ins ons
ONS IIKSTI'
een 0-1 overwinning terugkwamen uit De Meer, een voortref
felijke prestatie van het team van trainer Jesus Esteban en lei
der Alphons Peters. Uit tien wedstrijden werden vijftien com-
petitiepunten behaald en het veelbelovende jeugdteam be
zet thans achter Zeeburgia een fraaie tweede plaats.
Een uitstekend bericht dus weer uit de jeugdgroep, waarin
helaas de prestaties van het A1 team in de landelijke jeugd-
competitie wat tegenvallen. Nadat aanvankelijk uit de eerste
vijf wedstrijden liefst negen punten werden verzameld kon
den in de volgende zes ontmoetingen aan het toaal slechts
twee punten worden toegevoegd. Niettemin blijft het elftal
respect afdwingen door de wijze, waarop het zich op het hoge
niveau manifesteert.
De jeugd blijft in al haar geledingen de warme belangstelling
behouden en verdienen van de gehele vereniging. Niet alleen
de interesse, maar ook de steun, in eik opzicht. Daarom, man
nen van A1, blijf geloven in eigen kracht en kunnen. Her
nieuwd succes behoort dan zonder twijfel tot de mogelijkhe
den en geheel AFC zal dan weer met trots kunnen vaststellen,
dat het ook in dat opzicht uitstekend gaat met haar jeugd, dus
met haar toekomst.
GERARD TREBERT
Als ik met wat AFC-ers na afloop napraat over de wedstrijd te
gen EDO, verbaas ik me wel even over hun reacties en natiën
minuten heb ik het idee, dat we allemaal naar een andere
wedstrijd hebben gekeken.
Zo een wedstrijd was het dus. 't Kon vriezen en 't kon dooien.
AFC begon met enkele dotten van kansen en na 10 minuten
had het echt 3-0 kunnen staan. Orlando Patrick zal zich er met
mij over verbazen dat zijn schot onder de keeper, maar over
de lat stuiterde. Johan Dol liep zich prima vrij en miste, eve
nals Renee Plantinga op een haar na de kans om te scoren.
AFC speelde op dat moment gewoon erg goed en ik denk dat
mijn 'dijkgenoot'Appie Springer er het dichtst bij was met zijn
opmerking: "Wat ze moeten doen, doen ze goed, maar ze
doen 't allemaal net effe te laat!". Dat was perfekt geana-
liseerd.
Gelukkig kwam na 20 minuten de eerste goal van een vrij
gespeelde Johan Dol en even later zou Johan uit een identie
ke positie nog de paal treffen. Door het uitblijven van een
tweede of derde goal kwam er ook geen rust in de wedstrijd en
rook EDO zijn kans. Onze sterke laatste mannen Rokus Hoo-
gendoorn en Michel de Bruyn voorkwamen met in laatste in
stantie de betrouwbare Peter van Essen de gelijkmaker.
De tweede helft was rommelig. EDO kwam meer in aanval en
schiep zich kansen vooral door de lastige blonde Fred v.d.
Veldt, die als een luis in de pels van AFC bleef prikken. De
scheidsrechter Kiemel uit Wolvega, die tot dan toe goed had
eleid, kreeg het ook wat moeilijker, maar bleef toch overeind,
evenals onze achterhoede. Nou ja, een typische 1-0
wedstrijd, die heel anders had kunnen lopen als
Toch geloof ik dat de mogelijkheden van dit elftal heel groot
zijn. De aanvalspatronen liepen soms prima en met mooie
technische spelers als Renee Plantinga en Bernardo Brink,
lekkere energieke voetballers als Pol Houtkamp en Rokus
Hoogendoorn, gevaarlijke aanvallers als Johan Dol en onze
parel Orlando, wordt er soms heel goed gevoetbald. Als de
schijnbeweging van Patrick Steenkist lukt en als dan de snel
heid van handelen een fraktie beter wordt, dan mogen we ons
misschien gaan opmaken voor spannende eindfase en dit
maal niet in de onderste helft van de ladder.
ROB DUKKER
ATC JAARFEEST
op vrijdag 1 december a.s. vanaf 20.00 uur
ATC JAARFEEST
op GOED GENOEG
Kaarten verkrijgbaar bij de bekende ATC-ers.
SCHEIDS(ON)RECHTERLIJK
Het is verheugend dat ze er zijn. Die mannen in het zwart, die
van de hoogste tot de allerlaagste regionen hun vrije tijd op
zaterdag en/of zondag opofferen om vaak op lange rei
safstanden een al dan niet belangrijke wedstrijd te fluiten.
Als cricket-umpire man in witte jas weet ik uit ervaring
dat scheidsrechterlijke beslissingen niet altijd in dank worden
afgenomen. Vaak speelt chauvinisme van supporters daarbij
een (allerminst eerlijke) rol en doet men de umpire onrecht.
In de hoofdklasse amateurs lopen zeer bekwame arbiters
rond, van wie enkelen het voorrecht hebben het voetbal
walhalla te mogen betreden. Roem dan wel hoon worden
dan in ere en eerste divisie hun beloning. T el uitje winst! Want
voor het geld hoeven ze het niet te doen.
Twee scheidsrechters heb ik op twee achtereenvolgende
zondagen bij ons eerste aan het werk gezien, die in negatieve
zin opvielen. Allereerst de man in onze thuiswedstrijd tegen
Stadgenoot Blauw Wit. Hij presteerde het om tot vijfmaal
toe zijn assistent aan de zijlijn (voor de overdekte tribune)
voor joker te zetten door diens duidelijke en gemotiveerde
vlagsignalen volkomen te negeren. Na afloop vertelde de
desbetreffende grensrechte mij: "Ja, hij kwam naar me toe
en zei dat ik niet hoefde te vlaggen want dat hij zélf wel zijn
beslissingen nam". "Nou", antwoordde ik, "ik zou de man
hebben gezegd dat-ie dan ook maar de vlaggestok moest
overnemen".
Wat erdrietig verliet de lijnrechter ons clubhuis. Logisch als je
dooreen collega, die jij naar beste vermogen bijstaat, zó voor
schut bent gezet.
Ook in de uitwedstrijd tegen Elinkwijk hadden we het met de
arbiter niet getroffen. Dio Hermens maakte er in zijn Schakel-
verslag al gewag van: zelfs navraag bij anderen loste niet het
vraagstuk op waarom hij de penalty tegen AFC uitdeelde. Ik
wil daaraan toevoegen: als Peter van Essen al een overtre
ding zou hebben begaan, was die beslissing onjuist want op
