Hans. Schitterende aktie tot aan de doellijn van Marco. De kans van Rob Ouderland en een prima kopbal van Etienne. Niet zo negatief al met al. In de tweede helft: een prima aanval over vele schijven met als afsluiting een kopbal van Marco. Een kansje voor Etienne. De vele goede reddingen van Cees. Natuurlijk onze goal in de 80e minuut. Hannibal mikte op het hoofd van maatje Etienne en 'hangen'. Niet veel later een bijna identieke aktie. Tot slot nog een kans voor Marco. Gewoon positief blijven zien. Maar, wel verdiend verloren. Enfin, zijn we ook van die druk van de bovenste plaats ver lost! Tot slot een welgemeend compliment aan de veteranen- commissie voor de super-happening ter afsluiting van de ju bileumviering gedurende datzelfde weekend. JAN VAN DIJK RCH - AFC Al na vijf minuten konden onze mannen de leiding nemen via een door Rob Fafiani uitstekend benutte strafschop. De scheidsrechter had hands in het strafschopgebied geconsta teerd. Een speler van de thuisclub was het met deze waarne ming niet eens en attakeerde de scheids. Prompt mocht hij de kleedkamer opzoeken. Onder deze omstandigheden gaat men er op de tribune eens echt goed voor zitten. Een voorsprong en de tegenpartij met tien man. Dat belooft iest, zeg nou zelf. Niets ervan, zo zal blijken. In tegendeel: RCH bleef het bes te van het spel houden en de onvermijdelijke tegengoal kwam dan ook. Vlak voor rust in blessuretijd. Na rust een veelvuldig aanvallend AFC zonder echt uitgespeelde kansen, of het moest die mooie pegel van Robijn zijn, die de keeper er schitterend uithield. Gelukkig schoot in de laatste minuten de voorhoede van RCH nog tegen de paal. Ook nu bleek weer evenals in de wedstrijd tegen Stormvogels dat we in Kees Thomas een keeper van groot formaat hebben. Doby Peters paste twee wissels toe. Ismail, die tot dan toe een prima partij speelde, moest met een hoofdwond het ter rein verlaten (hij maakt het goed) en werd vervangen door Robijn. In de tweede helft verliet Rob Fafiani de wedstrijd, enigszins uit angst voor zijn benen, en werd opgevolgd door Eddy Meyer, die te laat uit Kopenhagen terugkeerde. Wat doe je daar ook? In de Rijnstraat om maar wat te noemen wonen toch ook bijzonder knappe. Vijf uit vier hebben we en daarmee een door velen gedeelde tweede plaats met redelijke voorsprong op de ondersten. Alles kan dus nog. J.T.S. ZONDAG 15 SEPTEMBER: AFC - STORMVOGELS 1-2 Storm hadden de Vogels niet meegebracht uit hun kustge- west, wel een fikse wind die ze in de eerste helft schuins on der de vleugels kregen. Dat scheelt een slok op een borrel, je verplaatst het spel gemakkelijker. In één van de vele ver slagen, waarin het spel der onzen werd gerecenseerd, was sprake van een hautain AFC. "Hooghartig, vanuit de hoog te" zegt Van Dale. Een vreemde beoordeling, aan niets viel te merken dat we ons op een hoger plan voortbewogen. In tegendeel. Er werd hard geknokt om de veelvuldige aanval len van de tegenstander te bedwingen. Slechts één kans (Rob Ouderland) werd ons gegund om afstand te nemen. Alléén voor doelman Van Kampen kwam de bal op de ver keerde voet en aan de dito kant van de paal terecht. Mensen, die de gewoonte hebben om voortijdig bier, soep, vieux of koffie op te zoeken en hierdoor wat doezelig ge raakt ook bij de hervatting een paar minuutjes achterop ra ken, kregen deze keer een verrassing voorgeschoteld. Een onaangename verrassing, het scorebord meldde 0-2. En