AFC IN BEELD
INS OUTS
Kandidaatlid
Kees Halsema, 18.09.'80, F jun., Utrechtsestraat 116 I,
1017 VT Amsterdam, tel. 27 21 17, knvb nr 3575
Adreswijzingen
N.J. Bijl, Maarten Lutherweg 171, 1185 AL Amstelveen, tel.
41 34 86
S. Gooskens, Oude Terheydenseweg 35, 4815 CM Breda,
tel. 076 - 71 27 02
VAN HARTE PROFICIAT
Op 16 januari jl. zijn getrouwd
MARTIN VERBURG en SYLVIA BROERS
Namens de AFC van harte gefeliciteerd en veel geluk ge
wenst.
De taak van een tafelpraeses is niet een eenvoudige. Niet
alleen dient hij administratieve vaardigheden te bezitten om
de stroom van uitnodigingen voor het jaardiner met r.s.v.p.
in goede banen te leiden, ook wordt van een praeses tabu
lae verwacht dat hij organisatorisch talenten bezit, geboren
is met een stentorstem en bij machte is om een onderhou
dende conférence te houden voor een critisch publiek. Aan
deze profielschets voldoen slechts weinig AFC-ers. Wij
mochten ons dan ook gelukkig prijzen met Ton Glas en
Henne Boskamp, die zich op fenomenale wijze van hun taak
hebben gekweten. Vandaag de dag is, zoals een ieder weet,
Jan van Dijk de voorman van de jaarlijkse feestdis en sinds
twee keer kunnen wij constateren dat er een waardig opvol
ger voor eerder genoemde twee heren is gevonden. Elo
quentie is bij Jan vanzelfsprekend (let op de woordspeling
en vief als hij is, is hij niet te beroerd om boven op een bil
jart te springen en de 153 genodigden voor de 94ste afleve
ring van het jaardiner te manen tot een laatste ronde en het
zich naar de achterzaal begeven.
Voor dat het diner begint, is er dan een monoloog van Jan,
waarin een aantal huishoudelijke mededelingen worden ge
daan. Het bekende telegram van de dinerende dames wordt
fluks afgewerkt, aangezien de tekst genoegzaam bekend is.
Dio Hermens laat zich groeten en is helaas niet aanwezig
om gezondheidsredenen. Het jaardiner komende kan ik
hem geen ongelijk geven Voorts worden de afgevaardig
den van de AFC-vriendelijke bedrijven begroet, alsmede
een potentieel nieuwe sponsor, de heer Dijkstra namens
Crest Hotels. Een en ander zal tot gevolg hebben dat de sei
zoenproloog van het eerste elftal niet langer Maastricht als
locatie zal kennen, maar de wereldstad Londen, meer pre
cies een daar gevestigd Crest Hotel.
Eindelijk is het zover, de tafelpresident verzoekt een ieder
om een halve minuut stilte en dan kan er begonnen worden
met de kipsalade. Een blik op de menukaart leert ons dat de
wijnkeuze beperkt is tot twee soorten, rood en wit. De
eerste, Grand Patriarche, grote aartsvader dus, past wel bij
dit AFC-broederschap heeft een brutale neus, een vermoe
den van tannine, ietwat gecorseerd, maar toch, ondanks de
vlezige aanzet, een fruitige afdronk met in de linker smaak
papillen een hint van een jong bos met daarin onrijpe fram
bozen. 'Doet u mij maar een Spa rood', zeg ik dus tegen
een van de door de pachter, speciaal voor deze gelegen
heid, ingehuurde krachten. De buurman links van mij heeft
het bij het proeven van de witte wijn ineens over 'De Bie Ra
vage', maar wijzend op diezelfde menukaart kan ik hem
toch overtuigen van de juiste naam: Beau Rivage.
Na de groentesoep, niet getrokken van een costuum van
Willemse, is het woord aan de voorzitter van AFC, Rein Ak
kerman sr. Na enige loftuigingen over de diverse commis
sies, begint het meest serieuze deel van de avond, het uit
reiken van de Mr. Henne Boskamp-Nobelprijs. Er waren
kennelijk veel candidaten, maar het bestuur besloot una
niem om Mr. Ernst Seunke tot de winnaar uit te roepen, we
gens zijn bemoeienissen met juridische zaken voortvloeien
de uit het vertrek van de vorige pachter. In zijn dankwoord
verklaart Ernst werkelijk verbaasd te zijn over de hem ten
deel gevallen eer, immers 'er zijn zoveel AFC-ers die veel
meer gedaan hebben dan ik'. Maar, zo verklaart het
bestuur, en iedereen is het daar mee eens, een dergelijke
hulp was op dat moment van onschatbare waarde voor de
AFC.
Vervolgen wij met de kalfsoesters. Ik hoorde nog iemand
zeggen dat hij niet van schelpdieren houdt, maar die was,
naar later bleek, bevangen door de Grand Patriarche. Jan
van Dijk neemt na zijn verbluffende optreden in de Nieuw
jaarsshow, tot en met 18 januari 1989 in Amsterdam is ge
bleven. Het woord is nu, via Theo van Seggelen, aan de
aanvoerder van het eerste elftal, Cees Thomas. Na de bril
jante redenaars als Van Dord, Van Seggelen en Lenglet,
zag Cees huizenhoog tegen dit deel van de avond op, aldus
de wandelgangen. Maar Cees bereidde zich goed voor en
geeft dan een speech ten beste die alle harten van de aan
wezige heren steelt. De toespraak heeft als thema 'traditie'
een woord dat in het AFC-woordenboek bijna op elke pagina
voorkomt. Cees spitst dit toe op het behoud van het hoofd
klasserschap en zegt de dingen recht uit zijn hart, zoals hij
voelt hoe AFC moet zijn, dat een ieder na afloop uitbarst in
een spontane staande ovatie. Broeva haro! Want zo kennen
we Cees niet. De rustige doelman laat zich nu van een heel
andere kant zien en dat dwingt veel waardering af.
Na dit hoogtepunt is er het ijs en de koffie met een digestif
en hulde aan de hardwerkende pachter. Sommigen gaan
aan de bar nog door, anderen blazen de aftocht. Een fijne
avond zit er dan weer op. Een avond waarop door jong en
oud de banden weer zijn aangehaald, de destijds avonturen
weer eens werden verteld en men zich weer één voelde met
de oude club.
Het blijft een uniek brokje Amsterdamse traditie, dat jaardi
ner van AFC.
NICKY HEKSTER
DAMESJAARDINER: VERRASSING VAN DE 'IE-TJES'
't Was weer feest woensdag 18 januari. 'Ons' AFC vierde
haar verjaardag en dus zaten we weer aan de jaardiners. De
heren in het clubhuis en wij dames in het Novotel.
En feestelijk was het zeker, ledereen prachtig uitgedost, lek
ker welkomstdrankje, prachtig gedekte tafels met menu's
die weer door Lex Rimini getekend waren, voor iedereen ca
deautjes bij het bord en een trio dat gezellige muziek ten ge
hore bracht.
Tot zover was alles eigenlijk zoals we verwachtten. Maar
toen kwam de verrassing: het diner bestond uit een indone-
sische rijsttafel, en de groep Friendship kwam het trio aflos
sen om de rijst vergezeld te laten gaan van maleise klanken.
4
