4 november: FC Volendam Cl - AFC Cl
Wie kun je na twee verloren toernooifinales
beter treffen dan FC Volendam?
Zeker als je weet hoe iets meer dan een week
geleden verloren werd ben je extra uit op
sportieve revanche. Onder het toeziend oog
van een behoorlijke hoeveelheid supporters
van beide kanten en Wim Jonk, die voor de
analyse was ingehuurd ontspon zich een zeer
boeiend duel met aan beide kanten mogelijk
heden om tot scoren te komen. AFC had wat
meer uitgespeelde kansen, maar wist deze
niet te verzilveren, Volendam leek een aantal
keren in de buurt te komen, maar wat mij
betreft de complimenten aan onze heren
achterin, die keurig de nul hielden. Klein
smetje op de eerste helft was een te hoog
geheven been van Brice, wat hem tijdelijk
buiten het veld deed belanden.
Na rust weer veel gedrevenheid bij AFC. Op
links stonden Joey en Jeroen weer heel
degelijk te spelen en je zag de frustratie bij
hun directe tegenstanders toenemen.
Als Brice dan ook nog zijn fout uit de eerste
helft goed weet te maken door in een
geweldige kluwen van benen en spelers als
enige het net te vinden voor de 0-1 (we
hadden even een geweldige poeier vanaf de
16 in gedachten), lijkt er nog een klein
offensiefje van AFC te volgen. Jeroen krijgt
een flinke trap van zijn gefrustreerde tegen
stander, maar dit wordt niet door de scheids
gezien. De coach van Volendam was zo
verstandig de jongeman te wisselen en hem
toe te spreken. Ben kreeg nog een geweldige
kans op de 0-2, maar je kunt niet altijd je dag
hebben en dus bleef het 0-1. Trainer en leider
dik tevreden en de rest van de meegekomen
AFC-ers ook. Wim Jonk zag ik pas in de
avond weerop de t.v.
Veel succes met jullie volgende wedstrijd.
Thea. V
4 november: HFC Haarlem C2 - AFC C3
Nadat de C3 vorige week roemloos ten onder
was gegaan bij K.N.V.B., hadden de jongens
zaterdag de taak om te laten zien dat zij te
recht in deze zaterdaghoofdklasse waren te
rechtgekomen. De eerste wedstrijd was drie
weken geleden winnend tegen de toenmalige
koploper afgesloten en vandaag stond op het
programma de wedstrijd tegen 'het altijd las
tige Haarlem'. Zaterdagochtend vroeg togen
veertien gemotiveerde A.F.C.-ers en hun ou
ders richting Noordzeekust om het op te ne
men tegen de hoofdstad van Noord-Holland.
Eenmaal op veld vier aangekomen, bleek dat
we het op moesten nemen tegen een team
dat, niemand uitgezonderd, nog een behoor
lijke groeispurt te wachten moest staan. Bij
voorbaat wisten we dat dit lengte- en breed-
teverschil een lastig obstakel zou worden
voor onze jongens. De wedstrijd ging rom
melig van start en zoals voorspeld, wist
niemand echt zijn draai goed te vinden. In de
negende minuut wist Kenneth in deze tumult
goed zijn hoofd erbij te houden, voorzag Da
vid van T. van een prima voorzet, die door
laatstgenoemde prima werd ingeschoten. Dat
was lekker om mee te beginnen! Lang zou
het echter niet duren, want de tegenstanders
werden voorzien van een penalty, die werd
benut. De voorsprong was dus al snel onge
daan gemaakt. De eerste helft gaf verder een
zeer rommelig beeld te zien, waarbij overi
gens wel genoeg kansen werden gecreëerd,
maar niet werden benut. Jongens, die ballen
moeten er wel in hoor! Met deze gelijke
stand gingen we rusten.
In de rust hebben we de jongens op hun hart
gedrukt dat we echt anders moesten gaan
voetballen als we deze wedstrijd met winst
wilden afsluiten. In de tweede helft zag je
dan dat ze soms wel wilden, maar dat het
gewoon maar niet wilde lukken. Toen, in de
43e minuut kregen we terecht een penalty
toegekend, die door Jasper koelbloedig in de
hoek werd geschoven. De voorsprong was
weer terug. Het duurde echter niet lang of de
scheidsrechter meende ook Haarlem weer
een strafschop te moeten geven, die bijna
door Tino werd gekeerd. Jammer net niet
lang genoeg, maar ja het doel is ook bijna
acht meter! Dan nog geen drie minuten later
wist de hardwerkende Jesse, die we hadden
geleend van de C2, zich in het strafschop
gebied goed vrij te spelen en de keeper te
verschalken. We leiden weer! Verder in de
tweede helft werd het duidelijk dat onze
jongens over een betere conditie beschikten,
wat zich uitte in het feit dat het steeds
makkelijker leek om de bal vrij te spelen en
voor het doel te krijgen. Echter hij wilde er
maar niet in, leek het. Toen, in de 63e minuut
na een prachtige steekpass van Merijn wist
Kenneth de eindstand uiteindelijk op 2-4 te
bepalen.
