KNVB Veteranen
Ook de AFC bank mag er wezen. V.I.n.r.: Ko Grosze Nipper (verzorger), Ton du Chatinier
(trainer/coach) en Frank Keijzer leider
Na afloop van de wedstrijd DWS-AFC: het zit er weer op. De scheidsrechter hoefde geen
enkele kaart uit te delen.
GEEN INTERTOTO NA GELIJKSPEL
TEGEN FORTIUS
Op zaterdag 18 februari jl. speelde FC
Twente op het vierde veld tegen de veteranen
van Fortius. Het waarom van deze
oefenwedstrijd was niet geheel duidelijk.
Helder was in ieder geval wèl dat deze
eredivisionist liet zien waar hij toe in staat is.
De bal ging snel van voet tot voet, er waren
driehoekjes bij de vleet en er werd bewogen,
met, maar vooral zonder bal. Zouden de
Tukkers hun vormcrisis hebben overwonnen
en weer oprukken naar het linker rijtje van de
eredivisie? Een vraag die nog even op een
antwoord moet wachten, te meer omdat FC
Twente FC Twente niet bleek te zijn. Oké, de
shirts wel, het spel ook, maar dicht bij het
veld gekomen bleek Sander Boschker Ruud
Mantel te zijn, Jan Vennegoor of Hesselink
Marcelino, André Karnebeek Nico Cohen.
Fred Rutten Ron S. en ref. Dick Jol Ab
Springer. Wat een feest! De bondsveteranen,
na de winterstop al opmerkelijk goed bezig,
lieten oogstrelend voetbal zien en dat tegen
een team waartegen eerder in de competitie
heel dik van was verloren. Een neutrale, zeer
objectieve toeschouwer mompelde ter
verklaring dat de psychologie in de sport z'n
deel opeiste, dat je sommige zaken niet zou
moeten willen weten en dat het verder alle
maal hoogst verdacht was. Dit alles neemt
niet weg dat AFC toch op een 0-1 achter
stand kwam, nadat tussen de communiceren
de vaten Herman en George een piepklein
gaatje viel. Wat een vreselijk onrecht! Het
tekent de sportiviteit van Fortius dat deze
ploeg zelf de stand weer recht trok. Een fraai
eigen doelpunt, mede in scène gezet door
Joop, die als was hij Scott Booth, achter de
vijandelijke linie voor het nodige gevaar
zorgde. Het thuispubliek schreeuwde het uit
en onder de geluidsgolf "more, more" trok
alles wat AFC was naar voren. Ruud de B.,
meestal rechtsachter, maar nu uiterst logisch
als linksbuiten opgesteld, penetreerde dat het
een lust was en aan de andere kant deed Wim
baardmans, onder het spiedend oog van grens
Maurice, opnieuw volstrekt vergeten. Won-
derspits Marcelino, even zonder contact met
de Oekraïne, verraste alles en iedereen met
snelle, volstrekt unieke rushes en Ron S., op
doortocht naar z'n schoonmoeder, zat al
klaar met zijn Chinese telraampje. Maar weer
was buiten de waard gerekend, dit keer in de
persoon van George, die al een ware veld
heer de liberofunctie vervulde, maar net even
geen rekening hield met dat kleine Fortius-
soldaatje. 1-2, een hard gelag, en dus werd
nu de middenlinie in stelling gebracht. Na
tuurlijk met de meest geletterde linkmidden
van ons land die op werkelijk prachtige rode
gympies z'n opwachting op Goed Genoeg
had gemaakt. En uiteraard met Jan Willem,
die het niveau Arjan van der Laan, ruim
schoots oversteeg. Want Arjan zou een
moord doen voor de gelijkmaker van Jan
Willem, die soeverein via de bovenhoek in
het net belandde. Rust, met thee en goede
voornemens. Maar ook met een inmiddels
verklede Jan V. die net te laat was voor een
basisplaats. Dit ondanks het feit dat hij de
voorafgaande nacht in een rood-zwarte
slaapzak voor de kleedkamer had doorge
bracht. De tweede helft verliep anders dan de
eerste 45 minuten. Fortius, dat kon beschik
ken over een man of 20, wisselde vrolijk
door, en bleek mede daardoor over veel
tweede adem te beschikken. Bij AFC hadden
alle driehoekjes de fysiek behoorlijk aange
tast en bewoog men zich nog voornamelijk
voort op het tandvlees. Maar de bondsvetera
nen kunnen als de nood aan de man is altijd
een beroep doen op de extra kwaliteiten van
Bob en Nico, die zeer kundig en atletisch
correct de flanken pacificeerden. Derhalve
duurde het nog geruime tijd voordat Ruud M.
de bal uit het net kon halen. 2-3, een stand
die gelet op de verhouding in het veld weinig
perspectief bood. Maar met Marcelino in je
ploeg weet je het nooit. Een totaal onhaalba
re dieptepass werd gehaald doordat een For-
tius-speler volkomen per ongeluk werd ge
vloerd door onze wonderspits die de hierdoor
ontstane ruimte doeltreffend benutte. Nadat
scheidrechter Ab alle Fortiusspelers had uit
gelegd dat doelpunten als deze (zeker met
zo'n stand) altijd worden geteld ging de wed
strijd met een 3-3 stand de slotfase in. De
spanning was te snijden en in een fel duel
liep mandekker Herman, unaniem uitgeroe-
6
