vriendin langs de kant staat; Rutger 'Gerrit' Snow, centrum
verdediger, doet zijn taak en heeft een patent op zaalvoetbal
doelpunten; Erik-Jan Meindersma (Tendillio), één van de
twee Tukkers in het gezelschap, is in de periode dat wij tegen
de toppers moesten spelen van zijn wormvormig aanhangsel
verlost, dus hoefde geen reserve te staan; Johan van de Ende
(geen familie van Joop), linkshalf, hardwerkende en nuttige
voetballer, weet het echter altijd beter, vooral beter dan Har-
po; Charles Karsten, Chinese strateeg van het middenveld,
man met de meeste conditie want is reeds geruime tijd aan
het oefenen in zijn roeibootje voor de Varsity; Rogier Gielen,
middenveld, de blonde pijl, houdt van mooie doelpunten,
maar óók van zijn bed; Steve Bierman, rechtshalf, oude be
kende binnen AFC, bij de Bar en de vrouwtjes; Willem van
Gorp (geen familie van Corry) rechterspits, nieuw dit jaar,
aanpassingsmoeilijkheden maar gaat dan ook te vaak skiën;
Marco 'Harpo' van Nieuwe Weme, spits, Tukker twee, vooral
de eerste helft van het seizoen goed voor drie goals per
wedstrijd, daarna is hij met zijn 'eend' een paar keer de weg
kwijtgeraakt (altijd de captain volgen, Harpo!); Frank Meijer,
linkspoot, vroeger jong Oranje, nu tien jaar en 25 kg verder,
AFC 4, toch niet slecht!; Roger Ritz, ook al een oud AFC-er,
nog een echte linksbuiten die dan ook ECHT buitenom gaat
met de schaar. Houdt óók veel van skiën en was daarom mis
schien wat minder op dreef dan vorig jaar (maar altijd nog be
ter dan de captain, zoals hij zelf zegt). Of was misschien zijn
vriendin de oorzaak? (Voodoo); Raymond Beaujeanheeft dit
seizoen de lijn van vorig jaar doorgetrokken. Tegen Amstel-
land in '87/'88 zijn enkel gebroken op een polletje, dit jaar
door zijn andere enkel geklapt. Houd moed, Beau B.l; Mark
Radelaar, verdediger, heeft alleen de eerste helft van het sei
zoen meegespeeld omdat hij momenteel in Londen zit voor
een mooie stage bij Akzo; Sebo Woldringh, ondergewaar
deerde centrum verdediger, begonnen in seizoen '70/'71 met
een 13-0 nederlaag op het hoofdveld van de Navajo's tegen
de Apachen, en nu eindelijk in '88/'89 kampioen. Voor intimi
de 'captain, Koning van de Onderbond'.
Tenslotte wil ik de 12 verschillende mensen bedanken, die dit
seizoen bij ons zijn ingevallen. Namen noemen doe ik niet,
want de commissies lezen mee.
Verder wil ik nog het bestuur bedanken voor hun aanwezig
heid bij het behalen van het kampioenschap jl. zaterdag te
gen AMVJ (uitslag: 5-0) en voor de voortzetting van de 3e helft
op de sociëteit Goed Genoeg.
SEBO JAN WOLDRINGH (FATS)
P.S.: Aan het bestuur: gelieve géén PSV-praktijken toe te
passen, alle contracten lopen nog door.
DE ZEGEKAR VAN AFC 13
In aflevering 15 van de Schakel meldde Machiel van der Wou-
de, aanvoerder van AFC 13, al dat zijn elftal de laatste tijd veel
punten verzamelt. Na dit bericht volgen weer twee klinkende
overwinningen. Op de voorjaarszondag van 12 maart ver
slaat het dertiende moeiteloos Germaan 5, dat de tocht naar
Goed Genoeg slechts met acht man aandurft: probleem dat
wij zelf vóór de winterstop ook regelmatig hadden. Uit wraak
en omdat het nu eindelijk goed gaat leden we geen spe
ler uit aan Germaan en proberen onze overtredingen zo te
maken dat onze tegenstander niet onder het spelersmini
mum van acht belandt. Een makkie: 5-2.
