ingelegd door Pim Adriaansz
Vrienden
"Schrijf jij een stukkie over HBS", zei Schakelbaas Jan Steensma tegen Pickelaar.
En omdat een inferieure medewerker er steeds goed aan doet een superieure baas te behagen begint Pickelaar
dan ook direct met H(oudt) B(raef) S(tand), waar AFC in de Haagse Sportlaan op biljartbezoek was.
Van dat biljarten wist u al af en van onze 18-6 winst eveneens, want Jan kon zich al eerder niet helemaal in
houden en gaf die informatie al aan u prijs.
Die uitslag is uiteraard niet van gewicht.
Belangrijker is, dat de oude vriendschapsbanden weer werden aangehaald.
Daar bleek een beetje de klad in gekomen te zijn.
Er was een teleurstelling geweest, maar Pickelaar - die van niks wist - is er niet de man naar om enig journa
listiek spitwerk te verrichten.
Er was wat; en dat was weer voorbij. Gelukkig maar.
HBS, dat eens in het Nederlandse voetbal glorieerde, beging na 50 jaar voetbal in de hoogste klasse eerder de
onvoorzichtigheid de spelers van het eerste elftal uit te rusten met een gouden gordel.
Dat was natuurlijk de goden verzoeken, want binnen de kortste keren duikelde HBS dramatisch naar de vier
de klasse.
Maar gelukkig zit HBS weer wat in de lift en speelt nu in West II derde klasse A.
In het Haagse clubhuis nam Pickelaar de - op dat moment - recente competitiestand over en beloofde HBS
verder te zullen volgen met de uitslagen uit de kleine lettertjes in de sportbijlagen.
HBS stond toen, zonder hoop of vrees, onbekommerd in het midden van de ranglijst.
"We hadden gedacht, dat we kampioen konden worden", meenden Klaas van Rijswijk en Hein Staamer - su
per HBS-ers par excellence - nog.
Maar dat had Pickelaar thuis ook al vele maanden eerder vernomen.
Kortom, Pickelaar volgde de Haagse stand nauwgezet en had er meteen een kopzorg bij, want HBS sprokkel
de de laatste maand de puntjes nogal moeizaam, terwijl de concurrentie gretiger toesloeg.
STIEREN 1962 - 1987
In mei 1962 zaten 5 bestuursleden met 1 gast smakelijk te
vergaderen in het Minverva-Paviljoen. Behalve over voetbal
len werd er ook gesproken over koetjes en kalfjes. En zo
kwamen ze haast vanzelf bij de stieren terecht. Toen pas
bleek, dat 5 van de 6 vergaderaars Stier waren. Dat werd
terstond genotuleerd en beklonken en de voorzitter procla
meerde, dat dit het eerste AFC-Stierendiner was en dat dit,
ook voor de gast, geheel voor eigen rekening was en dat het
ieder jaar herhaald moest worden met die AFC-ers, die zich
ook Stier mochten noemen. Een soort geboorterechtiecst.
Stieren zijn geen stilzitters en het is dus heel gewoon, dat de
voorzitter van deze elite meetafelde in het Franse Vervins
Maar het was wel de verrassing van zijn leven toen hij daar
kennismaakte met Anne-Marie Jerou, la Présidente de la
Société des Vaches Animées "La Vierge". Toen hij haar
vertelde, dat hij Président was van les Taureaux Hollandais
d'AFC ging letterlijk het hek van de dam. Wat er toen alle
maal gebeurde kan hij moeilijk vertalen maar het was zo iets
van datte we toffe jongens zijn dat willen wij weten, maar
dan op z'n frans. En heel spontaan werd voor onze jaarlijkse
ballenwerpwedstrijd een enorme wisselbeker aangeboden,
de Edelfokbokaal, die de eerste keer in 1980 persoonlijk
door Anne-Marie in het artistencafé van Theo Ruiter werd
uitgereikt. Ditzelfde charmante voorrecht genoot onze
elfstedenprins Rein Minor, winnaar van de Edelfokbokaal in
1986, het jaar waarin wij ons 25-jarig jubileum mochten vie
ren. In dat zelfde jaar vierden Les Vaches hun derde lustrum
met een bollentocht in ons land. En tot slot een afscheidsdi
ner samen met de stieren. Een hoogtepunt gelijk de
Mont-Blanc!
Natuurlijk werd het veel te laat voor de terugreis naar la dou
ce France, maar onze stieren bleken spontane gastheren.
Honi soit, qui mal y pense! In ieder geval niet de echtgeno
tes.
Sportiviteit staat hoog in het vaandel van AFC, ook bij de
AFC-vrouwen!
Tot horens.
THEOSTIER
Zie verder pagina 3.
MIXED PICKLES
4
