huis binnen. Onder applaus van ouders en
publiek nemen de spelers plaats aan de kam-
pioensschapstafel om te genieten van het
welverdiende drinken en eten.
AFC Dl spelers: We hebben van jullie
genoten en wij hopen dat jullie het hoge
niveau de komende bekerfinale en toernooien
vast kunnen houden.
De trotse leider en trainers, Wim Muller,
Casimir Westerveld, Jan Verhagen
AFC D10 ongeslagen kampioen
De beste E-pupillen van AFC spelen bij AFC
niet in de El op een half veld maar al in een
aparte D-pupillen klasse. De KNVB geeft zo
de gelegenheid om talentvolle E-pupillen
spelers al op een heel veld tegen elkaar te
laten spelen. In het begin van het seizoen
speelde het team nog wat onwennig. Er werd
nog veel gepingeld en de meeste spelers had
den nog moeite om in een opstelling te spe
len. Na de herindeling in oktober ging het
veel beter, vanaf dat moment werden alle
wedstrijden gewonnen. De D10 had wel de
pech dat er veel wedstrijden werden afgelast.
In de stand stonden zij daarom nog niet bo
venaan, maar de afgelopen 10 dagen konden
4 wedstrijden worden ingehaald. Met deze 12
punten erbij zijn zij ruim bovenaan geëin
digd.
De altijd enthousiast mee coachende keeper
Maxime Singels en de bijna onpasbare ver
dedigers Yannick Meijer, Tom v.d. Meer,
Dirk de Meijer en Robert Wevers stonden
garant voor zeer weinig tegendoelpunten. De
opbouw werd altijd goed verzorgd door Tom
v.d. Meer, Nigel Britton, Raffy Koopmans,
Felix Admiraal en Milan Weerwind. In de
voorhoede is er driftig op los gescoord, dat
kan je wel overlaten aan spelers als, Ercin
Senel, Kay Bottse, Davey v.t. Schip en
Vincent Weijl. Al met al is het een uitstekend
team waar AFC nog seizoenen lang veel
plezier aan kan beleven.
Jan Verhagen
El Allerlei
28 april AFC El - Almere El 0 - 4
12 mei Zeeburgia /Gerard van Dolder
toernooi: kampioen!
De laatste wedstrijd van de competitie stond
er niet echt meer wat op het spel. Zonder
reservespelers werd thuis tegen Almere
aangetreden. Misschien was het daardoor de
vermoeidheid die ons in de laatste fase parten
speelde. Want ging het lang gelijk op, in de
laatste 10 minuten vlogen de tegen
doelpunten er achter elkaar in. Jammer, maar
nu op naar volgend jaar. De competitie werd
met een eervolle 3e plaats afgesloten.
Diverse oefenpartijen op een heel veld volg
den, soms tegen wel hele grote tegenstanders
zoals Voorland. Die gingen dus verloren,
maar dat is niet belangrijk. Het was erg leer
zaam, en zo kan iedereen wennen aan de ei
sen die hier weer gelden, want aan sommige
zaken zoals het uitkomen van de verdediging
moeten we nog even wennen.
Het stralende weer op 12 mei vormde de
entourage voor een leuk toernooi dat wij
traditiegetrouw moeizaam begonnen. In de
eerste wedstrijd tegen Diemen beter spelen,
maar een tegengoal incasseren.
Gelukkig ging dat in de tweede wedstrijd
beter tegen Omniworld en werd nu met 1-0
gewonnen dankzij een mooi strak schot uit
een moeilijke hoek van Rio. Van DCG onze
volgende tegenstander moest dus worden
gewonnen om de kruisfinales te halen. Tot
ver in de tweede helft leek dat niet te gaan
lukken met een 0-1 achterstand, maar hard
werken werd beloond en in 2 minuten zetten
Justin en Maxim, met een tergend langzaam
rollertje, dat recht.
En zo bouwde de spanning op, want de
kruisfinale tegen thuisclub Zeeburgia werd
een thriller. Een snelle achterstand werd door
Mitchell teruggebracht tot 1-2 voor de rust.
Maar al snel was het toch weer 1-3.
Niet onoverkomelijk! Een verre vrije trap
van David werd er door Duco ingetikt, en de
druk die wij nu uitoefenden werd ze teveel;
een eigen doelpunt was het gevolg.
Strafschoppen dus voor de beslissing. De
keepers groeiden in hun rol. zeker onze
Randall, zodat er diverse niet ingingen, maar
David en Justin maakten geen fout, en dat
deed Zeeburgia 4 maal welde finale dus.
Waarin we onze tegenstander uit het begin
weer tegenkwamen, Diemen. Nu waren we
beter bij de les, al snel op voorsprong dankzij
alweer Justin en daarna speelden we het
rustig uit. Spannend bleef het zo natuurlijk
wel, maar we waren duidelijk de betere
ploeg.
Nog een toernooi te gaan bij BSM op een
heel veld, en natuurlijk ons eigen Mini-WK
en dan zit het seizoen erop. Bepaald moeilij
ker dan vorig jaar met veel tegenstanders die
ouder waren. Toch een mooi competitieresul
taat, een goede prestatie in de beker en nu
ook een toernooiwinst. Al met al dus best een
goed seizoen gedraaid, jongens!