De week daarop lijken de omstandigheden heel wat minder
gunstig. Om 10.00 uur dienen we aan te treden tegen SNA 6
op het perifere sportpark De Eendracht. Verzamelen om 9.00
uur, iets wat je in je pupillentijd beter opbrengt dan als halve
veteraan van het dertiende.
De auto's boren zich door de grauwe Osdorpochtend, we
bespreken de Wet op de Jaarrekening en Europa 1992 en tel
len in de kleedkamer slechts tien koppen. Maar de lijnen bin
nen het elftal zijn inmiddels uitgezet, ieder heeft een vaste
plaats en een lege plek wordt eenvoudig verdeeldVaste kee
per Michael Gossler heeft de laatste tijd veel activiteiten die
hij zelf omschrijft met 'brunch' en 'tea' en wordt vervangen
door Esra Duister uit AFC 9. Laatste man Hans Peeters zit in
Tokyo: voor hem speelt de niet alleen door de week gevrees
de Johan Felius (eigen kweek).
We beginnen met een koude wind in de rug en wrijven onze
ogen uit bij het zien van ons spel: dit is nog nooit vertoond!
Soepel walsen onze one touch combinaties over de malse
wei. We zijn de Brazilianen van Osdorp. Mid-mid Ron Böhne
strooit met passes en zet de voorhoede permanent op scherp.
Daar loopt Humphry da Silva Curiel te scharen alsof hij elke
week wedstrijdritme opdoet. Op rechts verschalkt Machiel
van der Woude zijn tegenstanders als eens zijn generatiege
noot Sjaak Swart. En Cees Postma, een spits met de li
chaamskracht van Rummenige, zaait voortdurend paniek in
de zestien. Al gauw opent hij de score na een fluwelen combi
natie op links.
Opeens hebben we elf man. Onze Benjamin, Bas Marsfelder,
moest eerst zijn huiswerk maken voor hij buiten mag spelen.
Direct zetten we hem in op zijn vertrouwde linkerpositie waar
hij als een slangemens ook deze week de verdedigers niet er
achter laat komen dat hij louter rechtsbenig is. (Dat hij toch
nog op tijd is danken we aan Maurice Fernandes Mendes die,
geblesseerd 'aan zijn spier', komt kijken en vlaggen.)
Op een 1-0 voorsprong ga je natuurlijk niet consolideren. Va
nuit de verdediging ontwikkelen zich stuwende offensieven,
max Groen, toch al 42, verovert steeds vlekkeloos de bal en
vindt blindelings de rechtshalf René van Schaik, die elke
week het door Arnold Mühren gehouden record 'schone
broeken sokken' probeert te verbeteren. Het centrum van de
verdediging zit potdicht door perfect storend schoffelen van
Mike Reddering en kopwerk van Johan Felius waar Ronald
Spelbos jaloers op zou worden. Gastkeeper Esra Duister
plukt moeiteloos ballen uft de lucht en speelt snel weer een
vrije man aan.
Opeens is het 1 -1We genieten zo van ons spel dat we een
SNA-aanvaller even vrijlaten. Zijn slappe inzet wordt door de
wind in het net gedwud. Op verzoek van de aanvoerder ma
ken we nog voor de rust 2-1De aanvoerder is van mening dat
je altijd met een voorsprong thee moet drinken.
In de tweede helft hebben we de wind tegen. Het spel wordt
iets soberder maar blijft vloeiend en effectief. De gelijkmaker
van SNA (2-2) stimuleert alleen maar tot voetbal dat werkelijk
alle hoofdstukken uit de theorie volgt. 3-2 is een gerechtvaar
digde eindstand.
De bloemen bij de kleedkamer blijken voor een ander SNA-
elftal te zijn dat vandaag kampioen wordt. We leveren de bloe
men dus weer in maar houden ons aan het oude voetballers
bijgeloof dat zorgt voor de triomfen van AFC 13: douchen met
shampoo van de aanvoerder.
BART VELDKAMP
4
