1
r
if
GRAM CANARIA 99
i
I
Gran Canaria
LDe A-selectie keert
gezelschap richting het uitgaanscentrum,
alwaar het nog lang onrustig bleef.
07.45 uur. Wekservice Co (Stompe) Grosze
Nipper. Want luidt het spreekwoord niet: 's
nachts een man, 's ochtends een man. Zo
zaten we gezamenlijk in polo (beschikbaar
gesteld door Marcel Koster, waarvoor onze
dank) om half negen te ontbijten. Na het
ontbijt op naar het veld van Motana de la
Data en zie daar, we waren nog niet bezig of
het wolkendek brak open en een heerlijk
zonnetje lachte ons toe. Na anderhalf uur
bloed zweet en tranen aanvaarden we de reis
terug naar het hotel alwaar het lichaam wat
rust werd gegund voor de middag training.
De middag training zou op twee locatie's
plaats vinden te weten Montana de la Data
en het strand van Playa des Ingles. U begrijpt
het al, de kneusjesl Roy, Ulli, Guido, Ro
bert, Ashwin en ondergetekende) moesten
onderbegeleiding van Peter Brans met hun
geblesseerde ledenmaten in de zee. Terwijl
de veldploeg fit en sterk bij het hotel arri
veerde, liepen de kneusjes er nog slechter bij
dan voor dit therminale bad Volgens Co is
er niets beter dan de zee voor genezing, wij
kneusjes twijfelen).
Na onze dagelijkse opfrissing, gaan we op
aanraden van Bob Neseker eten bij het Itali
aanse restaurant "La Toscana". Terwijl de
eigenaar "Salvador Dali" samen met zijn
vrouw "Sneeuwwitje" en hulp "Roemeens
voetballer" heen en weer vliegen genieten
wij van dit bijzonder smakelijk voedsel. Bob
namens de selectie absoluut top.
De zware trainingen begonnen zijn tol te
eisen en om 1.00 uur was het op alle kamers
van "onze jongens stil.
Eén van de hoogtepunten van deze dagen is
de boottocht van Puerto Rico naar Puerto
Mogan. Na heerlijk driekwartier in de zon op
het dek te hebben gezeten kunnen we in
"Club de Mare" ons hart ophalen aan al dat
gene wat de zee ons qua eten te bieden heeft.
Ook dit jaar werden de AFC- GO Kart kam-
'alsmede een bondsonderscheiding. De AFC
wenst deze sympathieke Haarlemmer daar
mee geluk en hij heeft beloofd bij de wed
strijden tussen EDO en AFC acte de présence
te zullen geven.
Zoals bekend verbleef de A-selectie voor een
traningstage op de Canarische Eilanden.
Elders In deze schakel vindt U een artikel
over deze reis van Joey Zebeda met foto's
gemaakt door ons bestuurslid Marcel Kos
ter. Ik veroorloof mij één van de hoogte-
punten op de eerste avond aan U te vertellen.
Ieder jaar is het de gewoonte, dat de spelers
1 die voor het eerst meegaan iets vertellen over
de AFC-beleving. Dit jaar waren dit: Joey
Esiony, Bob Gehring, Robert Gehring,
Pascal Kamp en Stephan Teeken, terwijl
grensrechter Barry van de Glas buiten
mededinging meedeed. Allen waren voor-
treffelijk, doch Stephan werd terecht als
winnaar uitgeroepen. Laurens Bianchi, de
i winnaar in 1998, overhandigde de Silveren
Spoon aan Stephan. Een nieuwe onder-
1 scheiding, die naar ik hoop tot in lengte der
jaren uitgereikt mag worden. Aan Stephan
onze welgemeende gelukwensen.
En dan nu de verjaardagen van de leden van
de Zilveren Ploeg t.w.: Piet Leyenaar (30/1),
Rokus Hoogendoorn Sr. (30/1), Lou van
Kranendonk (4/2), Guido Kiemeney (11/2)
Meindert Huisman (12/2), Aan deze jarigen
onze hartelijke gelukwensen.
Johan de Bie
'i;,i
Het was een sombere regenachtige ochtend,
de ochtend van de 13de januari '99. Diep in
hun clubcolbers gedoken, druppelde 26
AFC'ers rond 11.00 uur de vertrekhal van
Schiphol binnen. Allen stonden aan het
begin van weer een onvergetelijke trainings
stage op Gran Canaria.
De vraag die menigeen bezig hield was wat
deze vrijdag de 13de ons zou brengen. Het
antwoord was daar: de monitoren waar de
vertrektijden op stonden gaf aan: 4 uur ver
traging.
We lieten ons niet ontmoedigen door deze
kleine tegenslag. Intussen hadden Jan
Koomen en de voorzitter zich bij de groep
gevoegd, (de vaste uitzwaaiers van de Gran
Canaria gangers).
Terwijl de groep onderleiding van Amel
Vroege ging inchecken, regelde Jan met de
voorzitter een aantal tafels bij Cafe Amster
dam, waar wij de lunch konden nuttigen.
Wat doe je als je 4 uur vertraging hebt Je
eet wat, je klets wat, je drinkt wat, je shop
ped wat. En dan Je eet wat, je drinkt wat, je
drinkt wat, je
Eindelijk 16.30 uur. We kunnen aan boord.
De sfeer is uitbundig, terwijl de gezagvoer
der de juiste koers zoekt, voeren Ashwin
(alias de buschauffeur) en Peter (Ik ben effe
je naam kwijt) vele magistrale theater stukjes
op. Voor we er erg in hebben is het 'Tasten
your seatbelts" en staan we als of we nooit
weg zijn geweest weer op Gran Canaria. Na
de snelle transfer naar het hotel en de kamer
indeling gaan we volgens traditie naar restau
rant La Casa Vieja" om daar authentieke
Spaanse gerechten tot ons te nemen.
De eerste toost is op onze Sal van Gelder,
voor ondergetekende en de captain van ons
eerste is dit de eerste Gran Canaria in zeven
jaar zonder deze vriendelijke brombeer en ik
moet zeggen ik heb hem gemist.
Tussen alle gamba's, vis en geitenkaas door
is er de jaarlijkse uitreiking van de Zilveren
Spoon. Alle nieuwelingen binnen de selectie
houden een speech, waaruit een winnaar
wordt gekozen. Eigenlijk waren er alleen
maar winnaars, (Rober G, Bob G, Barry,
Joey E, Pascal maar 1 nieuweling liet zijn
hart spreken: Stefan Teeken. Hij werd de
Zilveren Spoon winnaar 1999. Snel naar het
Hotel, even opfrissen en toen vertrok het
