ingelegd door Pim Adriaansz.
Eenennegentig
Het jaardiner van AFC viel ditmaal op 17 januari 1986, zodat Lex Rimini nog net niet jarig was, maar Anton
van Broekhuizen daarentegen juist wel.
Als tafelpresident debuteerde de anarcho/liberaal Henne Boskamp, die de clubmakkers reeds als Praeses Ta
bulae geconvoceerd had.
In de wetenschap, dat hij tegenover ere-voorzitter Henk Kappelhoff kwam te zitten, was hij ja zeker
vooraf naar de kapper geweest.
In zijn maidenspeech memoreerde hij, dat er aan alle kanten bij hem op aangedrongen was zich in zijn
gesproken woord zoveel mogelijk te beperken; zelfs binnen zijn familie.
Henne Boskamp memoreerde let wel: op 17 januari dat wij kampioenszwanger waren, maar dat het
kind nog niet gebaard was.
Hij bleek zich in het geheel niets aan te trekken van een microfoon.
Beurtelings sprak hij zijn schare toe vanaf enig Horeca-meubilair, dan wel zich voortbewegend tussen zijn ge
hoor. Als rechtgeaarde Amsterdammer weet u het onderscheid tussen de hoogwerker en de zwemmer.
Praeses Tabulae Henne Boskamp bleek zeer ingenomen te zijn met het wijnglas, aangeboden door zijn vrou
welijke tegenvoeter Henny Somers van het damesjaardiner in Novotel). Zij had daarin zelf zijn naam gegra
veerd. Zeer consequent eveneens in het Latijn: Campus Silvae.
Namens het eerste elftal sprak captain Eddy Meyer, die opzien baarde met zijn uitspraak nooit spijt gehad te
hebben van zijn AFC-contract voor drie consumptiebonnen.
Kortom: er viel weer veel te beleven op het herenjaardiner. De vuigaard in Pickelaar dreef hem tenslotte na
afloop nog naar de Novotel-dames, waar de stemming er eveneens (nog) danig inzat.
En Pickelaar is er dan de man niet naar voortijdig af te haken.
Zestig
Pickelaar was nog maar nauwelijks bekomen van het jaardiner of hij gaf al weer gehoor aan de uitnodiging
van Tom Somers, die zestig jaar geworden was, als hemelbestormer met pensioen ging of is het in de lucht
vaart niet beter te spreken van emeritaat? een feestje gaf voor zijn vriendjes en vriendinnetjes.
Wat heeft AFC daarmee te maken, hoort Pickelaar u al zeggen.
Wel, van zijn 200 vriendjes en vriendinnetjes kwamen er toevallig 120 uit AFC! En het feestje werd uitgere
kend gegeven in 'ons eigen clubtehuis' (tekst uit AFC Nieuwjaarsshows t/m 1985); dus zodoende.
Het werd me een 'feessie', want Pickelaar was van 5 tot half 3 negen en een half uur onder de pannen en
derhalve van de straat.
Artiesten te over!
Het Salonorkest Charmaine musiceerde, met als hoogtepunt Tom's eigen Henny (van dat wijnglas, weet u
wel) als soliste in het pianoconcert 'The dream of Alwen'.
Arnold Bos kwam met een 'In de hoofdrol'-programma, waarin bandopnamen en persoonlijk verschijnende
gasten 'from all over the world'.
Het kwartet Ad van den Hoed bleef toevallig in de buurt; Yonina danste buik, goochelde, speelde met
vuur en nog veel meer!
En Pickelaar had een blik meiden opengetrokken (Berry, Mirjam, Netty en Nita), die zongen van 'een glas
zwarte poes' en de 'Goed Genoeg-blues'.
Dat alles onder de onverbiddelijke regie van spreekstalmeester Willem de Jong.
Van het 'hapje en het drankje'praat Pickelaar maar niet eens.
Mocht u wellicht Tom Somers toevallig op uw pad ontmoeten in de uitoefening van zijn bediening in een
krantenwijk, weet dan, dat hij dan probeert alsnog uit de kosten te komen.
AFC-er Tom Somers: 'Dit was uw leven'!
Citaat
De jaren leren ons veel dat de dagen niet weten.
MIXED PICKLES
(Ralph Waldo Emerson)
3
