ONS EERSTE
NOG NOOIT VER
TOOND
prettige vacantie en zie en spreek U weer bij
de start van het seizoen 1999-2000, een
seizoen waarvan ik hoop dat dit voor ons
eerste elftal promotie naar de Hoofdklasse
zal brengen.
Johan de Bie
i'
Noot van de redactie:
De redactie complimenteert Johan de Bie en
zijn (computer)steun en toeverlaat Marjolei-
ne met zijn inzending per e-mail. Het heeft
wat langer geduurd maar het is er tenslotte
toch van gekomen. Zijn verhaal wordt vanaf
i. heden op zijn computer gemaakt en verzon
den. Zoals bekend worden uitsluitend arti
kelen in de Schakel opgenomen, die op
I diskette of per email aangeleverd worden.
,i
Quick promoveert naar Hoofdklasse A na
'strafschoppen-match'.
Het was een zeer ongewone gebeurtenis op
j zondagmiddag 13 juni 1999 op het veld van
JSV in Nieuwegein.
Nijenrodes (3e plaats van onderen in Hoofd-
j. klasse A), Stormvogels (le klasse A) en
Quick Den Haag (le klasse B) streden we-
i' derom om één plaats in de Hoofdklasse A.
De nacompetitie tussen deze drie had geen
beslissing gebracht, want elke vereniging
I won één wedstrijd en het doelsaldo van deze
I reeks bleef eveneens gelijk. Quick voelde er
l' vanwege de vakanties niet voor nog eens een
I halve competitie te spelen. Omdat de tijd
drong, werd binnen enkele dagen in goed
j overleg het besluit genomen voor het eerst in
I de voetbalgeschiedenis een beslissing tussen
I de drie ploegen te forceren door een halve
competitie van strafschoppen. De hoofdprijs
V dus een plaats in de Hoofdklasse A. De
KNVB moest zelfs de reglementen aanpassen
om deze ontknoping mogelijk te maken.
!l
De gehele happening nam nauwelijks een
half uur in beslag. In de eerste serie maakte
Quick korte metten met Stormvogels (5-2).
Nijenrodes had meer moeite met Stormvo-
1 gels (5-4). Stormvogels was daarmee uitge-
schakeld. Quick liet daarna Nijenrodes
i' kansloos (4-1) en speelt volgend seizoen in
j1 de Hoofdklasse. Nijenrodes degradeert naar
■if de lc klasse en Stormvogels blijft in de le
klasse.
In en voor de overvolle kantine van JSV
f werd na afloop door alle betrokkenen eens-
1 ;f gezind het glas geheven. De meesten waren
1 blij dat de zenuwentoestand achter de rug
j'1 was. Er was ook nog een batig saldo. De naar
schatting 1500 toeschouwers moesten een
1 J' kaartje van vijf gulden aanschaffen. Na aftrek
1 van de kosten wordt de opbrengst eerlijk
over de drie clubs verdeeld.
1 (ontleend aan de Volkskrant)
I
I I
I
I
Hieronder een verslag van de laatste 2 wed
strijden van het seizoen 1998-1999. Wed
strijden in de nacompetitie, beladen met heel
veel spanning en emoties. Die helaas geen
vervolg kregen in nog 2 wedstrijden. Maar
wat scheelde het weinig. Volgend seizoen
(nog) beter en dan meteen vanaf de eerste
wedstrijd, want juist ook in de eerste klasse
telt ieder puntje.
KBV- AFC- 0 - 1
Met het opwindende 2-2 gelijkspel in het
achterhoofd waarbij KBV eerst en AFC later
een tijdje virtueel kampioen waren en KBV
na de gelijkmaker van Dave Philipoom (not
handsfree!) hoopte op een beslissingsduel
tegen SO Soest dat in de 94e minuut toch
nog kampioen werd moest AFC een week
later weer op Sportpark Riekerhaven tegen
KBV aantreden. Een lange zin voor een
verlengd competitieslot met hoog thriller
gehalte. Rob Bianchi startte op 9 mei met de
volgende basis: Meilink, Laurens Biachi,
Tular, Smits, Zebeda, Robert Gehring,
Kamp, Van de Meent, Zeelig, De Bruijn en
Landvreugd. KBV pakte na het eerste fluit
signaal het initiatief en kwam enkele malen
dicht in de buurt van Meilink via Philipoom
en Ralf Pronk. Zoals wel vaker viel de ope
ningstreffer aan de andere kant. Na een
afgeslagen aanval maakte rechtsachter Lau
rens Bianchi handig ruimte voor Glenn
Zeelig die de vrijstaande Eschwin de Bruijn
op maat bediende. Eschwin kopte de bal fraai
in de bovenhoek, net iets te moeilijk voor de
grabbelde KB V-goalie Ouboumalne. De
wedstrijd kantelde en in het laatste half urn-
was AFC de sterkere ploeg. Eschwin (2x),
waarvan één na een schitterende slalom van
Uli over links, en Pascal Kamp waren dicht
bij de verdiende tweede treffer. Dichtbij is
niet helemaal en dus was de ruststand 0-1.
