MIXED PICKLES
ingelegd door Pim Adriaansz
VOORJAARSLUSTEN
Het was weer zover. Rein Minor had zjjn leden van de 'Vereniging van Edelstieren der Stamboekclub AFC' opge
roepen voor het jaarlijkse hap-en-snap-uitje. Die 'vereniging' is een hersenspinsel, dat in 1967 ontsproot
onder de horens van Theo van Emden. Hjj leidde zjjn Stieren tot 1988, in welk jaar hij Stier Rein conform het
edelstierenstamboekreglement (28 letters) in het geheim bevorderde tot Opperstier; waarop Stier Theo zelf
- vpor wat hoort wat - werd uitgeroepen tot Erespringer.
Jaren achtereen werd er tussen hap en snap door gestreden om de Edelfokbokaal; een opgedirkte wisselschaal,
die ongetwijfeld was ontworpen door een mensenhater. Die bokaal is inmiddels vervangen door een zwaar gescha
pen kunstwerk: een in metaal gegoten stier, die de doopnaam 'De Boele' meekreeg (spreek uit als 'De Bulle'.
Plaats van samenkomst was ditmaal Restaurant-café Jaap Hannes aan de Borneo-steiger nummer 1 te Amsterdam.
Het intuïtieve stiervermoeden bleek juist: de kudde zou nog scheep gaan.
Die kudde bestond uit 15 edelstieren, te weten: Rein Minor, Theo van Emden, Henk Kappelhoff, Cor Kerker,
Kees Gehring, Wouter Amesz, Piet van Ruyven, Otto Sterman, Herman Meyer, Freek Doesburg, Frans Spoel, Willem
de Jong, Jaap Wildschut, Pickelaar en tweedejaars benjamin Roy Tular.
Gasten waren dit jaar Marcel Koster en Jaap Pluim. En op grond van gewoonterecht werden Jan van Djjk en Otto
van Rijn gaarne gedoogd.
De borrel werd in de kajuit van een schitterend gerestaureerd schip - gered van de schroothoop in Marken -
gewoon voortgezet.
Inmiddels bleek de strijd om de 'De Boele' verlegd te zijn van fysiek sportgeweld naar erudiet denkwerk, want
de multiple choicevragen over de Amsterdamse stadshistorie waren al uitgereikt.
"Dat wint Pickelaar", zei Kees Gehring verderop iets te luid, want Pickelaar hoorde het. Nou, mooi niet,
want Jan van Djjk - die zichzelf tot cultuuranalfabeet had benoemd - bleek achteraf de onbedreigde winnaar,
zodat hjj de loodzware bulle achterop de fiets mocht meenemen. Tussendoor werd nog de museale werf 't Krom
hout aangedaan.
Aan tafel tenslotte bleek, dat niemand in het water was achtergebleven. Er werd weer ouderwets mooi gespro
ken. Door Rein M.Henk K., Roy T. en door Theo van E., die het had over het belang van onbelangrijke zaken.
Spekkie voor Pickelaars bekkie derhalve.
Zesendertig uur later was hij - met vele AFC-ers - bij DCG-AFC'34 (1-0), zodat hjj - met hen - niet als lachen
de derde huiswaarts kon keren.
CITAAT
"Men zou moeten leven zoals men aan tafel gaat: met het simpele oogmerk aan het eind iedere lust om te leven
- als om te eten - verloren te hebben".
(Pierre Reverdy,
geboren te Narbonne in 1889,
Frans dichter en vriend van Picasso).
VOETBALJARGON
Vaktaal blijft Pickelaar verbazen. Zo hoorde hjj Richard Witsche na Ajaz - Juventus (1-2) zeggen: "Wjj liepen
er steeds tussendoor te voetballen".
Na Juventus - Ajai (4-1) merkte Johan Cruyff - wie anders - op: "Die jongen is heel gevaarlijk als hjj vooruit
speelt".
ARCHIEF
Het is na het 'AFC Honderdjarenboek' wat het archief van AFC betreft enige tijd stil gebleven, vervolgens ru
moerig geworden, waarna de stilte weer intrad; zoals dat een archief trouwens betaamt.
Die rumoerrimpeling werd veroorzaakt doordat bjj de totstandkoming van ons jubileumboek illustratief materi
aal aangeleverd is door het AFC-archief én door individuele AFC-ers uit privé-bezit. Logistiek is daarbij
echter - buiten verantwoordelijkheid van de archief commissie - helaas wel eens het een en ander misgegaan:
niet iedereen kreeg terug wat hij had uitgeleend.
Wie zich nog niet eerder heeft gemeld kan alsnog contact opnemen met de commissie, die nu bestaat uit Rik
de Boer, Hans de Wijs en Pim Adriaansz.
Inmiddels heeft overleg met het AFC-bestuur geleid tot een afsluitbaar archief, zijn er goede afspraken ge
maakt en worden de werkzaamheden in stilte voortgezet.
IDENTITEIT
Over archivering gesproken: daar dwarrelt op Pickelaars bureau een linnen 'Identiteitskaart', afgegeven door
de Amsterdamsche Voetbalbond' ten name van de AFC-er Willem F. Brummelkamp en geldig voor het seizoen 1934/
1935. De kaart is verrijkt met een pasfoto van het toen 12-jarige aspirant-lid.
Uit de gedrukte tekst citeert Pickelaar het volgende:
"Op verzoek te toonen aan den aanvoerder der tegenpartij en den scheidsrechter".
"Een speler is verplicht te allen tijde zijn identiteitskaart bij zich te dragen en op eersten aanvrage aan den
scheidsrechter, een bondsbestuurslid of een lid eener commissie te toonen".
"Appeleer nooit. De uitspraak van den scheidsrechter is bindend".
En tenslotte: "Bewaar deze kaart zorgvuldig", waarschuwde de AVB nog.
Dat heeft Willy Brummelkamp inmiddels 63 jaar lang goed gedaan.
