UIT IIET
ZEISTER BOS
CLUB
MAANDAG
ZONDAG 6 OKTOBER, CVV - AFC: 0-5
Peek Jellema zal het ongetwijfeld kunnen nagaan,
maar volgens mij is dit de grootste overwinning door
AFC in een uitwedstrijd geboekt, sinds wij 11 jaar ge
leden voor het eerst in de Hoofdklasse uitkwamen.
Doet deze uitslag de thuisgebleven AFC-ers vermoe
den dat ONS EERSTE een sprankelende wedstrijd op
de mat (wat was dat veld trouwens slecht) heeft ge
legd, dan moeten wij hen teleurstellen. Voor de rust
was de wedstrijd het aankijken nauwelijks waard en
het was werkelijk de eerste en enige mooie AFC-
aanval die vlak voor rust door Ismail (juist daarvoor in
het veld gekomen voor de geblesseerd Headley)
werd bekroond, 0-1.
Na de hervatting een veel positiever spelend AFC,
hetgeen resulteerde in twee goede goals, 0-2 door
Etienne Spee en 0-3 opnieuw door Mounir Ismail, nd
knap voorbereidend werk van Robijn.
Tenslotte twee zgn. Geheide penalty's, die door Rob
Fafiani koel werden benut; één in de rechter bene
denhoek, de ander in de linker. Keeper Cees Thomas
heeft niet kunnen laten zien dat hij de laatste tijd
goed in vorm is, want onze achterhoede gaf CVV
geen enkele kans.
Zes wedstrijden, negen punten, de kop is er af. Wan
neer je een gemiddelde van 1,5 weet vol te houden,
dan...
KLUCHT ROND JOHAN -
DAT MOET TOCH NIET KUNNEN
Het bos van Zeist, een handvol kilometers van mijn
eigen stek en al tientallen jaren het werkterrein, waar
ik illusies zag ontstaan en vervliegen, heeft er dezer
dagen een kwalijke kwalificatie bij gekregen: het
theater van de klucht. Kwalijk in die zin vooral, omdat
de tempel van onze nationale voetbalbond voor dit
soort amusante evenementen, hoe nuttig ook op tijd
en plaats, nooit is opgericht.
Het Zeister Bos heeft voor mij persoonlijk iets van
emotionele waarde. Ik denk dan aan de onwaar
schijnlijke gebeurtenissen rond de voorbereidingen
van het WK 1974. Het beste, meest talentvolle en op
timaal geïnspireerde Nederlands elftal aller tijden
werkte in die dagen kei- en keihard onder leiding van
de beste, meest getalenteerde (ooit voordat hij in
dienst trad van Ajax voor AFC werkzame) coach
Rinus Michels in het Zeister Bos. Het werd in diezelf
de dagen door de 'bloem' van onze vaderlandse voet-
baldeskundige journalistiek als volstrekt onvolwaar
dig en kansloos naar het eindtoernooi in Duitsland
toegeschreven. Michels (en de spelers) daar in Zeist,
voorafgaande aan de onvergetelijke juni- en julidagen
van 1974, achteloos de schouders opgehaald. Mis
schien hebben zij toen al gedacht en gehoopt op de
dag, waarop zij een van die journalistieke deskundi
gen vtas het niet de all-round vakman, die ook iets
meent te weten van biljarten voor de NOS-radio
nog eens spontaan tijdens dat zelfde WK in het
zwembad kieperden, waarna hij onder gejuich van
datzelfde befaamde en beste Nederlands elftal aller
tijden om zijn moeder riep?
Inquisitie
Ik bedoel maar, dat Zeister Bos heeft wat en zal dat
altijd houden. Er gebeurt iets, zo niet dagelijks, dan
toch zeer frequent. En dan moet daar opeens een
man verschijnen als Johan Cruijff, broer van onze ei
gen Henny. Hij is technisch direkteur van onze lands
kampioen, stadgenoot Ajax, met wie wij zulke sterke
vriendschappelijke banden onderhouden. Hij heeft
geen trainers-diploma en hij mag volgens de regle
menten van de Bond de training van Ajax niet leiden.
Hij doet dat ook niet, maar desondanks denkt de club
van georganiseerde oefenmeesters in ons land dat hij
dat wel doet. Dus wordt Johan voor de tuchtcommis-
sie gedaagd.
Nou, alle geïnteresseerden hebben het gehoord en
gelezen, het werd allemaal niks daar in Zeist. Het zou
gaan om een informeel gesprek, maar toen puntje bij
paaltje kwam werd het een soort van inquisitie. Jo
han, zijn raadsman Voetelink en Ajax-voorzitter
Harmsen hadden daar terecht geen trek in en stapten
op. "Een klucht in Zeist", schreven diverse kranten.
Dat was het ook.
Het Zeister Bos is er voor belangrijker, serieuzer za
ken. Ik zal daarop in deze kolom nader terugkomen.
Maar het doet mij en waarschijnlik vele anderen, die
regelmatig onder de eeuwenoude bomen lopen te
peinzen over verleden en toekomst van onze voetbal
lerij, pijn dat dit allemaal kan gebeuren.
J.Tj.
GERARD TREBERT
5
