De enthousiaste motor van deze jaarlijkse wedstrijd is Peter
v.d. Dungen en zijn inbreng is uniek. Dit jaar had hij weer ge
zorgd voor een ongelooflijke prijzentafel (dank aan de gulle
gevers) waardoor vrijwel elke speler of speelster getroost naar
huis kon afreizen. De technische leiding die aanvankelijk bij
Bas Rachman (hernia, sterkte en beterschap!) lag werd kun
dig en bij de prijsuitreiking geestig overgenomen door Jan Ot-
sen en Ron Doesburg was er waar nodig.
Nadat het stof (en de modder) was opgetrokken kon de stand
worden opgemaakt. De 5e plaats was voor Jos Kemna 32 stfd
van hcp 30, de 4e voor bekerverdediger Rob Dukker 34 stfd
van hcp 33, de 3e prijs voor de snel groeiende Paul Koster, 35
stfd van hcp 35, de 2e voor Alphons Peeters 37 stfd van hcp 28
en de 1e prijs èn de beker ging terecht naar Mike Reddering 38
stfd van hcp 12, die een onder deze omstandigheden uitste
kende ronde liep. Bij de dames won Elma Kemna 30 stfd van
hcp 33 de eerste prijs.
Daarmee lieten zij gerenommeerde AFC-ers, die een golfclub
kunnen vasthouden, als Nol Kuikens, Jack van Gelder, Appie
Springer, Rein Minor, Wim Crouwel, Ton Disselkoen, Hans
Dukker, Freek van Doesburg en vele anderen vèr achter zich.
Karei en Barbara van Osch hadden zich speciaal voor deze
wedstrijd in trainingskamp in Biarritz teruggetrokken, maar
hielden uiteindelijk te weinig rekening met de klimaats- en
kwaliteitsverschillen op deze baan.
Na afloop was er een bijzonder gezellige nazit, waar nog lo
vend werd gesproken over de lekkere kadetjes van Truus v.d.
Dungen en de mooie ballen van Karei en toen werd het toch
nog laat.
ROBDUKKER
DE MANNEN VAN TROMP
De vele regenbuien, die de velden van sportpark Goed Ge
noeg teisterden, maakten twee weken geleden een aantal van
de AFC velden onbespeelbaar. Gelukkig speelden de man
nen van Tromp een uitwedstrijd tegen Rood Wit/A en troffen in
Amsterdam-Noord een goed te bespelen veld aan. Het team
van RW/A wordt bestempeld als één van de titel-kandidaten en
dus beloofde het een spannende wedstrijd te worden, aange
zien AFC 6 ook graag aanspraak wil maken op de hoogste
waardigheid. De beginfase van deze wedstrijd wasongekend:
na 10 minuten had AFC reeds een 0-3 voorsprong gereali
seerd. Voorstopper Michael Aarts zag een vrij middenveld
voor zich en schoof, gelijk een Stratego-verkenner, met de bal
naar voren. Rechterspits Ezra Bos kreeg uiteindelijk de bal
van Aarts in de voeten en gaf een van zijn onnavolgbare voor
zetten, die spits Alfons Selier fraai afrondde. Vlak daarna was
het de rechtsback van RW/A die zich bij het uitverdedigen in
Alfons verslikte en de AFC spits in een één-tegen-één situatie
met de vijandelijke keeper bracht. Andermaal liet Selier het
niet afweten. De weelde was ongekend toen Bos uit een vrije
trap de muur omspeelde en voor de derde keer de RW/A kee
per het nakijken gaf. Maar, zoals dat wel meer het geval is met
het spel na de hoogtepunten, ging het daarna lichtelijk bergaf
waarts. Bij een simpele uitgooi van keeper Niels van Mourik
verkeken zowel Philip Vischjager als Aarts zich op de bal en de
RW/A spits liet zich deze kans niet ontnemen. Een paar minu
ten voor de rust schoot de bal vanaf links langs drie AFC ver
dedigers en had de rechterspits van de gastheren de bal voor
het inleggen. Vischjager kwam even daarvoor nog goed weg,
toen dezelfde RW/A speler, na door Philip op z'n zwaksts 'on
heus bejegend' te zijn geweest, een vrije trap mee kreeg en er
geen voordeelregel werd toegepast. Anders was RW/A gega
randeerd op gelijke hoogte gekomen.
