C 5 en C6 kampioen
Het hele seizoen bovenaan staan en niet
bezwijken voor de druk. Klasse!
Twee teams die altijd op hetzelfde uur samen
trainden en nu ook samen kampioen zijn
geworden. Bloed,zweet en tranenwat nog
een keer sprinten, trainer?
De beide teams zijn totaal anders, de C5 al
jaren in de dezelfde samenstelling, laatste
jaars C'tjes o.l.v. de vliegende coach en had
de competitie al een tijd voor het einde beslist
De C6 een geheel nieuw team ,eerste-jaars
met een coach wissel tijdens het seizoen maar
de jongens hebben zich niet van de wijs laten
brengen, moest tot de laatste wedstrijd stijden
om dit kampioenschap naar huis te brengen.
Een ding hebben de beide elftallen gemeen en
wel kampioen worden met niet alleen klasse
maar ook op karakter. Deze heren konden
iedere keer op een correcte manier ook de
mouwen opstropen als de wedstrijd niet liep.
Wathoeveel keer moeten we opdruk
ken trainer?
De trainingen zijn het hele jaar goed bezocht
en er is met veel inzet getraind o.l.v.Hesdy en
Joop. Het moet toch wel lekker zijn na zoveel
trainings arbeid om kampioen te worden.
Volgend jaar nog maar een stapje er boven op
doen zodat we zeker kampioen worden.
Wat nog een rondje, trainer? Nee
neem je rust maar houdt hetzelfde tempo.
Dankje wel, goed gedaan jongens, we zijn
trots op jullie ondanks de black-Sunday vol
gens onze vliegende coach
Hesdy
De Ell, kampioen seizoen 1999-2000.
Het was een prachtige dag. De matadoren
van de Ell stonden klaar om de E4 van
Fortius te verslaan. Want alleen bij winst kon
het kampioenschap hen niet meer ontgaan en
hoefde de laatste competitie wedstrijd niet
meer te worden ingehaald. Plaats: veld 1 van
AFC( met dank aan jeugdcommissie AFC),
datum 6-05-2000, start 10:30 uur
De wedstrijd ging vlot van start en de eerste
kansen voor AFC waren daar. Mark sneed
door de achterhoede maar wist het gat tussen
de doelpalen niet meteen te vinden. De twee
de kans met Hein en Daan in virtuele unifor
men werd gecreëerd door subtiel overspel
samen met Thomas. Weer werd de verkeerde
kant van de doelpaal opgezocht. Intussen was
de voorhoede van Fortius een niet te versma
den tegenstander met zeer snelle spelers. De
coach had gekozen voor aanvallend spel,
waardoor de laatste man van AFC, Diego,
deze aanvallers moest verschalken of tenmin
ste tegenhouden. Dit deed hij voortreffelijk.
Echter na 10 minuten kon hij niet op tegen 3
aanvallers, die door goed overspel Diego wis
ten voorbij te komen, waardoor een aanvaller
van Fortius alleen voor de keep kwam te
staan. Onze keep, Philippe, in volle uitrusting
in dit zomerse weer, had geen kans en het
stond 0-1 voor Fortius. De scheids wees ten
minste onverbiddelijk naar de middenstip.
Toen begon het spel pas echt. In de 15e
minuut wist Fortius er nog een te maken. Met
deze 0-2 achterstand leken de kansen voor
AFC wel erg klein te worden. Eva,, Wilma,
Roosmary en Barbara met hartstocht, Arne,
Carlos, Pedro, Ernst, Paul en Michiel met
gebalde vuisten, en vele andere enthousiaste
fans van het El 1 team begonnen zich te roe
ren en schreeuwden aanwijzingen naar onze
gladiatoren. Dit leidde binnen 5 minuten tot
een voortreffelijk goal van onze 2 Marken,
waarvan 1 Mark ook virtuele kleding had aan
getrokken. Stand 1-2. Het spel verruwde iet
wat en de scheids sprong in bij wel een hele
gemene tackle van een van de aanvallers van
Fortius, waardoor Diego wel 2 meter boven
de grond werd geslingerd en met een plof en
een schreeuw op de grond neerzakte. Even
leek het erop, dat onze verdediger zwaar
geblesseerd het veld moest verlaten, doch
Diego kon gelukkig weer staan en spelen.
