EEN OVER VIJF Sinds de winterstop heeft de oplettende lezer nauwelijks meer iets vernomen van de vorderingen van het vijfde. Enerzijds lag dit aan het feit dat de dienstdoende journalist slechts beperkte tijd ter beschikking stond om zijn bevindin gen aan het papier toe te vertrouwen. Anderzijds waren de resultaten niet van dien aard om er naar huis over te schrij ven. Boze tongen beweerden nog dat Chris Schroder hier achter zat als zou hij alle ingeleverde kopij hebben weten te onderscheppen. Niets is echter minder waar. Het vijfde deed gewoon zijn plicht maar verzuimde na de overwinte ring tot goede prestaties te komen. Zowel in woord als ge schrift. Aanvankelijk leek het er nog op dat de ploeg van Hans Rodenburg zou gaan meedingen naar het kampioen schap. Maar op een gegeven moment waren alle kansen verkeken en kreeg het vijfde de naam "saaie middenmotor" opgespeld. Een van de oorzaken waren de slechte vooruit zichten van het vierde. Lange tijd stond dit elftal op punt van degradatie, maar door het toedoen van de elftalcommissie werd de rode lantaarn aan een nog slechtere concurrent doorgegeven. Dit ging dan wel gepaard met een verzwak king van het vijfde. Berrier werd spoorslags getransfereerd en ook Witzand, de blonde spits, werd geacht zijn doelpun ten met onmiddellijke ingang voor het vierde te produceren. Tellen we daarbij op een aantal blessures, de steeds wisse lende elftalsamenstelling, het aanvoerderschap van Hekster en het zomaar wegblijven van een of meerdere spelers dan kan een kind u vertellen dat het vijfde tot falen gedoemde was. Om u een voorbeeld te geven: van de laatste vijf com petitiewedstrijden werd er slechts één in winst omgezet. De rest werd verloren. Nu, aan het einde van het seizoen, maken wij de balans op. De uiteindelijke zevende plaats geeft in feite een vertekend beeld van het seizoen. In de eerste helft van de competitie draaide het vijfde namelijk zeer goed mee en vormde een serieuze titelkandidaat. In 1987 zakte het niveau een stuk in hetgeen echter te wijten was aan externe factoren. Toch kunnen wij terugzien op een prima seizoen. Terwijl dit seizoen al lang afgelopen is, is het initiatief geno men om binnenkort nog een zaalvoetbalwedstrijd te spelen met aansluitend een bezoek aan New San Kong. Dit pleit al leen maar voor de geest van het team. Met de wetenschap dat iets dergelijks bestaat en met hoop op meer wijsheid voor de elftalcommissie in het volgende voetbaljaar is er een rooskleurige toekomst voor het vijfde weggelegd. Rest mij trainer/coach Hans Rodenburg namens het team te bedan ken voor zijn zeer gewaardeerd optreden, niet alleen tijdens de wedstrijden, maar ook op de dinsdag- en donderdaga vonden. Merk tenslotte op dat de zomerstop tegenwoordig korter duurt dan de winterstop. Tot heel gauw dus, beste le zer. NICKY HEKSTER DE QUATTRO'S HEBBEN WAT TE VIEREN! Zoals u wellicht weet bestaat er naast Audi Quattro tegen woordig ook een Zami Quatro. Het betreft hier geen auto mobiel, maar een aantal voetballers met respectabele ach tergronden. Het vierde zaterdagelftal, want daar gaat het hier om, bestaat dan ook uit een elftal voetbalprofessoren die bovendien de kunst verstaan tijdens een wedstrijd el kaar met bestraffende blikken terecht te wijzen en dit te adstrueren met een stroom van didaktisch welgeformuleer- de termen en woorden. Zo schijnt Rein Akkerman jr heel lelijk te kunnen kijken en spreken wanneer een bal niet naar zijn zin is gespeeld of werpt Ron van Doesburg onder het uitslaken van non-psalmige kreten een wanhopige blik ten hemel wanneer weer een van zijn Boltini-hoogstandjes verkeerd door zijn medespelers geïnterpreteerd wordt. En ook Jack van Gel der kan niet meer stuk als hij onder de wedstrijd uitgebreid