wtt 9mooL u -
Gerritsen verstoort alle hoop
moedig AFC
Het lot koppelde de ama
teurs van hoofdklasser
AFC aan de profs van NAC
in de strijd om de KNVB-
beker. Het bestuur van
AFC had kosten noch
moeite gespaard om er
een mooie dag van te ma
ken. En dat werd het, on
danks de 5-2 nederlaag.
Amateurs genieten van
'avondje NAC'
door GEERT PIELAGE
HET AVONDJE NAC be
gint voor de AFC-selec-
tie al aan het eind van
de ochtend. Vol ver
wachting stappen de amateurs in
de bus voor een dagje profvoet
bal. Hoop en realisme strijden
om voorrang. Het gevoel zegt dat
ze een kans hebben: waarom
zouden we ons bij voorbaat bij
een nederlaag neerleggen? Het
verstand tempert de verwachtin
gen: eigenlijk kunnen we bij
NAC niet winnen.
Gelijk een echte profclub
wordt motel Gilze Rijen aange
daan. Daar volgen een maaltijd,
een gezamenlijke wandeling en
twee uur rust op de speciaal voor
deze dag afgehuurde kamers. Ge
slapen wordt er niet; gedroomd
des te meer. Guido Smits zit de
hele tijd maar met 2-2 in zijn
hoofd, terwijl Ronald van de
Meent al een paar keer koel raak
schiet.
Vervolgens gaat het gezel
schap op weg naar Breda. Als de
bus minder dan een uur voor tijd
bij het stadion aan de Beatrix-
laan arriveert, branden de licht
masten al op volle sterkte. De
daardoor extra groene grasmat
heeft op een deel van de selectie
een grotere aantrekkingskracht
dan de kleedruimte. In de krappe
kleedkamer is materiaalman Cas
Tromp ondertussen druk in de
weer met vier volgeladen alumi
nium koffers.
De meeste spelers maken een
gespannen indruk. Terwijl Jan
Olde Riekerink, een speler met
ruime ervaring in het betaalde
voetbal, het programmaboekje
leest, hijst doelman Roy Beuken
kamp, ook al een ex-prof, zich
met een strak gezicht in zijn
shirt. René Franken is druk en
bedient zich van de nodige voet
balhumor. Bovendien wordt het
toilet opvallend vaak bezocht.
Op de bank van masseur Ko Gros-
ze Nipper geeft Winston Douglas
het ook eerlijk toe. "Natuurlijk
ben ik meer gespannen dan nor
maal. Dit is toch ook duidelijk
anders."
Na de warming-up keren de
AFC'ers terug in de kleedruimte
en terwijl 'zweetshirts' worden
vervangen door de officiële AFC-
shirts, maakt trainer Pim van de
Meent zijn laatste opmerkingen.
Met zijn net uit de verpakking
gehaalde winteijack (voor elke
bankzitter is er één beschikbaar)
losjes over de schouder draait hij
cirkeltjes in de kleedkamer. "Zij
zijn zenuwachtiger," klinkt het.
En na een korte pauze: "Rustig
blijven, ook als we achterko
men." Waarna aanvoerder Ro-
kus Hoogendoorn zijn teamgeno
ten eraan herinnert dat hij nog
nooit bij NAC heeft verloren.
Hoewel de amateurs hun zenu
wen tot dan toe redelijk in be
dwang hebben gehouden, doet
de gang naar het veld ze meer
dan verwacht. Duidelijk onder
de indruk van de ambiance die
"de vierduizend toeschouwers
creëren, begint AFC aan het
hoofdmenu van het dagje prof
voetbal.
Vijf minuten na de aftrap heeft
al wat AFC is zijn buik al vol van
de wedstrijd. Door twee treffers
van Dennis Gerritsen leidt NAC
met 2-0. Op de eretribune ver
langt voorzitter Jan van Dijk dan
reeds heimelijk naar het moment
waarop de bus richting Buiten-
veldert vertrekt. Doelman Beu
kenkamp wijst na afloop op on
derschatting. "Niet van NAC,
maar van de spanning. Daardoor
leken we, ik ook ja, in het begin
wel verlamd."
De 'verlammingsverschijnse
len' trekken maar geleidelijk
weg. Pas nadat NAC via Lammers
nog eens heeft toegeslagen, be
gint AFC te voetballen. Het Bre
dase publiek klapt beleefd bij
een geslaagde combinatie van de
Amsterdammers.
Maar nadat eerst Ronald van
de Meent, die koel doel treft, zijn
droom uit heeft zien komen en
René Franken, die achter zijn
standbeen langs Wilnis passeert,
Guido Smits vervolgens de mooi
ste treffer van de avond heeft
laten aantekenen, verandert de
stemming onder de NAC-aan-
hang. "Wat een smerig voetbal,"
klinkt het na een onschuldige
botsing en het luidruchtige doch
beschaafde AFC-publiek wordt
verzocht te zwijgen.
Na de pauze behoudt AFC zo
waar het initiatief en beperkt
NAC zich tot gevaarlijke coun
ters. Maar zelfs zes hoekschop
pen zijn niet aan de amateurs
besteed. NAC laat even later zien
hoe een corner moet worden ver
zilverd: Smits maakt er 4-2 van.
Vlak daarop scoort Gerritsen
zijn derde en NAC's vijfde treffer.
AFC rest niets anders dan de
wedstrijd zo eervol mogelijk uit
te spelen. In die opzet slagen de
Amsterdammers. En het inmid
dels gerustgestelde thuispubliek
laat zich in lovende bewoordin
gen uit over AFC. "Knap van die
jongens. Conditioneel hebben ze
het nog volgehouden ook."
In de kleedkamer overheersen
tevreden geluiden. "We hebben
het prima gedaan; menige eredi
visieclub brengt NAC niet zo in
problemen," klinkt het in een
poging de teleurstelling te verge
ten. Maar op Guido Smits heeft
dat geen invloed. "We hebben
onszelf onderschat. Als we in
onszelf hadden geloofd, hadden
we ze gepakt." René Franken
zegt, zonder woorden, hetzelfde.
De speler die vooraf de grootste
mond had, staart zwijgend voor
zich uit.
Heini Otto, gepokt en gema
zeld in de voetbalwereld, is eer
lijk als hij zegt dat de gehele dag
toch wel indruk op hem heeft
gemaakt. Een dag die hij overi
gens geheel volgens zijn oude
profroutine begon. Om zeven
uur stond hij op, om anderhalf
uur later een boterham met een
geklutst ei te nuttigen en het ont
bijt voor zijn gezin klaar te ma
ken. "Het was een mooie erva
ring. Ook voor mij en de andere
ex-proft. De denk dat het voor
alle mensen van AFC een schitte
rende dag is geweest."
Een uitspraak die invaller
Leon van Werven onbewust on
derschrijft wanneer hij dromerig
door de catacomben loopt. "Het
was mooi he, Leon?" vraagt een
bestuurslid. Zijn ogen geven een
bevestigend antwoord.