Na de thee weigerde AFC zich nog langer op een bedenkellijk
niveau te manifesteren en wist tegen het zwak opererende
RW/A de voorsprong tot 2-4 uit te bouwen. Een leep passje van
Egon Lambeck stelde Selier in staat de bal op Bos terug te leg
gen, die vervolgens zijn tweede goal liet aantekenen. De wed
strijd werd even stilgelegd na een misstap van Vischjager.
AFC's sluitpost was aan zijn lip gewond geraakt en lag half
versuft op de grond. Weer bij kennis werd hem door de
scheids de geijkte testvraag gesteld: "Hoeveel staat het?".
Waarop hij heel gis antwoordde: "2-4, en wilt u de einduitslag
ook meteen weten?". In de eindfase van de strijd steeg de ver
makelijkheidswaarde van de wedstrijd naar grote hoogte. Een
combinatie van Willem Drenkelford en Bart de Jongh deed
Bos voor de derde maal tot een treffer komen en daarmee was
het doek definitief voor RW/A gevallen. Coach Tromp, die voor
de gelegenheid helemaal uit het op 160 km afstand van Am
sterdam gelegen Ansen (Dr.) was gekomen, kon trots zijn op
z'n mannen. RW/A had een wedstrijd minder gespeeld, der
halve won AFC een 'vier punten wedstrijd'.
Bij een thuiswedstrijd van het zesde staat er tegenwoordig
een auto van een van de AFC-vriendelijke bedrijven voor het
clubhuis opgesteld. Dat is natuurlijk een heel aardige geste,
vooral als men bedenkt dat er vroeger nooit een voertuig bin
nen de AFC-poorten werd gedoogd en het merendeel van
AFC 6 slechts goed is voor een oude fiets. Wellicht komen ook
de andere AFC maecenassen eens aan de beurt en kunnen
we bij een volgende gelegenheid elf wc-potten langs de bos
jes van het trainingveld bewonderen. De tegenstander van
AFC 6 van afgelopen zondag wordt slechts ondersteund door
sportshop Roelvink en u, geachte lezer, bent een kenner wan
neer u meteen begrijpt dat het hier om RKAVIC handelt. De
Amstelveners hadden, gelijk AFC, nog geen wedstrijd verlo
ren, maar daar stond tegenover dat zij slechts drie wedstrijden
hadden gespeeld. AFC's voordeel bestond dan ook uit meer
wedstrijdritme en dat werd in twee goals van Alfons na zes
minuten al te gelde gemaakt. En net als de week ervoor had
AFC 6 weer grote moeite om deze voorsprong te handhaven.
Vischjager verkeek zich bij het uitverdedigen op een bal en in
eens en geheel onverwacht besloot de scheids tot een penal
ty. Vlak voor rust wist het snel counterende RKAVIC de achter
stand in te lopen, terwijl AFC eigenlijk het spel dicteerde. De
adempauze tijdens de thee werd gebruikt om alle spelers er
van te overtuigen van en te wijzen op de feiten: door grote druk
op de achterhoede van RKAVIC uitte oefenen kon AFC in prin
cipe de wedstrijd naar zijn hand zetten. Na de rust verzuimde
de rood-zwarten echter een paar dotten van kansen in doel
punten om te zetten. En tot overmaat van ramp nam RKAVIC
de leiding. AFC gaf dan wel lik op stuk doordat Egon uit een
voorzetje van Alfons de bal achter de RKAVIC doelman depo
neerde, het nam niet weg dat de tegenstander nog een penal
ty toegewezen kreeg door een scheidsrechter die de diagona
len in tegengestelde richting placht te lopen.... Gelukkig werd
de elf-metertrap gemist en eindigde deze partij in een 3-3 ge
lijkspel. Al met al is AFC 6 nog steeds ongeslagen. De vraag is
of dit vol te houden is. De aanstaande wedstrijd tegen SC Bui-
tenveldert zou van doorslaggevende betekenis kunnen zijn.
NICKY HEKSTER