Philipppe redde AFC met een prachtige safe
nog van een verdere achterstand en daarna
wist Mark met een prachtig paasje Hein virtu
eel te bereiken, waardoor de rust, met enige
vertraging, met een gelijkspel werd ingegaan.
Zonder toverdranken stonden de spelers, extra
gemotiveerd door de peptalks van hun
coaches, klaar voor de tweede helft De
opstelling was ietwat veranderd, waarbij de
verdediging werd versterkt met Thomas. Het
gevecht kon weer beginnen.
Beide teams wilden winnen en het werd een
ware strijd, die om kort te gaan werd gewon
nen door de AFC El 1, door prachtige goals
van respectievelijk Mark, Thomas en Hein.
Zowel sommige Fortius spelers als AFC spe
lers werden door de hitte van de wedstrijd
meegetrokken, wat tot enkele vrije trappen
leidde. De overwinning was er echter niet
minder om.
Eindstand 5-2 voor AFC. De teamleden wer
den overspoeld door hun fans, bloemen en de
gebruikelijke fotosessie. Een prachtige wed
strijd dus, die het kampioenschap opleverde
voor het El 1 team op een volkomen verdien
de wijze. Gefeliciteerd.
Opgeschreven door Tony van Geuns
Foto gemaakt door Pedro Avendano Vera
F1 DE DUBBEL
Nu de competitie is afgelopen, en er jammer
genoeg maar een enkel toernooi in het ver
schiet ligt, is alle energie in de beker gestopt,
die dit jaar gelukkig helemaal wordt uitge
speeld.
In de kwartfinale bleek de tegenstander een
goede bekende de nummer twee uit de com
petitie, Blauw-Wit, maar net als in de compe
titie hadden we geen kind aan ze. Vanwege de
al beginnende vakantieperikelen die ons par
ten ging spelen met een gastspeler, Kai
Bottse, die als oud-teamgenoot en formeel
nog steeds F-je prima in het team paste, en
ook maar meteen 5 doelpunten voor zijn reke
ning nam. Met een trio van Duco en de bij
drage van Justin, Maxim, en natuurlijk Rio,
werd de walk-over vorm gegeven 11-1
De halve finale werd in Haarlem bij DSK uit
gevochten, waar met behulp van twee inval
lers we met precies 7 spelers konden starten.
Thijs (uit de E10, maar ook nog F, we spelen
het heel eerlijk) verdedigde het doel fantas
tisch, en Camiel van de F3 presteerde op het
middenveld uitstekend als breker die ook
weer snel de bal goed aan onze aanvallers
wist te passen. Met de, volgens Haarlemse
begrippen, F-doelen, die we in Amsterdam
meestal op een handbalveld zien, werd het
wel moeilijk het veldoverwicht in doelpunten
om te zetten. Dat lukte dan ook pas in de 2e
helft toen Rio, niet zelfzuchtig, prima voorg
af en de bal, na een kluts tussen Maxim en een
verdediger, voor de voeten van David terecht
kwam die meteen vernietigend uithaalde.
Jammergenoeg wist DSK al binnen twee
minuten een vrije trap er heel mooi in te
schieten. Maar onder de druk op hun doel
kwamen ze niet uit en dat resulteerde uitein
delijk in een eigen doelpunt van de keeper die
een voorzet van Maxim in het eigen doel
sloeg. Toen mochten Mitchell en Daan, met
hulp van alle anderen, laten zien dat je tegen
ons niet zomaar kunt scoren, want onder aan
moediging van een talrijk publiek ging DSK
toch echt wel proberen om gelijk te komen.
Een echte bekerthriller die voor ons met een
bevrijdende juichkreet werd afgesloten (oen
in de laatste minuut Rio met een solo-actie de
keeper van DSK voorbij kwam en de bal in
hun doel schoof3-1 en dus de finale bereikt!
En wat voor één. Bij Legmeervogels in
Uithoorn werden alle finales van Amsterdam
in twee avonden gespeeld. Wij moesten tegen
de winnaar van DWS (ons wel bekend) en
Pancratius. De eerste al twee maal in de com
petitie verslagen, maar de laatste keer toch
wel sterk. En het werd de laatste, die moesten
dan toch wel heel goed zijn.
Stijf van de zenuwen in het veld en de sterkte
van Pancratius werd bewaarheid. Al in de
eerste minuut met een mooie combinatie op