Frank de Munnik
opgenomen op AFC website
E3 kampioen!
AFC E3 is kampioen geworden in het
seizoen 2000-2001 en dat zonder 1 wedstrijd
te verliezen, al leek het gedurende de
competitie toch wel anders te lopen. Neem
nu de wedstrijd tegen OSDO El, die
moeizaam met 1-0 werd gewonnen. De
wedstrijd ging gelijk op waarbij in de eerste
helft OSDO de betere kansen kreeg maar
deze niet wist om te zetten in doelpunten.
AFC ging de rust in met 0-0 en kregen van
Gé Rekelhof de opdracht de bal sneller rond
te spelen, dan zouden de kansen van zelf
komen. Eenmaal terug in het veld leverde dit
al snel de verdiende voorsprong op. Helaas
werd er niet meer gescoord en konden de
spelers het veld verlaten met de 1-0
overwinning op zak.
Onze volgende tegenstander was Legmeer-
vogels thuis. Gelukkig werden wij deze wed
strijd bijgestaan door vakkundig keeperswerk
van David de Munnik. Deze wedstrijd werd
vanaf het begin volledig in handen van AFC.
Door het tempo hoog te houden en veelvul
dig de combinaties te maken was de tegen
stander in zeer korte tijd op een 3-0 achter
stand gezet, wat tevens de eindstand was. Nu
zou het kampioenschap wel heel erg dichtbij
komen, maar onze volgende tegenstander
was er een van een heel ander kaliber, en wel
Swift E3.
Voor Swift E3 moesten de mouwen opge
stroopt worden, flink op de tanden gebeten
moeten worden en bereid zijn om tot het ui
terste te gaan. Gé Rekelhof nam voor
aanvang nog eenmaal de opstelling door en
gaf daar waar nodig was de nodige tips. Al
vrij snel keek AFC tegen een 1-0 achterstand
aan. Het was een spannende wedstrijd waar
menig duel tot op het scherpst van de snede
werd uitgevochten. Nee aan inzet ontbrak het
niet. Het was juist de inzet wat AFC nog
voor de rust op gelijke hoogte bracht. Dus
konden onze gladiatoren de kleedkamer met
1-1 bezoeken. Gé Rekelhof liet weten dat er
nog een schepje bovenop moest om het
kampioenschap veilig te stellen. De jongens
waren tot op het bot gemotiveerd en betraden
de grasmat met de killlers mentaliteit. Wat
uiteindelijk met een fantastisch doelpunt
werd beloond. De 2-1 voorsprong was een
feit en de wedstrijd werd gecontroleerd
uitgespeeld.
Nu was het het weekend van de waarheid, dit
zou het kampioensfeest moeten worden.
De tegenstander die vandaag bestreden moest
worden was Roda'23 E2, een tegenstander
waar wij nog niet eerder tegen gespeeld
hadden. Het veld lag er slecht bij en was
door de vele regen slecht bespeelbaar. Maar
onze helden zouden niet onze helden zijn om
hier maar ook niets van aan te trekken. Ook
deze wedstrijd moesten wij weer een beroep
doen op David de Munnik die net zoals
vorige keer fantastisch keeperswerk liet zien.
De gezichten waren gespannen en de
wedstrijd kon beginnen. Een zenuwachtig
AFC met hier en daar onnodig balverlies.
Aangemoedigd vanaf de zijkant door de
meegereisde supporters was het AFC die
door een doelpunt van Allain op 1-0
voorsprong kwam. Niet veel later was het
Allon die er 2-0 van maakt. Nog nagenietend
van deze riante voorsprong werd er al vrij
snel tegengescoord. De verdediging van AFC
werd zwaar onder druk gezet, maar door
goed verdedigingswerk van Bryan, Floris,
Joey, Daan, Tim en Viktor gingen de spelers
toch met een 2-1 voorsprong de rust in. Nu
was het de beurt aan onze geweldige
aanvalskwaliteiten van Rik, Allain en Allon
die nog meer druk uitoefende op het doel van
Roda. Rik wist een aanval van links goed op
te zetten waardoor Floris er 3-1 van kon
maken. Dezelfde Floris zorgde ook voor 4-1.
Roda gaf niet op en wist zelfs nog terug te
komen tot 4-3. Nu was het de beurt aan
Bryan die van afstand met een hard schot 5-3
op het scoreboord zette en ook Viktor maakte
een klasse doelpunt. Einduitslag 6-3 voor
AFC. Het feest kon beginnen, de bloemen
werden na het laatste fluitsignaal uitgereikt.
Een terechte kampioen! s' Middags werd er
nog flink doorgefeest en werd afgesloten met
een rondvaart door de grachten zoals het ook
hoort met een ware kapioen. Gefeliciteerd
jongens namens alle ouders.
Fred van Hasselt
De E-4 is kampioen
De techniek en het loopvermogen van Raoul
Kan-Me, het positiespel van Raoul Bohne,
16
