Als alles mee zou zitten was het kampioen
schap van AFC een feit. Als Winst van
DWS op DWV was mogelijk, maar nier
waarschijnlijk en een zege op Türkiyemspor
was ook niet eenvoudig gerealiseerd. De
spanning was duidelijk voelbaar. AFC, zon
der Mohad Zaoudi, Marco van Galen en
Rivilino Sleur, begon aarzelend, mede door
dat Türkiyemspor op iedere bal jaagde. In de
negende minuut betaalde deze agressieve
start zich uit na een terugspeelbal van Hans
Geerlings, die werd onderschept door Tayfur
Kahraman. Zijn inzet liet Edwin van Holten
kansloos. AFC probeerde wat terug te doen
en was na een voorzet van Daniël van Meer
in de 14e minuut via Dennis Purperhart
dichtbij de gelijkmaker. Twee minuten later
viel een doelpunt aan de andere kant. Na een
voorzet van links trok Maarten Stekelenburg
zijn tegenstander omlaag, welke overtreding
door scheidsrechter v.d. Pol met een penalty
werd bestraft. Kahraman scoorde onberispe
lijk en AFC keek tegen een 0-2 - achterstand
aan. AFC probeerde de bakens te verzetten,
speelde nog meer naar voren, maar was
daardoor met name in het centrum
kwetsbaar. Een pass door het midden zette
Kahraman vrij voor van Holten en het was in
de 26e minuut 0-3. De tegenslag voor AFC
werd nog groter toen Erwin Smit na een
ongelukkige actie van Björn Lindenberg het
veld moest verlaten en werd vervangen door
Liam Westerveld. (In de VU bleek later dat
Erwin's neus gelukkig.niet gebroken was).
Wie dacht dat AFC k.o. was kwam bedrogen
uit. AFC bleef het proberen en na scrimmage
scoorde Purperhart 1-3. Zou een nederlaag
toch nog te ontlopen zijn? In de laatste
minuut van de eerste helft kwam hier een
eerste antwoord op. Een vrije trap van AFC
leidde via een handsbal tot een penalty die
Frank Aboikoni miste.
Na de thee kwam het tweede en finale
antwoord in de 56e minuut. Marcel Peeper,
licht aangetikt door een mee verdedigende
Eschwin de Bruijn, liet zien hoe je een vrije
trap dient te nemen. Vanaf 25 meter
verdween de bal onhoudbaar in de kruising.
De wedstrijd was gelopen. AFC, met
Maarten Jurrjens voor Maarten Stekelenburg
en Jerryl Tjon En Fa voor Frank Aboikoni,
viel nog wel aan maar de overtuiging was
definitief verdwenen. 1-4 derhalve bij het
laatste fluitsignaal en de eerste nederlaag van
dit seizoen was een feit.
Geen bloemen en champagne op de 18e
maart, maar met een voorsprong van 12
punten, vijf wedstrijden voor het einde, geen
zaak om lang over te piekeren.
Machiel van der Woude
op 18 maart reeds op de AFC -website
25 maart: AFC-Nijenrodes 2-0
AFC na 2-0 zege op Nijenrodes dicht bij
kampioenschap
Na de thuisnederlaag tegen Türkiyemspor
was het de vraag wat AFC tegen het in de
gevarenzone verkerende Nijenrodes uit
Breukelen zou doen. Te meer daar Ton du
Chatinier te kampen had met een aantal
geblesseerde spelers. Zo waren Rivilino
Sleur, Peter de Waal en Jerryl Tjon-en-Fa
niet inzetbaar, alsmede de langdurig uitge
schakelde Glenn Zeelig, Guido Smits en Ulli
Landvreugd. Dennis Purperhart was ook
geblesseerd, maar die kon net als Marco van
Galen op de bank plaatsnemen.
De begin-elf zag er nu als volgt uit: Edwin
van Holten, Joey Esionye, Mohad Zaoudi,
Maarten Stekelenburg, Erwin Smit, Liam
Westerveld, Daniël van Meer, Hans Geer-
I
Robert Gehring in volle actie!
32 Jaar na zijn kampioenschap: Kees Gehring nog
steeds weergaloos op rechts.
FOTO: ANKO STOFFELS
lings, Robert Gehring, Eschwin de Bruijn en
Frank Aboikoni. AFC, dat nooit eerder tegen
Nijenrodes uitkwam, startte zeer rustig en
omdat de ploeg uit Breukelen op dezelfde
wijze opende, viel er in de begin fase weinig
te genieten. In de 10e minuut had De Bruijn
de wedstrijd kunnen breken, maar zijn inzet
werd op het laatste moment geblokkeerd.
Beide ploegen probeerden met name over de
linkerkant aan te vallen, maar de voorzetten
kwamen terecht in een niemandsland. In de
dertigste minuut was plotsklaps wel raak na
een pass van Zaoudi die Gehring, oog in oog
met de keeper, perfect afrondde. Nijenrodes
schrok wakker, zocht de aanval en was
tweemaal kansrijk. AFC hield met enige
