eerste incident moet zeker meegeteld hebben bij deze over
weging.
Voor een gelijkspel bij RCH had een ieder bij voorbaat ge
tekend, toch bleef een gevoel van onvrede achter bij het
laatste fluitsignaal. Er had meer in moeten zitten, zou het
toch de aanpak van onze tegenstanders zijn geweest? Een
aanpak die voornamelijk werd gedirigeerd vanuit de dug
out. De waarschuwing die de arbiter deed uitgaan in deze
richting mag hiervoor tekenend zijn. Wanneer men zich nog
eenmaal met de leiding bemoeide kon de gehele bank ver
huizen naar de tribune. Enige bezinning is op zijn plaats,
voetbal is nog steeds een spel. Géén oorlog!
CHARLIE
ABE LENSTRA
Het overlijden van Abe maakt me bedroefd. Zij die hem
veel aan het werk hebben gezien zullen dat begrijpen. Zij
die hem nimmer zagen schitteren, vragen zich af: wat was
Abe voor een speler? Wat was zo goed, wat was er zo bij
zonder? Ik zal een poging wagen hem te beschrijven.
Terwijl Abe in zijn jeugd 100-meter kampioen van Fries
land was, oogde hij in het veld enigszins traag. Uiterst cu
rieus was het daarom dat hij bijna elk duel won. Abe door
zag het spel sneller dan zijn tegenstander, was daardoor
toch sneller bij de bal. Zijn eerste drie passen waren ongelo
felijk krachtig, waardoor hij in rommelige situaties voor het
doel altijd zijn voet klaar had om te scoren. Door zijn lage
bouw (laag zwaartepunt) vertoonde hij een fantastische ba
lans. Opmerkelijk was het dat hij in een sprint een vloeiende
'tackle' kon uitvoeren, waardoor hij niet alleen de bal kon
afpakken, maar ook razend handig kon doordribbelen. Hij
kon aldus een verdedigende aktie onmiddellijk omzetten in
een vlijmscherpe aanvallende aktie. Hierdoor was hij een
ideale 'spielmacher', die als geen ander aanvoelde wanneer
hij zelf moest scoren, dan wel de bal panklaar moest neer
leggen voor een medespeler. Zijn balbehandeling met beide
benen en het hoofd was zo briljant dat ik hem het best kan
vergelijken met de grootste biljarter aller tijden: Ceulemans
of zu u wil McEnroe bij de tennissers. Abe zelf was een
groot bewonderaar van Piet Keizer.
Het wapen van de schijnbeweging beheerste Abe als geen
ander; zijn passeertechniek, zijn vermogen om mensen van
zich af te schudden en vooral zijn subtiele voetenwerk wa
ren verbluffend. Niet zelden was hij in staat lach-salvo's op
de tribunes te ontlokken door onbegrijpelijke bewegingen.
In dit opzicht deed hij denken aan Charly Chaplin: aan
doenlijk en geniaal. Abe gebruikte de buitenkant van zijn
rechter voet als een soort 'back-hand'. Hij kon de bal op
deze wijze keihard raken, waardoor hij een enorm tempo in
de combinatie kon leggen.
Abe, door veel mensen als 'lui' betiteld, kon de bal het werk
laten doen, maar kon ook moeiteloos al dribbelend drie of
vier mensen voorbij. Terwijl Faas Wilkes en Johan Cruijff
dit op snelheid uitvoerden, leek het bij Abe of hij de tegen
standers eerst stil legde om vervolgens langs de 'paaltjes' te
slalommen.
Zijn zwarte kuif was specifiek, zeer herkenbaar en vooral
vol magie. Als Abe besloot de bal met het hoofd te spelen,
dan leek het of boomlange verdedigers plotseling een meter
korter werden. Zijn timing en sprongkracht waren zo spec
taculair dat alle theorieën over lange keepers en voorstop
pers bijna onzin worden.
Als team-speler was Abe een moeilijke man. Buiten zijn
woonplaats Heereveen paste hij zich moeilijk aan. Miste
daardoor veel interlands en was daardoor ook niet van plan
in te^aan op grote aanbiedingen voor die tijd uit Italië.
Het spel van Abe zat vol met artistieke vondsten. Daarom
zaten de mensen op de volgepakte tribunes ademloos naar
hem te kijken. Smerige en/of gemene akties waren hem to
taal vreemd. Hij wist de mensen te boeien met een wonder
lijke combinatie van mooi en efficiënt voetbal. Abe behoor
de tot de giganten van het spel: Pele, Puskas, Platini en
uiteraard Johan Cruijff. Met Johan verschilde hij in vele op
zichten. Johan was extrovert, atletisch en communicatief.
Abe was introvert, beschouwend en stug.
Abe speelde in de tijd dat wij nog geen video's kenden. Wij
zullen het met onze herinneringen moeten doen. Wat heb
ben wij van die man genoten. Wij zullen Abe missen.
ROB DUIS
'ONS EERSTE'
Nu de competitie inmiddels weer vier wedstrijden op gang
is, verzocht elftalleider Rob Duis ondergetekende de spe
lers van onze A-selektie wat nader onder uw aandacht te
brengen.
Hij overhandigde mij daartoe 16 door hem geschetste korte
'portretten' van de spelers. Negen daarvan werden 3 jaar ge
leden reeds in de Schakel aan u voorgelegd, aangezien be
trokken spelers toen eveneens deel uitmaakten van de A-
selektie in dat seizoen door Rob Duis geleiql.
Zeven 'portretten' derhalve zijn nieuw: Rob Ouderland,
Willem Lenglet, Hannibal Boskamp, Rob Fafiani, Marco
Robijn, Eef Heijt en Edwin Ludwig.
Veel plezier ermee!
G.T.
1. Cees Thomas
Cees is op de eerste plaats een heel moedige keeper. Buiten
het veld is zijn innemende bescheidenheid opvallend. In de
goal is hij onherkenbaar. Willen winnen staat centraal, waar
bij de nodige rust hem soms ontbreekt. De samenwerking
met zijn verdedigers verloopt thans zeer gesmeerd, waar
door minder paniek-situaties ontstaan dan voorheen. Cees
is in vorm, zijn instelling is subliem; hij groeit uit tot een
uitstekend AFC-er.
(Karakteristiek van 3 jaar geleden)
2. Edwin Ludwig
Is vast van plan zijn verloren plek in het 'eerste' terug te
winnen. Edwin heeft door zijn huwelijk (vorige maand) de
voorbereiding grotendeels moeten missen. Uitstekende wed
strijd-mentaliteit, hard voor zichzelf en de tegenstander.
Een typische speler waar je de 'oorlog' mee kunt winnen.
Zijn conditie, werklust en aktieradius zijn voorbeeldig. Zijn
ruwe balbehandeling kan soms tot 'verschrikkelijke' goals
leiden. Daar hopen wij er nog een paar van te zien.
3. Tycho Sulsters
Sinds de jeugd van AFC onherkenbaar. Van een zeer lasti
ge dwarsligger heeft Tycho zich ontpopt tot een uitsteken
de AFC-er, een prima verdediger en een zeer sympathieke
team-genoot. De inzet van Tycho is voorbeeldig, waarbij hij
soms zijn krachten minder goed verdeeld. Gezien zijn goe
de conditie komt hij echter zelden in problemen. Heeft ook
aanvallende kwaliteiten en zal naar onze mening zeker gaan
scoren. Wij wachten rustig af.
(Karakteristiek van 3 jaar geleden)
6
