15.00 uur: Grand Prix op de Go Go Karts. Ronald Schumacher en Peter Senna mochten dit jaar strijden om de titel: 'kart-oon van het jaar'. Outsider Jimmy Prost bleek ook een echte outsi der te blijven (hij is misschien een sneller voertuig gewend). Een man had echter niet in de gaten dat je soms een pitsstop moet maken. Geeft niet hoor, Frank. A eens is je tank toch leeg. 20.00 uur: Barbecue in Sioux City. Ook Roy Beukenkamp had zich inmiddels bij de groep gemeld. Ons vlees hadden ze al vast geroosterd en we konden dus direct aanvallen. Dit western dorp is vroeger speciaal gebouwd om films op te ne men, o.a. A Fistfull of Dollars van Clint Eastwood. Even voel den we ons allemaal een cowboy. Vanaf Sioux City vertrokken we naar het centrum van Gran Canaria. Dit centrum hadden we nooit gevonden zonder onze reisleider Jos G. Hij doet dit werk al 4 jaar en wilde ons best iets over het eiland vertellen, maar hij wist er niets van. Omdat we de volgende dag een wedstrijd zouden spelen tegen Tuetonia 05 uit Hamburg, had den we afgesproken om het niet zo gek laat te maken, 1974 speelde toch weer op. Zaterdag 13 januari 1996 11.00 uur: Samen met de Duitse ploeg in 1 bus vertrokken we naar het stadion. Pascal had een bandje meegenomen van het Schlager Festival, de koude oorlog was begonnen. We speelden 4 x 20 minuten om tussendoor de dorst te lessen met Ko z'n Isostar. Einduitslag 6-4 voor de Reds. Het publiek was de grote winnaar. 13.00 uur: Eindelijk tijd om een keertje te genieten van de zon. Heerlijk met z'n allen langs de rand van het zwembad. Onze rust werd verstoord toen Sal op het balkon verscheen om ons te begroeten. Sal volgt namelijk een cursus Teleac 'binnen 3 weken paus van Holland'. Hij sprak ons dan ook toe met de woorden: "Sal-ig und Geloekig Paazen". 20.00 uur: De laatste avond was aangebroken. De avond waarop Jan van Baal zich bij de groep zou melden. Jan was vertrokken met een plastic tasje met 1 tandenborstel, 1 scho ne onderbroek en 10 sloffen sigaretten. Misschien is het han dig als je volgende keer de naam van het hotel vraagt, want dan hoef je niet met een taxi het hele eiland af op zoek naar je voetbal-maatjes. We zijn geëindigd waar we waren begonnen in La Casa Vieja'. Tijdens deze avond is er door Joey Zebeda een onthullende mededeling gedaan, UMBRO heeft er een kantoor bij 'UMBRO OVERSEAS'. Dit onder vermelding dat het kantoor pas om 2 uur is geopend. Zondag 14 januari 1996 Kamers ontruimen, sleutels inleveren en voor half 10 melden bij de receptie. Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. De tijd van gaan was voor AFC gekomen, namens de gehele A selectie wil ik Supportersclub 'The Reds' en in het bijzonder Amel Vroege hartelijk bedanken voor de organisatie van een onvergetelijke stage. Muchos gracias! ASCHWIN DE BRUIJN EEN VIDEOBAND OVER AFC "De Vrienden die er verkeren". Onder die titel is een video band verschenen over honderd jaar AFC. Met een knipoog dus naar de onvergetelijke Willem Staats, die deze slogan in wat ruimere vorm destijds bedacht voor het bord aan AFC's clubgebouw. Het document werd onlangs op initiatief van het driemanschap Hans Ter Burg, Pieter Gosselaar en (sponsor) Jacques Parson bij AFC voor het eerst gepresenteerd, waar voor ook wat AFC-ers waren uitgenodigd. Voorafgaande aan het jaardiner werd de videoband in een verkorte vorm op nieuw vertoond. Het mag voor een voetbalclub uniek worden genoemd, dat er een op de club gerichte videoband op de markt komt. V&D en Free Record Shop verkopen de band. Ter Burg en Gosselaar zijn ouders van AFC-jeugdspelers, die zo door het fenomeen AFC geboeid werden, dat zij er hun vakbekwame talent tegen aan gooiden. Beiden zijn werkzaam in de audio-viduele bran che. Parson's betrokkenheid werd gevoed door zijn financiële ondersteuning van het projekt. Of beter gezegd de sponso ring door de winkelketen, die de voorzitter van AFC's jeugd commissie op luchthaven Schiphol bezit. Daarnaast speelde bij Jacques een ideëel motief mee, namelijk de goede reputa tie van AFC nog verder naar buiten dragen. De twee producenten, Ter Burg en Gosselaar zeggen tot hun projekt te zijn gekomen, omdat zij als jeugdouders bij AFC schitterende verhalen uit een rijke historie ontdekten. Mede nalezing van hetAFC-Honderdjarenboek. OmdatAFCooknu tot de verbeelding van velen spreekt, omdat vele bekende Ne derlanders AFC bijna als hun religie zien en omdat er tussen AFC en Ajax altijd een bijzondere band heeft bestaan, ver wachten Ter Burg, Gosselaar en Parson, dat een videoband over AFC het goed zal doen bij de voetballiefhebbers. "AFC is een wereld op zich. Soms, zoals in de moeilijke oorlogsjaren, de wereld in het klein", staat op de omslag van de videoband te lezen. De makers hebben doelbewust niet naar volledig heid gestreefd. Zij hebben ook niet het credit geven aan tallo ze zeer verdienstelijke AFC-ers als uitgangspunt van hun sa menstelling gekozen. Eveneens hebben zij niet gemeend dat het op de grote markt verkoopbaar is om hun documentatie uitsluitend te vullen met een overzicht van wat er allemaal rond het honderd-jarig bestaan van de club voorgevallen is. De band "De Vrienden die er verkeren" presenteert om die begrijpelijke verkooptechnische redenen dan ook enkele be kende Nederlanders die AFC-ers zijn en bekende Nederlan ders, die geen lid zijn, maar wel een band met AFC hebben. Zoals de clubleden Tom Egbers, Leo Hom (inmiddels na de opnamen overleden), Gé van Dijk en Piet Ouderland en de AFC-vrienden Rinus Michels, Wim Kieft en Johan Cruyff. Zij hebben allen iets leuks over AFC te vertellen. Wel op de om- 14

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1996 | | pagina 14