Henk Kappelhoff
Henk Kappelhoff
Herdenkingsrede bij de crematie van ere
voorzitter Henk Kappelhoff, geschreven en
uitgesproken door onze voorzitter Dick van
der Klaauw
Beste Daan, lieve Maud, Georgette en klein
kinderen, familie, AFC'ers, dames en heren.
Om op 3 A-viertjes, 92 jaren te beschrijven is
bijna een onmogelijke taak. Om het beluis-
terbaar te houden moet je keuzen maken. Er
blijven altijd dingen ongezegd, die ook het
vermelden waard waren. Als clubgenoot
moet je je beperken tot de belangrijkste
aspecten uit het rijke clubleven, waar Henk
zo nauw bij betrokken was.
De warmte en sympathie die je voor mensen
voelt zoals ik voor Henk, zijn vaak moeilijk
in woorden samen te vatten.
Met het overlijden van Henk Kappelhoff
hebben wij afscheid genomen van het oudste
lid van onze club.
Vele jaren was Henk het boegbeeld van
AFC.
Weer is ons in korte tijd een prominent
clublid ontvallen.
Henk werd op 1 december 1920, als 14 jarige
lid van AFC.
Ruim 78 jaar was hij bij het lief en leed van
de club betrokken. Naast het voetballen In
het recreatie teams, was Henk ook een fer
vent cricketer, maar daarover later meer.
Als je wat naslagwerk verricht over Henk
Kappelhoff waar hij op het sportieve vlak bij
betrokken was, is dat zeer aanzienlijk. Zo
was hij in de dertiger jaren samen met wijlen
zijn vriend Ton Glas één van de oprichters
van de Nederlandse Tafeltennis Bond. Bij
deze sportorganisatie werd hij benoemd tot
erelid. In 1936 werd Henk samen mat Eddy
Ganon, in het heren dubbel, kampioen van
Nederland. Samen met zijn lieve vrouw Puck
vormden zij een geducht koppel in de tafel
tennis competitie. Henk speelde in totaal 18
interlandwedstrijden.
Henk Kappelhoff was de man die Cor du
Buy op 14-jarige leeftijd ontdekte. Deze
legendarische tafeltennisser, misschien wel
de beste tafeltennisspeler aller tijden, werd in
de periode van 1937-1955 liefst lOx kampi
oen van Nederland. Henk was daar bijzonder
trots op. Op bijeenkomsten van de Neder
landse Tafeltennisbond was Henk een graag
geziene gast. In mei 1998 gaf Henk nog acte
de présence bij een fotogalerij van voorzit
ters van de Nederlandse Tafel Tennis Bond.
Over zijn verdiensten voor de Nederlandse
Tafel Tennis Bond was hij in AFC kringen
zeer terug houdend. Bescheidenheid siert de
mens.
In 1955 keerde Henk met zijn gezin vanuit
Indonesië terug naar Nederland, en begon hij
zich actief bezig te houden met AFC.
In 1956 werd Henk benoemd tot voorzitter
van AFC, als opvolger van de legendarisch.
Nico Holtzappel. Tijdens de periode van zijn
voorzitterschap van 1956 tot 1972. lanceerde
Henk het zg. 5-jaren plan: het eerste team
terug (na 40 jaar) in de toenmalige eerste
klasse, het tweede naar de reserve le klasse,
het derde naar de reserve 2e klasse, enz. En
dat vijf elftallen opeenvolgend. Het is hem
gelukt
In 1981 promoveerde AFC naar de eerste
klasse, op dat moment de hoogste klasse van
het amateurvoetbal.
Onder zijn leiding en in nauwe samenwer
king met de toenmalige voorzitter van de
elftalcommissie Cor Kerker, werd AFC in
1963, 1967 en 1969, kampioen van de eerste
klasse AFC kwam in die periode tot grote
bloei dankzij Henk en zijn voortreffelijke
bestuursleden in die jaren.
Henk was nauw betrokken bij de bouw van
onze huidige accommodatie en de verhuizing
op 6 oktober 1982 vanaf de Zuidelijke Wan
delweg naar de Boelelaan. Ik denk dat Henk
de meest succesvolle voorzitter ooit is ge
weest. Terecht werd Henk bij zijn afscheid
als voorzitter tot erevoorzitter van AFC
benoemd De tweede in de geschiedenis van
AFC. Ook na zijn terugtreden als voorzitter
bleef Henk actief als bestuurder van de
Stichting Goed Genoeg, en trad hij op als
adviseur van nieuwe jonge bestuursleden.
In 1970 werd Henk benoemd tot AFC Rid
der.
Ruim 30 jaar geleden kwam Henk er via de
ledenlijst achter dat veel AFC'ers onder het
sterrenbeeld Stier waren geboren. Derhalve
besloot hij om samen met Theo van Embden
de Stierenclub op te richten Een genootschap
dat ook nog heden ten dage jaarlijks uiterst
plezierige bijeenkomsten organiseert.