Jongens, een niet zo'n denderende tweede
wedstrijd in deze hoofdklasse. Maar toch
lekker dat we, ondanks het niet zo goede spel
in de eerste helft, drie punten mee terug naar
Goed Genoeg konden nemen door jullie
prima inzet in de tweede helft. Jesse, bedankt
voor je tomeloze inzet aan de 'rechterkant'.
Aanstaande zondag thuis op Goed Genoeg
tegen de Cl van Bloemendaal. Inzet 100%-
plus dan lukt het, dat weet ik zeker!
Boy Smits
28 oktober: AFC C4 - Pancratius Cl
Op deze zonnige zondagochtend mocht de
C4 aantreden voor de eerste wedstrijd in de
eerste klasse A. We zijn na de herfstvakantie
in een hogere klasse ingedeeld. Klasse!
De vorige zondag was heel rommelig en er
was weinig getraind en ook was er een slech
te opkomst bij de Herfstééndaagse. Hierdoor
moesten de jongens krachtig worden
toegesproken. De leiders en de trainer lieten
zich dat niet twee keer zeggen en wasten
iedereen de oren. Met schone oren speelden
we het eerste kwartier heel goed.
In de herfstvakantie was een nieuwe speler
getransfereerd naar ons team. Slechts één
helft (De Dijk uit) was genoeg om de tech
nische staf van zijn kwaliteiten te overtuigen.
Daan, we zijn blij dat je erbij bent. Met Daan
achterin en Philip weer terug op de midhalf
plaats was er vaak een goede opbouw. Na het
eerste kwartier ging het wat moeilijker, de
concentratie werd wat minder en niet ieder
een deed wat hij moest doen. We hadden wel
twee schitterende aanvallen. Na een prachti
ge combi van Peter (heel goed spelend) en
Felix (wat een tomeloze inzet) kwam Orgin
vrij voor de keeper. Hij schoot langs de kee
per... maar ook langs het doel. Pancratius
was eigenlijk niet gevaarlijk tot één minuut
voor rust. Jard redde heel goed. Nul nul bij
rust.
De tweede helft werd eigenlijk steeds rom
meliger. Er was nog maar weinig opbouw te
bespeuren. Misschien zaten een paar jongens
er door heen? Scherper en vaker trainen,
heren! Uit het niets scoorden we gelukkig
scoorden we uit het niets. Een pass uit het
midden glipte onder de schoen door van de
rechtsback van Pancratius. Zij kon Yarin niet
meer inhalen, Yarin gaf de bal hard voor het
doel langs, waarna Mike de bal in het lege
doel kon schuiven. Eén nul. Opeens werd het
harder, maar gelukkig hield Ab het spel kort.
Pancratius met acht man (en twee meisjes en
één rode kaart) drong nog sterk aan, maar de
verdediging met Daan en Felix, Thomas en
Cees gaf geen kansen meer weg.
De eerste drie punten in de eerste klasse
waren binnen. Klasse!
John Parsser
4 november: DWS C2 - AFC C4
De voorbije week was er scherp getraind. Er
was zelfs een tweede trainer aangetrokken
om op specifieke dingen te trainen.
De tweede wedstrijd in onze nieuwe poule
was namelijk tegen de koploper. We waren
gewaarschuwd want onze C2 had maar nipt
van ze gewonnen.
Het eerste kwartier van de wedstrijd ging het
nog redelijk gelijk op. We gaven goed partij
en vooral achterin won iedereen de duels.
DWS had een goede spelopvatting. De
laatste man schoof goed in en er werd, ook
zonder bal, veel gelopen. Hierdoor hadden ze
bijna altijd een mannetje over. Na een mooie
actie van DWS scoorde hun nummer tien de
eerste goal. Dit was na ongeveer twintig
minuten. Vlak daarna had Wim een mooie
solo en een dit schot. Helaas voor ons
belandde de bal op de kruising. Geen goal
wel een Mars voor Wim.
Tot de rust hadden we het best wel moeilijk.
DWS kwam een aantal keren goed door,
maar Jard keepte weer goed en de C4 had
ook een beetje geluk. Het gekke was, dat
DWS wel nog twee keer scoorde voor rust
uit ongevaarlijk lijkende situaties. Even niet
opletten in deze afdeling kost doelpunten.
Dit werd uitgebreid in de rust besproken. En
zoals vaker: zonder resultaat. Want de
patatlucht was nog niet 'uit de kleren van de
ouders of het was vier nul voor DWS. Weer
door niet opletten. Na weer een slippertje in
onze verdediging wisten we dat de punten
naar DWS zouden gaan. Uiteindelijk werd
het zes nul voor DWS.
Complimenten voor bijna iedereen voor de
strijdlust. En voor Thomas en Michael, die
goed speelden. Ook Ramon, eindelijk weer
erbij na zijn blessure, viel goed in.
Het grote verschil tussen AFC en DWS was
de beweeglijkheid en het vrijlopen/ aanbie
den. Komende weken gaat daar dus goed op
getraind worden. Want ook in deze afdeling
wil en gaat de C4 punten pakken.
Leen Eider
15
