r OPA M A TE U RS
In de afgelopen twee weken zorgde de over
vloedige regenval voor een beperkt pro
gramma. Alleen de B 1 en C 1 speelden 2
keer, het eerste, tweede en de A 1 kwamen
lkeer in het veld. De 7 wedstrijden leverden
4 keer winst op, 1 keer werd het gelijk en 2
keer werd verloren. Dat is lang niet slecht.
Neemt niet weg dat de onnodige nederlaag
van ons eerste in Amersfoort flink aankwam.
Hieronder de bijdragen van Gerard Trebert
en Nils Adriaans over de uitwedstrijd tegen
Quick A. en een korte impressie van de
wedstrijden van onze andere topamateur-
teams.
zondag 4 okt.: Quick 1890 - AFC 1895 2-1
De eerste echte herfstwedstrijd van het eerste
dit seizoen en daar is al veel mee gezegd.
Leek de eerste helft nog de kou te verbloe
men, na de tweede helft wist ik zeker dat het
leven weer voor even voorbij en eenzaam
zou zijn. Zoals ook bij eerdere wedstrijden
vormde de rust een spelbreker. Nou is de rust
er om het spel (voor even) te onderbreken,
maar de rust van het eerste maakt het wel erg
bont. Of zou er soms met de thee van onze
'boys' geknoeid worden?
Het begin was als altijd veelbelovend. Na
nog geen vijf minuten had Eschwin al aan
zijn verplichting voldaan van minimaal één
doelpunt per wedstrijd.
Weliswaar via een professioneel uitgelokte
(Wolfswinkel in schaapskleren) strafschop,
maar iemand moet het toch doen. Quick deed
vervolgens zijn best het traditionele over
wicht van AFC te doorbreken met opportu
nisme en het aloude adagio 'pak ze aan, die
j ijshockeyers'. AFC hield gemakkelijk stand.
Niet dat Quick overklast werd, maar op
enkele plaagstootjes na kon het zelf ook niet
doordrukken.
Toen dat inzicht definitief tot de linksback
van Quick begon door te dringen - dat wil
zeggen na eerder al enkele mislukte aansla
gen te hebben gepleegd op stoïcijn Bob
Gehring - zag ik plots een Duitse jeugdinter-
national (het reservetenue) door de lucht
vliegen. Tackle van achteren op de enkel
en/of achillespees (vandaar)! Direct rood.
"Terecht," zou onze neutrale Mario (van der
Ende, red.) toegegeven hebben.
Een voorsprong en een obstakel minder.
Voor mij geen thee, maar koffie. En als
ontbijt een broodje kroket en een mars.
Over de tweede helft wil ik het eigenlijk niet
hebben. Ik raakte er zo van uit mijn doen. Ja,
het is bekend dat tegen tien man vaak moei
lijker is dan tegen elf. De verlosser zou het
wel weten: hoge balcirculatie, tegenstander
vastzetten en dat soort jargon. Feit is dat er
bij een tegenstander in dit soort gevallen
krachten boven komen die met geen enkel
apparaat te meten zijn. Zoals in crisissituaties
angst omslaat in kracht en elke vorm van
s
t
I
d
h
ti
e
d
c
V
1p
:,5d
normbesef doet vervagen, zo suf scoorde
Quick twee goals.
Maar goed, onder het motto 'de beste stuurlui
staan aan wal' onthoud ik me hier van verder
commentaar. De oplossing ligt bij en is aan
hen die daar verantwoordelijk voor zijn. En
wij, wij van aan de zijlijn, zullen blijven
aanmoedigen. Ook een tweede helft.
Tot slot wil ik er hoogst persoonlijk op wij
zen dat onze nieuwe grensrechter, Barry van
der Glas, alert en adequaat langs de lijn
rende. En dat nog wel in korte broek, zelfs na
de rust. Of zou hij soms geen thee hebben
gedronken?
In verwarring groet ik u,
Nils Adriaans
P.S. Wanneer zijn de geblesseerden weer fit?
Bericht uit Amersfoort
Bobby was De uitblinker!
Het wil mij voorkomen dat het voor de lezers
van onze Schakel niet oninteressant is te
weten, hoe de reacties zijn van de sportjour
nalisten in Amersfoort na de wedstrijd tegen
koploper Quick 1890. Hier volgt een citaat:
"Johan van der Lingen moest kort voor rust
inrukken. Op de onbesuisde tackle op de
ledematen van AFC's uitblinker Bob Ge
hring stond maar één straf'.