dat was de juiste stand, geen haperingen. Geen dolletjes met het bedieningsmechanisme. Vpgel nr 13, Jos Bakker, had koelbloedig zijn plicht gedaan in de 44ste en 47ste minuut. Het was nu aan ons om het windvoordeel uit te buiten. Het legioen had de hoop nog niet opgegeven. Onder aanvoering van Letje Boskamp werd ONS EERSTE naar voren gejaagd. (De teksten zouden eens verzameld moeten worden, wellicht zit er een uitgave in.) Toch duurde het tot de 75ste minuut voordat haar zoon Hannibal de bal, via een vrije trap, op het hoofd legde van Etienne Spee: 1-2. De extra druk die hierop volgde mocht niet baten, onze eerste nederlaag was een feit. Doby Peters wisselde Rob Ouderland en Willem Lenglet voor respektievelijk Frans Stefels en de jeugdspeler Jaco Ypma. Onze beste man was zonder twijfel keeper Cees Tho mas, die menig counter met levensgevaar bedwong. Sylvester (de man moet zijn top hebben op het eind van het jaar) Greveling (nr 10) verdiende deze onderscheiding bij onze tegenstanders. ZONDAG 22 SEPTEMBER 1985: RCH - AFC 1-1 De vrouwelijke collega (speakster?) van Arnold Bos had het druk afgelopen zondag. Niet alleen moest zij haar stem meerdere malen verheffen tegen ongehoorzame jongetjes die zich tijdens de rust vermaakten op de grote groene speelweide, maar ook het vele gewissel moet een aanslag hebben gedaan op haar stembanden. Vaak gedwongen wis sels. Je kan je afvragen waarom het er in Heemstede altijd pittig toegaat. De schitterende omgeving noopt weinig tot geweld, toch zijn namen als Schijvenaar, Biesbroek, Neeskens syno niem voor een stevige partij voetbal. Voer voor sociologen. De vlam sloeg dit keer al snel in de pan. Achterste man Hoogevorst toucheerde de bal in het strafschopgebied en scheidsrechter Dettmer wees onbevreesd naar de witte stip. ledereen van RCH op de achterste benen, agitatie alom. Wel begrijpelijk wanneer je tot de blauwzwarte geleden be hoort, maar de bal werd terdege met de hand beroerd. Hoo gevorst mocht vertrekken, nadat hij de spelleider onderste boven had willen gooien. Het blijft onbegrijpelijk wanneer liefhebbers op deze manier reageren. Rob Fafiani voltrok het vonnis in de vertrouwde hoek: 0-1. Het gebeuren bei'nvloedde enkele AFC-ers, de man-meer verhouding kon niet in cijfers worden uitgedrukt. Onze linksbuiten Ismail moest met een hoofdwond uitvallen, Marco Robijn verving hem. Hij zorgde voor veel verwarring maar de laatste doeltreffende trap bleef achterwege. Eén man minder bij de tegenstanders betekende verhoogde in zet; dit psychologische gegeven werd wel zichtbaar. Pal voor rust kon Rijbroek tegen scoren, nadat de bal onvol doende werd weggewerkt: 1-1. In de tweede helft verscheen Eddy Meyer (een uurtje eerder geland op Schiphol) in het veld voor Fafiani en Orlando Patrick schoof naar voren. De bedoeling werd duidelijk: meer druk. RCH bleef gevaarlijk (nr 11!); lange afstand schoten noopten Cees Thomas tot spektakulaire snoek sprongen. Lloyd Headly, grootmeester in het afschermen van de bal, brak eindelijk door, vijf minuten voor tijd. AFC kwam overeind, dit moest de ouverture zijn tot de beslissen de treffer. De laatste man wenste echter geen doortochtte verlenen, een flinke zwieperd bracht onze man uit zijn baan en tegen de grond. Een strafschop uit het boekje! Scheidsrechter Dettmer liet de overtreding ongestraft, het 5

AFC (Amsterdamsche Football Club)

Schakels (clubbladen) | 1985 | | pagina 5