Na afloop werden de gebruikelijke rituelen uitgevoerd. De
bloemen, de speech van de voorzitter, de foto en de be
langstelling van verscheidene AFC-notabelen waren ook dit
keer de bewijsstukken van het zeer verdiende kampioens
schap van het Zami Quattro.
Nadat eerst in grote kring bij Arsenal enige vloeibare ver
snaperingen genuttigd waren werd later in veel kleinere
kring de feestvreugde verlegd naar het clubhuis van dochter
ATC. Nog diezelfde avond nam sportminnend Nederland
onbewust kennis van het kampioenschap van tifosi Zami.
Nog voordat Tom Egbers op zondag in Studio Sport daad
werkelijk melding maakte van het feit, presenteerde hij op
Sport op Zaterdag met naast hem in beeld een grote came
ra. Het nummer van die camera, juist u raadt het al, een
vier
NICKY HEKSTER
N.E.C. '75 leverde toch nog een succesje op. üoor een
"simpele" overwinning op het 10e van AFC zou N.E.C. wel
even kampioen worden, derhalve veel publiek (voor ons al
thans) en bloemen langs de lijn aanwezig.
Mede veroorzaakt door de wat krampachtig aandoende po
gingen van de scheidsrechter, het behalen van het kampi
oenschap een handje te willen helpen, hetgeen bij ons als
de bekende rode lap op het toch al rode shirt werkte, ging
het feest echter niet door. Onze verdediging wist met mede
werking van de lat stand te houden en door twee van de drie
kansen, die we wisten te creëren te benutten, werd er in een
enerverende slotfase een toch wel eervol 2-2 gelijkspel be
haald. De bloemen bleven dus aan de kant, maar in een
beslissingswedstrijd tegen V.V.A. krijgen ze nog een kans.
Ondanks de dan misschien iets tegenvallende resultaten,
was het toch weer gezellig een seizoen met het 10e te bal
len, de humor in de kleedkamer, op het veld en vooral na de
wedstrijd was toch wel weer als vanouds.
Onze "newcomers" (als je ze zo mag noemen) Bas Knop
pers, Pieter Magielsen en Machael Kahn wisten, naar wij
dachten, snel hun draai te vinden en voor de rest bestond
het 10e als vanouds uit, doel: Nico Gianotten, achter: Theo
van Broekhuizen, Wim v.d. Duin, Joost Vellenga en Rik de
Intussen rekende linksback Roy van Dijk af met een donke
re maar vooral snelle rechtsbuiten.
Overweg zag zo zijn kansen schoon. Nog tweemaal bracht
hij de Arsenal-keeper in verlegenheid.
Bij zijn derde doelpunt vermelden wij nog het briljante voor
bereidende werk van Willem Drenkelford, die na een rush
op rechts de bal kant en klaar voor de voeten van Robbie
deponeerde.
AFC 10
"Vlammen", zouden we dit seizoen tenminste dat had
den we vorig jaar afgesproken en hoewel een nachtkaarsje
ook wel een vlammetje is, hadden wij ons van dit seizoen
toch meer voorgesteld.
Enerzijds een teleurstelling dat maar liefst 3 clubs zich uit
onze competitie terugtrokken, waardoor nog maar 8 elftal
len overbleven, anderzijds toch ook teleurstelling door de
wat pover te noemen resultaten. Slechts 3 overwinningen
en 5 gelijke spelen konden als "wapenfeiten" geboekt wor
den, met als resultaat 11 schamele competitie-punten.
Opvallend ook het feit, dat onze voorwaartsen slechts 25x
het doel van de tegenpartij wisten te vinden, we hebben wel
eens betere tijden gekend wat dat betreft. 31 Tegengoals
klinkt daarentegen wat normaler (alhoewel in maar 13
wedstrijden!)
Toch werden er nog. best een paar leuke' wedstrijden
gespeeld, zoals o.a. tegen V.V.A. waar we na een 3-0 ach
terstand terug wisten te komen tot 3-3, maar helaas vlak
voor tijd nog één treffer moesten incasseren. Ook tegen
Amstelland een prima eerste helft, waarbij paal en lat een
grotere voorsprong dan 1-0 in de weg stonden, na het
laatste fluitsignaal toch echter weer een nederlaag op zak.
De (voorlopige) laatste wedstrijd tegen het 3e elftal van
Van links naar rechts:
R. AKKERMAN SR (VOORZ.), W. DRENKELFORD, R. AKKERMAN JR, R.
OVERWEG, N. NEKSTER, J. VAN GELDER, T. EGBERS, J. DE BIE
(SECR.), P. V.D. DUNGEN (LEIDER)
J. OTSEN, R. VAN DIJK, R. VAN DOESBURG, B. DE ROOY, J. SAND-
BERG, D. HUISMAN JR EN A. STEK
A.F.C. ZAMI QUATTHU KAMPIOEN!
10
