KEEP SMILING
GULLE GEVERS!
De 'Kientafel' was weer overvol dankzij al die gulle gevers op
wie wij wederom geen vergeefs beroep deden. Nogmaals har
telijk dank!
EDWIN, TON, MARCEL
SIXES 1991
Hetziterweerop, defeestdagen achter de rug, een nieuwjaar
dus ook weer de traditionele sixes.
Het geheel stond dit jaar in het teken van het 121/2-jarig jubi
leum. Dit betekende dat het bestuur zeer dicht bij het sa
menstellen van de teams stond.
Zo was er een team als Akkies Babies, Bie Boys, Edwin's
Pennies, Dick's Truckers, Machiels Jeugd en Kees Kluppie.
Helaas waren er een aantal bestuursleden verhinderd om er
om 9.30 uur te zijn. Machiel van der Woude en Kees Gehring
wel dus die werden meteen aanvoerder. De heer Akkerman
had zijn zoon gestuurd maar kwam evenals Johan de Bie wel
later kijken. Sommige spelers vonden de organisatie een
zooitje maar ik begrijp nog steeds niet wat ze bedoelen.
Er werd gestreden om elke meter en zelfs 2 x tegen elkaar ge
speeld.
Akkies Babies tegen Machiels Jeugd penalties om de 5e en
6e plaats en één van de twee won evenals om de 3e en 4e
plaats tussen Edwins Pennies en Dick's Truckers. De finale
echter werd een soort familie aangelegenheid tussen de Bie
Boys en Kees Kluppie. Kees Kluppie bleek het sterkste maar
u weet het nog, Kees had het voetballen immers in die smalle
Honthorststraat geleerd.
Karei van Osch en Rob Hofman schenen ieder een mooi doel
punt gemaakt te hebben maar zij konden toch niet verhinde
ren dat de sympathie prijs dit jaar naar Spencer Price uit het
twaalfde ging. Eerst kende niemand hem maar later brulden
alle 36 deelnemers zijn naam.
Als er nu volgend jaar ook weer een aantal spelers uit de se
lectie aanwezig zijn heeft Jan Otsen beloofd ook weer te blij
ven.
Leo bedankt voor het uitzetten van de veldjes en Sal voor het
bijhouden van de tijd.
Spencer, nogmaals de mazzel en tot volgend jaar.
TON DISSELKOEN
AFC 13 TERUG IN HET NIEUWS
OverAFC 13 is enige tijd niet gerapporteerd. Dat zit zo. Er wa
ren roostervrije zondagen, er waren een paar afgelastingen,
uw verslaggever moest een balletje laten rollen in het nieuwe
casino van Kraków en AFC 13 heeft een paar keer verloren.
Over die verliespartijen moet maar niet al te lang worden na
gepraat. Een paar kanttekeningen: dat de douches op Goed
Genoeg ('Koud Genoeg?') weer eens koud waren, dat we ern
stig om een scorende spits verlegen zitten, dat we ernstig om
een ballen stoppende keeper verlegen zitten en dat we veel te
veel spelers naar het buitenland zien vertrekken. Verleden
jaar vertrok onze bikkelende topscorer naar de Verenigde Sta
ten, op zondag 23 december namen we afscheid van onze
laatste man Hans Peters, die twee jaar in Japan gaat werken.
De elftalleiding heeft vele flight schedules bestudeerd, maar
zelfs over Anchorage, Alaska, is het te omslachtig om Peters
elke zondag om 12.00 uur op de Buitenveldertse mat te krij
gen.
Zondag 23 december, de laatste wedstrijd van het jaar. In een
zacht weertje begroeten we Muiden 7, een elftal dat naar ver
luidt vaak niet komt opdagen. Het is present, we moeten dus
op eigen kracht twee punten halen. Zit de verliesangst in de
benen of zal het Nederland-Malta-effect optreden? Dat effect
betekent voor een elftal: goed kunnen voetballen als het maar
tegen een zwakke tegenstander is. De tegenstander is zwak.
Hij heeft één goede middenvelder en één (zeer) goede spits.
Verder bestaat Muiden 7 uit Natte Kranten.
Sinds kort hebben wij ook een Natte Krant in ons midden. Als
wij allang op het veld staan komt het bericht dat zich in de
kleedkamer 'onze keeper' heeft gemeld. Onze keeper? We
hebben helemaal geen keeper! Vandaag staat in het doel
Niels, in bruikleen van een ander elftal. Als de geheimzinnige
gast aan de lijnen verschijnt blijkt het de Natte Krant te zijn. Hij
krijgt een grensrechtersvlag en moet ver van het doel van
daan blijven.
We hebben nog twee gastspelers: Cas en Gert-Jan. Ze maken
er een mooi festijn van. Linkshalf Gert-Jan heeft een nieuwe
bril en de eerste keer dat hij bij de palen verschijnt is het raak
met een mooie kopbal. Cas staat in de spits en waant zich op
Malta. In de rust beschrijft hij wat voor effecten dit soort doel
punten vroeger, toen hij nog jong was, op zijn jongeheer had.
Muiden scoort één keer tegen.
Het draait niet slecht. Twee verdedigers, die elkaar over en
weer ervan beschuldigen ver na middernacht op zaterdag
avond in een hoofdstedelijk café rond te hangen, krijgen het
op hun zenuwen van het niet aflatende geroep en gepraat van
de mid-mid. De mid-mid roept steeds spelers aan met nieuw
verzonnen namen. Zo heet onze aanvoerder, Johan, opeens
'Jo'. Het is bisschop Gijsen niet! De mid-mid wordt vriendelijk
verzocht zijn kop te houden.
Tweede helft. Veel publiek. De winst hebben we wel in onze
zak; nu gaat het er nog om de vertrekkende Japanner te laten
scoren als huldeblijk. Het lukt vlak voor het einde. Genereus
rolt Cas een balk opzij, die het feestvarken er keihard inramt.
Tango no sekku!
Na deze Maltezer 5-1 overwinning kunnen we douchen. In de
Schakel van medio oktober stond een artikel over de badcul-
tuur van de AFC-jeugd. Slechts een enkeling gaat onder de
douche. Bij ons knijpt gelukkig iedereen in de shampoofles,
met één uitzondering: de Natte Krant. Als wij hem uitleggen
dat wie geen douche neemt niet aan de bar zal worden toege
laten, knikt hij en accepteert de sanctie. We spreken meteen
maar af dat dit geldt voor de rest van dit seizoen en voor alle
verdere seizoenen. Tot in de eeuwigheid, kortom. Een mooie
Kerstgedachte.
Veel dank weer aan de gastspelers, die allen voortreffelijk
functioneerden, en ook aan scheidsrechter Roosenschoon,
bij mijn weten de enige scheids die op het veld al een voor
schotje neemt op Studio Sport door spelsituaties van een kort
en kernachtig commentaar te voorzien.
SONNY
4
