ingelegd door Pim Adriaansz
CREATIVITE
Naar Pickelaars smaak definitief en terecht in APC geworteld: "l'Art, Fou de la Créa-
tivité" (kunst, dwaasheid van de kreativiteit)Voor de derde, achtereenvolgende keer
gehouden in ons .clubhuis.
De exposanten: Henk Bakker, Freek van Doesburg, Jack Duis, Theo van Emden, Pluis de
Haan, Connie Hermens, Jeannette Huysmans, Anneke Jung, Lou van Kranendonk, Stanley van
Loggem, Liesbeth Molenaar - de Wit, Daan Perton, Miep' RidderikhoffLex Rimini, Jos de
Rooi jSuzan Seunke - Verhagen en pickelaar zelf.
De geëxposeerde werken: schilder- en tekenwerk in de meest uiteenlopende technieken,
collages, beeldwerk en plastieken. Inzendingen van veelal hoogwaardige kwaliteit.
De officiële opening vond ditmaal plaats door Karei Prior, die onder veel meer stelde,
dat de grote publieke belangstelling het gevolg was van de voor het evenement gemaakte
In dat opzicht verschilt Pickelaar, die minstens zo eigenwijs is als Karei, met hem van
mening. De annoncering van de expositie kwam van Lex Rimini en was derhalve - terecht -
bescheiden van aard.
Pickelaar denkt, dat goede wijn weinig krans behoeft. Men weet, dat als er m AFC iets
wordt georganiseerd er kwaliteit verwacht mag worden. En daarop komt de AFC-er af. Zo
simpel is dat.
De naam Lex Rimini eenmaal genoemd hebbende vindt Pickelaar het op zijn plaats nu eens
duidelijk in De Schakel te stellen hoe die grote, kleine vriend al vele jaren intern
en extern op exclusieve wijze gezichtsbepalend is voor AFCJ
Na de formele opening (en daarvoor eigenlijk ook al een beetje) ontstond, mede door de
muzikale ondersteuning van ons huisorkest Trio Caprice - bestaande uit Henny Somers
Blekemolen, haar oudste bengel Drs. Michel en Jopie Akkersdijk -^het ludieke sfeer je
van converserende kunstluizen onder elkaar in de favoriete galerij
"l'Art, Fou de la Créativité": het derde hoogtepunt in het clubleven van AFC in de
eerste maand van het jaar 19881
En formeel is er nog geen voetbal aan te pas gekomen. Wat een club.
CITAAT
Kunstcritici zijn meestal mislukte artiesten. Net als de meeste artiesten.
(Paul Citroen).
VOETBALLET
Recent werd aan het nederlandse volk in beeld en woord (Johan Cruyff en Rudi van
Dantzig) de overeenkomst getoond van bewegingen in voetbal en in ballet.
Geen nieuw gegeven overigens, want de herinnering aan de film "Nummer veertien (Cruyff
zelf in zijn spelende Ajax-tijd) is nog steeds niet weggeëbd.
Dat die bewegingsverwantschap er is lijkt buiten kijf, maar daarmede is nog niet de
volle waarheid gezegd. Met enige regelmaat nemen we o<5k kennis van weinig balletteuze
bewegingen op de voetbalgrasmat; meestal op de rand van de l6-meterlijn, als (door de
coach dwingend voorgeschreven) de verdediger een halve meter boven het maaiveld een
vliegende schaar inzet.
Jammer uiteraard. Maar Pickelaar, die de keerzijde van een medaille ook altijd even
wil zien, voegt volledigheidshalve dit verschil toe.
Nimmer in zijn theaterleven zag hij een balletdanser na een doodschop door een collega
in de orkestbak verdwijnen.
NAAM
Bij de rugby-uitslagen treft allesvreter Pickelaar in de promotieklasse zuid de club
naam "OEMOEMENOE" aan. Zijn speurtocht leidde naar Goes, waar hij geen club van zoeloes
aantrof maar van zeeuwen. Oemoemenoe staat voor "hoe moeten we nu", 't Is maar dat u
het weet
7
(TSClellïl©
