn evenzeer
geliefde club ACC.
En wat lees ik over mijn goede vriend Paul Meijer op blz. 25 bij
Gedachten bij een wedstrijd": Pauze tijdens de wedstrijd AFC-T.O.G.
in 1948. Drukte in het clubhuis, soep en knijpen. "Wat knijpen, we
spelen toch veel beter". "Weet je nog de 2-0 tegen OSV bij de rust en
we verloren toch met 4-2...
Na de hervatting. Wat gebeurt daar? Zimmerman er uit, dat was de
keeper) Sonnevelt (een kanon destijds) er uit, mijn hemel. Vooruit
AFC, toen nou AFC (hij had de goede yells toen) en na een halfuur
ijsberen gebeurt het ongelooflijke en niet gedachte. En daar komt ie.
Die kleine rechtsbuiten - Paul Meijer heet-ie - loopt door op een
kansloze bal en maakt op een manier, zoals je ook niet elke dag ziet,
er 3-0 van. Dat is de beslissing en je gaat naar echt voetbal kijken en
niet knijpen. Die Paul Meijer, nou dat wordt wat! Hebben niet voor
de rust Ge Bosch en Tonny Knopper gegnuifd "Dat is 'm, dat joch
inmiddels boven de 70) wordt goed". Een ding is zeker ze hadden
wel gelijk Paul.
Igor Shevtzoff
Na de laatste thuis wedstrijd wordt ik aangesproken door een grijze
slanke man met een grote bril en klein neusje die ik niet zo gauw
herkende maar hij mij wel.Hoe zou dat toch komen vraag ik mij dan
af. Bleek het Igor Shevtzoff te zijn, een uitgeweken toen gitzwarte
Rus die in de jaren 60 bij AFC voetbalde. Hij speelde o.a.met Ger van
Caspel, Hans de Wijs en ik in een van de lagere elftallen en was een
verdienstelijke buiten speler. Wat kon die lopen en hij maakte doel
punten bij de vleet. Veel plezier mee gehad destijds en wat kon ie
zuipen. Verschillende malen met hem uit geweest en hij wist tenten
waar ik geen weet van had waaronder een paar etablissementen met
Russische inslag. Ik zal nooit vergeten (ik was toen al getrouwd en zo
arm als job) dat hij mij en Paula eens mee uit nam en ik voor het eerst
in mijn leven in een nachtclub kwam n.l.Caliente om de hoek bij de
Stadsschouwburg. Aldaar getuige geweest van een compleet bezopen
bezoeker omgeven door overhangende dames met flinke bossen hout
voor de deur op een grote bank. De man liet de ene na de andere fles
champagne aanrukken en had niet in de gaten dat het imitatie cham
pagne was. De ober schonk 3 4 4 glazen in en goot de rest in een
plantenbak achter de rug van de bezoeker. En ja, hoor na een slok of
twee zei de klant "wat vertelt U mij nu dames, is de champagne nou
alweer op?" "Ober nog maar een fles champoekel" en dat ging zo een
keer of tien door. Ik wilde er wat van zeggen maar Igor weerhield mij
daarvan want daar zou wel eens wat narigheid van kunnen komen.
Nog naar zijn bruiloft geweest op 26 mei 1965 in Ede en hem daarna
uit het oog verloren. En wat blijkt inmiddels: weer lid (donateur) van
AFC, en voorzitter van de AA (Anonieme Alcoholisten) en sinds 30
jaar geen druppel alcohol meer gedronken. Een prestatie van de le
orde vind ik dat.
In het Parool van 8.7.1995 stond een uitvoerig interview onder de
kop: De bekering van Igor S. en dat artikel heb ik bewaard. En nu
weer deze ontmoeting en dat vond ik fijn. Evenals zijn uitnodiging
om op 16 augustus a.s. aanwezig te zijn op Goed Genoeg waar hij het
30 jarige feit met vrienden en kennissen wil vieren met een
vruchtensapje? Igor, weer van harte welkom op AFC.
21