Vervolgens: "Nico Romeijn, de nieuwe
trainer van Quick, mocht halverwege de
tweede helft van geluk spreken dat ook een
tweede pupil. Kamphuis, niet werd wegge
stuurd. Arbiter Theissens gaf een fraai staal
tje van marchanderen weg, toen hij - nota
bene met de hand op zijn borstzak - door
kreeg dat de Veluwse zondaar al in de be
ginfase was bekeurd. Met negen tegen elf
had de klus er aanzienlijk minder rooskleurig
uitgezien. Quick bewees niettemin dat het
een stootje kan hebben. Bovendien had het
geluk dat het tegenvallende AFC dubbele
dekking op Van der Horst en Van den Hoek
nodig achtte. Quick beet van zich af met Van
der Horst en Zwanikken in een hoofdrol. Na
een één-tweetje nam laatstgenoemde de
fraaie gelijkmaker voor zijn rekening. In de
blessuretijd, toen AFC en Quick zich met een
remise hadden verzoend, had Van der Horst
na een pas-de-deux met Zwanikken echter
het laatste woord. Met een fraaie knal in de
linkerbovenhoek hield de aanvaller Quick
aan de kop van de ranglijst in de eerste
klasse A".
Tot zover de Amersfoortse Courant met
uiteraard vreugde over de triomf. Maar de
collegae spraken ook met ontzag over de
technische kwaliteiten van AFC, maar ver
baasden zich tegelijkertijd over het onbegrij
pelijke tactische concept, met name in de
tweede helft. Wie trouwens niet, wie er bij
was, bij die elf tegen tien?
Gerard Trebert
Stand per 11 oktober 1998
1.
Soest
6
4
1 1
13
16-10
2.
Stormvogels
6
3
2 1
11
8-2
3.
Quick 1890
5
3
1 1
10
14-8
4.
DCG
6
3
1 2
10
17-14
5.
KBV
5
3
0 2
9
12-9
6.
DWS
6
2
2 2
8
4-4
7.
DEM
5
2
1 2
7
10-11
8.
Osdorp
6
2
1 3
7
7-11
9.
AFC
4
2
0 2
6
11-8
10. EDO
6
1
2 3
5
7-15
11.
Velsen
5
0
2 3
2
4-11
12. OSV
4
0
1 3
1
5-12
In deze stand is OSV - AFC (2-1) met nog
20 minuten te spelen niet verwerkt.
Doelpunten
assists
3
1
1
Eschwin de Bruyn 6
Ulli Landvreugd 1
Bobby Gehring 1
Roy Tular 1
Pascal Kamp 1
Frank Aboikoni 1
Martin Wolfswinkel 1
Robert Gehring 4
Guido Smits 2
(meegerekend doelpunt tegen OSV)
TWEEDE
In Hilversum werd door het tweede tegen de
plaatselijke FC een knappe prestatie gele
verd. Niet zozeer door het oogstrelende
voetbal, want dat komt pas later in dit sei
zoen, maar wel door het getoonde karakter.
Tot de laatste minuut werd geknokt voor een
punt nadat Hilversum in de tweede helft de
2-1 voorsprong bij rust (0-1 door Dennis
Husers) tot 3-1 had uitgebouwd. AFC kwam
via een door Remco Verbruggen benutte
penalty weer terug in de wedstrijd en wist in
blessuretijd de gelijkmaker (3-3) te scoren.
De knal van Rody Spaan, de halve stop van
de ongelukkige Hilversum-keep en de attente
inzet van Michiel Reddering bezorgden
AFC een leuke terugreis en perspectief op
een hogere klassering.
A 1
De Al had weinig moeite met DWV maar
sprong bijzonder slordig om met de vele
kansen. De 2-0 overwinning (scores van
Shane Barrantes en Reginald Faria) was in
ieder geval dik verdiend. Op de linker vleu
gel speelde Thijs Out een uitstekende wed
strijd. Door deze derde zege op rij doet de A
1 goed mee in de kopgroep.
B 1
In de vorige Schakel kon melding worden
gemaakt van de eerste zege van de B 1 en
werden meerdere overwinningen voorspeld.
De B 1 maakt deze prognose direct waar
door zowel van DTS'35 (Ede) als van Pur-
mersteyn te winnen. In Ede was de spanning
te snijden. Na een 2-0 (2 x Sherman Brown)
6
