MIXED PICKLES
ingelegd door Pim Adriaansz
ZESENNEGENTIG
Het was weer 18 januari en dat betekende behalve de 96-ste verjaardag van AFC het
91-ste jaardiner. Vanwaar dat verschil van 5 jaar? Pickelaar legt het even uit.
Het eerste jaardiner vond plaats in 1900 ter gelegenheid van het eerste lustrum en op
18 januari 1945 was er in ons land niets meer te eten (en te drinken). En 4 plus 1 is
nog steeds 5«
Voor ons laatste jaardiner waren 180 leden uitgenodigd plus de 10 AFC-vriendelijke
bedrijven. Bij elkaar is dat wat te veel van het goede, maar gelukkig zijn er jaarlijks
ook berichten van verhindering, zodat er nu 136 leden en 5 vriendelijke gasten opdraaf
den. Totaal derhalve 141 mee-eters - waaronder de jarige Lex Rimini - die na het voor
afgaande aanstaan (aan de bar) aanzaten aan de tafels.
Van het ledenbestand van 1350 was dus 10,4% aanwezig.
Tot zover de feiten.
Traditioneel worden er drie grote toespraken gehouden door - in volgorde - de tafelprae-
ses, de AFC-voorzitter en de aanvoerder van het eerste elftal.
Pickelaar begint met de laatste, want door afwezigheid van Rocus Hoogendoorn was vice-
captain Jos Gillebaard na een half jaar lidmaatschap voor zijn debuut opgeroepen; geen
weet hebbende van zijn illustere voorgangers. En daar gaat men bij AFC aan de tafels
eens goed voor zitten, want het is immers altijd leuk als er iemand op zijn bek gaat.
Bat bleek echter duidelijk niet het geval; want Jos, die als kenbron van AFC slechts
beschikte over de persmap, hield een cabareteske conférence aan de hand van 6 velletjes
papier, die hij niet als leesvoer gebruikte, maar waar hij voornamelijk mee manipuleerde.
Zijn meer ervaren teamgenomen hadden hem bovendien voorgehouden, dat als hij tenslotte
aan de beurt zou zijn al driekwart van de aanwezigen dronken was, zodat hij nog maa-r
weinig risico liep.
Waar haalt AFC toch altijd weer die goedgebekte aanvoerders vandaan? En Pickelaar wist
niet eens, dat we over een vaste vice-captain beschikten I
Voorzitter Rein Akkerman gaf een gedegen exposé van het reilen en zeilen van AFC en
maakte bekend, wie dit jaar de Mr. Henne Boskamp Nobelprijs toeviel. Dat bleek mevrouw
Jo Bonnet te zijn, die al 15 jaar zorgdraagt voor het feit, dat u en Pickelaar op tijd
en op het juiste adres de AFC-Schakel in huis krijgt. Voor het eerst - en terecht - een
vrouw, die de jaarlijkse ereprijs in de wacht sleepte. Wie zegt er nog, dat AFC geen
progressief bestuur heeft?
En de eerste zal ditmaal dan de laatste zijn: Jan van Dijk, die de leiding weer had over
de vele tafels. Dat ging hem goed af en hij kreeg iedere keer toch maar weer de reünisten
tijdig op hun plaatsen als dat nodig was.
Van de vriendelijke bedrijfsleiders sprak Pickelaar nog met Bob Neseker van de WISA-
toiletpotten. Sinds kort is hij ook penningmeester van onze Stichting Goed Goenoeg.
Geen buitenstaander derhalve.
Pickelaar kan hem commercieel weinig bieden. Wel frequenteert hij thuis regelmatig de
bescheiden ruimte, waarin de WISA-apparatuur staat opgesteld maar dat biedt voor Bob
geen soelaas want zijn spullen zijn onverslijtbaar. En Pickelaar is er niet de man voor
elders - bijvoorbeeld in Horeca-gelegenheden - omzetbevorderend de beuk in de pot te
gooien. Toch blijft Bob Neseker altijd vriendelijk.
Dat alles speelde zich af op de dag na het uitbreken van de Golfoorlog. Iedereen op AFC
was voor het moment vrolijk. Vreemd; maar Pickelaar denkt, dat het toch goed was.
CITAAT
"Ik vind het leven strikt genomen een misdaad. Meen niet dat mijn pessimisme iets aange
nomens is omdat ik vroolijk ben als ge mij ziet, Van 't laatste is de oorzaak dat ge mij
niet ziet als ik niet vroolijk ben en reken nu eens hoe weinig ge mij ziet".
(Marcellus Qnants, 1877).
4