Henk was een wilskrachtig en emotioneel
mens met een klein hartje. Hij mocht je of hij
mocht je niet. Mocht hij je dan was dat voor
altijd. Viel je in het verkeerde pulletje, dan
had je pech gehad. Henk was recht door zee
en hij stak zijn mening niet onder stoelen of
banken.
Henk heeft als voorzitter nooit naar popula
riteit gestreefd. Hij dacht meer in de geest
van respect en waardering.
Henk en ik konden uitstekend met elkaar
ovenweg. Bij het nemen van een moeilijke
beslissing, waarbij het ging om het belang
van personen of het clubbelang, heb ik soms
om zijn advies gevraagd. Meestal was zijn
antwoord, is het goed voor AFC dan moet je
daarvoor kiezen.
Zijn heldere kijk op zaken AFC aangaande,
heeft hij ook op vergevorderde leeftijd be
houden.
Regelmatig was hij bij de thuiswedstrijden
van ons eerste elftal op zondagmiddag, onze
gast aan de bestuurstafel.
Henk was ook lid van de aan AFC verweven
clubs zoals de VBC (Vrienden Biljart Club),
alsmede van de kegelclub Anzos (alle negen
zij ons streven), beide vriendenclubs be
staande uit hoofdzakelijk AFC'ers.
Henk was een trouwe bezoeker van ons
jaardiner op 18 januari, de 1 januari activi
teiten in ons clubhuis, en op de jaarlijkse
bijeenkomsten van de Zilveren Ploeg.
Op maandag 4 januari heb ik Henk nog
gebeld, want ik had hem op 1 januari in ons
clubhuis gemist. Ik vroeg; "Henk waar was
je". "Ja", zei hij, "ik heb deze keer gekozen
om oud en nieuw samen met mijn kinderen
en kleinkinderen te vieren". Achteraf gezien
een goede beslissing om nog eenmaal de
jaarwisseling in familiekring door te brengen.
Het was volgens zijn zeggen de eerste keer
dat hij op 1 januari bij AFC verstek liet gaan.
Twee dagen later, op 6 januari 1999 is Henk
op de respectabele leeftijd van 92 jaar vredig
ingeslapen.
In Henk Kappelhoff heeft AFC een groot
AFC'er verloren. Een man die nadrukkelijk
zijn stempel op AFC heeft gedrukt en waar
aan AFC veel heeft te danken.
Henk was een man naar mijn hart. Niet pra
ten, maar doen.
In de rouwadvertentie, namens de familie,
stond: "De eik is geveld". Daarmee is alles
gezegd.
Beste Daan, Maud en Georgette, met het
overlijden van jullie vader is de laatste band
met het ouderlijk huis definitief verbroken.
Geen klankbord meer en geen schouder om
op uit te huilen.
Namens het bestuur van AFC wens ik jullie
de komende tijd veel sterkte toe om het
verlies te verwerken.
Ons clubhuis, is jullie clubhuis.
Mister AFC, Ik zal je missen.
Dag ere-voorzitter.
Met het heengaan van Henk Kappelhoff heeft
de gemeenschap van GOED GENOEG niet
alleen de nestor van AFC verloren, maar ook
die van de Amsterdamsche Cricket Club.
Zeker in de vooroorlogse jaren werden AFC
en ACC in één adem genoemd. Henk was
één van de velen die vanaf de beginjaren
sterke roots had in beide clubs. A.C.C. werd
in 1921 opgericht door AFC'ers met het doel
ook 's zomers een band te scheppen die de
leden middels de cricket-sport bij elkaar
zouden houden. In 1923 werd Henk lid van
A.C.C. en hij zou tot zijn dood prominent
aanwezig blijven. Met clubvrienden als
Jacques van Ooy, de Sabelsons, Willy
Brusse, Wim Staats en de Prent-en familie
legde Henk samen met zijn vrouw Puck een
stevig fundament voor de toekomst van
A.C.C. Liefst 17 seizoenen maakte Henk deel
uit van het ACC bestuur. Aanvankelijk als
penningmeester, later tot zijn vertrek naar
Indië als bezielend voorzitter. Hij had daarbij
het geluk binnen de club een eerste elftal te
zien ontwikkelen dat zeer bijzondere presta
ties zou neerzetten. Van begin '40 tot medio
50-er jaren werd met toppers als Piet Sanders
en de gebroeders van Weelde in de gelederen
liefst 9 maal de landstitel gehaald! Bij zijn
aftreden als voorzitter i.v.m. zijn zakelijke
beslommeringen werd Henk tot erelid van
A.C.C. benoemd. Bij het verlaten van de
velden aan de Zuidelijke Wandelweg in de
begin jaren '60 naar Sportpark Goed Ge
noeg, had Henk als leider van AFC de on
dankbare, en naar later zou blijken tevens
onmogelijke taak, om zowel voetballers,
cricketers en honkballers allen voldoende
speelruimte te geven op een te klein gebied.
Het niet slagen van dit experiment heeft hem
altijd verdroten, al was het alleen maar omdat
hij later altijd in weer en wind op een ver
keerd geplaatste overdekte tribune naar
voetbal moest zitten kijken!
3