Een lastige stand. Ga je die voorsprong
verdedigen of probeer je de voorsprong uit
te bouwen? Hoe het ook zij, KBV kwam
gedreven uit de kleedkamer en koos voor
100% de aanval. AFC, met Frank Aboikoni
voor Ronald van de Meent, moest resp. ging
ver terug en kreeg de ene aanvalsgolf na de
andere te verduren. KBV, dat zeker 6 keer
dicht bij de gelijkmaker was via o.a. Ton
Pronk, David Philipoom en Abollijnia be
wees ook deze wedstrijd dat het dit seizoen
moeilijk tot scoren komt. Maar dit keer
waren ook Edwin Meilink én Uli Land-
vreugd hieraan debet met prachtreddingen op
de doellijn. Het was pompen of verzuipen.
Rob Bianchi wisselde zijn zoon voor Joey
Esiyoni en Peter de Waal voor Robert Ge
hring, maar de druk bleef. KBV lepelde de
bal steeds weer in de ruimte achter de verde
diging, maar Guido Smits en Joey Zebeda
grepen keer op keer adequaat in. De laatste 5
minuten duurden uren en nadat via een uitval
Pascal Kamp de KBV-keep gestrekt richting
bovenhoek had gestuurd moest Edwin op
zijn beurt in de allerlaatste minuut gestrekt
naar een voorzet. De bal ketste gelukkig goed
weg en AFC had de eerste grote wedstrijd
van het seizoen, maar wel na de competitie,
gewonnen Jammer, onnodig en niet wijs met
het oog op de volgende wedstrijd(en), dat
Uli, die in de eerste helft schitterde in de
aanval en in de tweede helft verdedigde als
een leeuw, in de slotminuten met rood naar
de kant moest.
AFC - Stormvogels - 2 - 3
Na de overwinning op KBV kopte de Tele
graaf: 'AFC gaat voor de hoofdprijs.' De
eerste van de drie in deze te nemen hordes
heette Stormvogels dat onverwacht thuis niet
had kunnen winnen van KBV. Maar AFC
was gewaarschuwd na de recente 1-3 thuis
nederlaag tegen Stormvogels, die na een
veilig lijkende 1-0 voorsprong pas in de
laatste minuten gestalte kreeg. AFC, zonder
de geschorste Uli Landvreugd en geblesseer
de Laurens Bianchi aan de start, en Ronald
van de Meent aanvankelijk op bank, begon
iets te rustig en nadat Markus Verdikt en
Lars de Kort al een waarschuwingssignaal
hadden gegeven was het Bert van Duivenbo-
de die van dichtbij in de 8e minuut een voor
zet van links kon inkopen. De 800 toe
schouwers zagen dat AFC hierna de zaken
wat voortvarender begon aan te pakken. Veel
leverde dit nog niet op totdat Marco Adema
de bal na een voorzet van Robert Gehring de
bal in eigen doel deponeerde. Vrouwe Fortu-
na was nog op onze hand, maar kon ook niet
verhinderen dat Henk Zeegers een voorzet
van rechts in een keer in het doel schoot. Een
prachtdoelpunt, en zo vlak voor rust een
flinke tik. Na rust lachte het geluk AFC
wederom toe. Eerst miste Stormvogels een
dot van een kans, waarna Stormvogels
keeper Rob Verdikt de bal in de 54e minuut
uit zijn handen liet vallen. Frank Aboikoni
tikte koel in en het was 2-2, genoeg voor nóg
een ronde nacompetitie. Hierna werd er door
de coaches Cees Glas en Rob Bianchi ge
wisseld, maar veel zat er niet meer in de
wedstrijd. AFC controleerde de wedstrijd en
had via de uitblinkende Glenn Zeelig de
gevaarlijkste troef in handen. Het liep toch
nog geheel anders en eigenlijk paste 'Het
Moment' goed in de schlemielige rij mo
menten gedurende het gehele seizoen, te
beginnen in de openingswedstrijd tegen de
latere kampioen SO Soest. Een diepe bal van
Stormvogels werd keurig onderschept door
Joey Esyoni. Rustig en afgewogen als hij is
passeerden enkele alternatieven de revue. De
tribunes in? Terug op de keep? Rondspelen?
Edwin, schreeuwde ter hoogte van de linker-
paal al 'terug' en verwachtte de bal naast het
doel; Joey passte de bal op rustige wijze naar
Edwin op een plek die hij net verlaten had.
Edwin zag op het verkeerde been de bal
langzaam het doel in rollen en met hem alle
toeschouwers. De promotiedroom van AFC
spatte uiteen. Het laatste fluitsignaal liet niet
lang op zich wachten en de druiven waren
voor alles wat AFC was zuurder dan zuur.
De aandacht richtte zich terecht op Joey, en
de hartelijkheid van spelers en publiek deed
goed. De foto op de cover van Metropool
met Joey en Rob Bianchi zegt alles. Verlie
zen doe je ook samen.
Machiel van der Woude
