ZAALVOEÏBAL- TQERNQOI Holland AIR HOLLAND SIXES '98: Tableau de la troupe Na heel wat wedstrijdjes was het 14.00 uur en zou de winnaar bekend moeten zijn, maar de finale (gespeeld door 2 zeventallen!) tussen de Peseta's en de Dollars eindigde in een teleurstellend 0-0 gelijkspel. Schieten op een dit keer niet bemand doeltje zou de beslissing moeten brengen en na wat mislukte pogingen zou Henny Kottmann, even later uitgeroepen tot beste speler van de SIXES '98, met een curve de Dollars aan de hoogste eer helpen. Het gaat goed met de Amerikaanse economie en ook met de familie Gehring, want hoewel Kees tot ieders (en zeker zijn eigen) verbazing dit keer de finale niet won, was het zoonlief Bobby die de champagne voor zijn team mocht ontvangen. De prijsuitreiking leerde verder dat Jacques v.d. Glas de meest waardevolle speler was en dat onder de supporters de heel jonge AFC'ers goed vertegenwoordigd waren. Om goed te passen in het huidige straatbeeld ontvingen deze trotsen en glories een zaktelefoon. Voor de (wat oudere) spelers was er een prachtig diploma, ontworpen door Lex Rimini en van een foto voorzien door Stanley van Loggem. Mede door de oliebollen van Netty van de Meent, de zegen van man Pim, de goede voorbereiding van Frans Jüch en Sebo Woldringh, het unieke door Hans Tier perfect geprepareerde G.M-veld én onze lieve weergodin droeg de SIXES een klein, maar belangrijk steentje bij aan een rijk 1998. Machiel van der Woude ZONDAG 5 EN VETERANEN 1 IN 1998 DE BESTE ZAALVOETBALLERS Ook dit jaar vond onder regie van de PPE (kent U de afkorting inmiddels?) een groot zaalvoetbal-toernooi plaats in de gezellige Emergo-hal in Amstelveen. Op 3 januari jl. werd van 10.00 tot 18.00 uur met veel en thousiasme gespeeld door een keur van senioren-talent. In de ochtend en begin van de middag was het de beurt van zaterdag 2,3,4 en zondag 9,10,11 en 12. Overheersten in 1997 nog de zaterdag-teams, dit jaar liep het enigszins anders. Het favoriete zaterdag 2 (vorig jaar nog trotse winnaar) haalde de finale net niet. Zondag 5 ging op een beter doelsaldo door voor de hoogste prijzen. De tweede finalist was zaterdag 3, dat ook een tikkie onverwacht zondag 4 in de poule de baas bleef. De finale was buitengewoon spannend en de kruitdampen waren opge trokken bleek Zondag 5 de sterkste. Lag het aan de uitstraling van teamleider Rob Lo- batto, de gebroedelijke inbreng van de Red- derings, het fantastische keepen van Mark Jansen? Ik zou zeggen ook, want zondag 5 (zie foto) was met name als team (dus toch Rob L.?) zeer sterk. De rest van de middag werd gevuld door de veteranen 1 en 2, zaterdag 5 en 6, en zondag 9, 10, 11 en 12. De opkomst was bij sommi ge teams zo groot (veteranen 2 met o.a. Marcel Koster, Ad Westerhof en Jan Verha gen in de gelederen kwam met een kleine 20 man aanzetten), dat successen niet uit kon den blijven. Veteranen 2 won overigens niet, door in de sleutelwedstrijd een 3-1 voor sprong tegen Veteranen 1 in de slotminuten uit handen te geven. Maar geen nood, want dat gebeurt FC Barcelona ook met een bud get van Fl. 130 miljoen en Louis op de bank. Veteranen 1, het lesje van vorig jaar geleerd, ging wel door en ontmoette zeer onverwacht zondag 10 dat het zeer goed spelende zaterd ag 6 op doelsaldo de baas bleef. Ook deze fi nale was bijzonder spannend, maar in de slotfase gaf de ervaring kwaliteit van de Veteranen-basis (Geluk, Gehring, Kottmann en Grot) de doorslag. Maar zeker is zeker, zonder het magistrale keepen van André Wijnand was het ook deze basis niet gelukt, Zondag 5: de winnaar van de ochtendgroep staand v.l.n.r.: Michiel Reddering, Remco Ianowitz, Michael Riksen, Mark Janssen, leider Rob Lobatto; zittend v.l.n.r.: Floris Christoffels, Patrick Rreddering en Selier. 5

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1998 | | pagina 5