langs de lijn een praatje maakt met het altijd massale pu bliek. Maar bovenal is het zaterdag vier een echte vriendenploeg. Voegt u daarbij een coach die Peter van den Dungen heet dan heeft u niet alleen op papier een kampioensteam. Za terdag 9 mei j.l. was het doel bereikt. Niet alleen Napoli was te Italië kampioen geworden, maar ook Zami Quattro maak te als enige aanspraak op een eerste plaats. Als laatste te genstander werd daarbij het sportieve s.c. Arsenal bestre den. Maar voor het zover was diende de gouden ploeg van Van den Dungen op zaterdagochtend wel even te brunchen bij Dick Huisman. Sinds de Nieuwjaarsshow had Dick al de mogelijkheid te baat willen nemen om het voorbeeld van zijn collega's van Uniwijk '34 na te volgen. En dit keer kwam het er eindelijk van. Samen met Miriam vergastte hij zijn team op een culinair pandemonium, waarbij de mensen die dit niet wilden of konden bijwonen slechts mededogen past. Dick scheen opeens een fervent liefhebber van koffie te zijn. Enerzijds werd vermoed dat hij deze drank in grote hoeveel heden had aangemaakt, maar anderzijds weten de makkers van Dick hoe zenuwachtig hij altijd voor een publiek optre den kan zijn. Adrie van Stek werd bij deze gelegenheid on der applaus tot speler van het seizoen gebombardeerd. Co ach Van den Dungen overhandigde hem hierbij de nodige versierselen in de vorm van een gouden voetbalschoen. Aangemoedigd door deze onderscheiding speelde Adrie la ter een perfecte wedstrijd en liet zien dat zijn verkiezing, no ta bene als eerstejaars voetballer, meer dan terecht was. Van Arsenal was in een eerdere wedstrijd reeds met grote cijfers gewonnen. Echter het droge veld, de hitte, de flink stuiterende bal en de elftalsamenstelling van de dag waren de oorzaak van het feit dat in de uitwedstrijd een en ander niet al te soepel verliep. Combinaties liepen niet al te soepel en vooral rechtsbuiten Jack klaagde erover dat hij geen bal kreeg. Hierbij dient wel een kanttekening te worden ge maakt: er stond geen publiek langs zijn lijn. Snel was vooral de linkerflank. Linkerspits Tom Egbers zorgde voor veel vaart voorin en wist zich daarbij gesteund door spits Robbie Overweg. Het eerste doelpunt ontstond dan ook door een samenspel van laatstgenoemden. Egbers werd in het centrum van rand strafschopgebied in stelling gebracht en aarzelde niet. Met zijn naar eigen zeggen verkeerde been haalde hij uit en bracht AFC op een 1 -0 voorsprong. Niet lang daarna wist Ar senal eveneens tot scoren te komen. En het initiatief bleef bij onze gastheren want tot overmaat van ramp besliste de scheids even later tot een strafschop. Slechts weinigen heb ben echter nog kennis gemaakt met het feilloze reactiever mogen van keeper Jan Otsen. Deze keeper, die eigenlijk helemaal geen keeper is wellicht herinnert u hem zich nog als een van de snelste rechterspitsen die het zaterdag één ooit rijk was droeg op essentiële manier bij aan het kampioenschap. De penalty werd op stijlvolle manier gestrekt naar de hoek, linkerbovenhoek om precies te zijn gepareerd en de kenners verklaarden na afloop desge vraagd dat in geval van een' doelpunt de wedstrijd een ge heel ander aanzien zou hebben gehad. Daarna liet AFC me teen weer van zich spreken. Jack had opeens een giganti sche kans om het honderdste doelpunt te laten aantekenen, miste de kans, waarop hij overigens meteen buitenspel de clareerde maar in de rebound kwam Overweg tot scoren waarmee de century voor de mannen van Van den Dungen een feit geworden was. Na de rust was de zaak snel beklon ken. Laatste man Dick Huisman gaf onder invloed van Dou- we Egberts de stimulerende impulsen en deze waren tot in de spits te merken.

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1987 | | pagina 9