TBBÉi
,v\
DE BAL IS UITGEROLD,
HET SEIZOEN '84 - '85 IS VOORBIJ
RONDOM B, SEIZOEN '84 - '85
ding geven aan een club zo heterogeen als de onze. Twaalf
honderd mensen die allemaal hun zegje hebben, een beetje
aanvoerder willen zijn. Dat pleit voor de inhoud, het soor
telijk gewicht van onze vereniging, maar het vraagt veel van
hen die de lijnen moeten uitzetten. Hij deed dit bedaard,
rustig, bijna lakoniek. Nooit was er paniek in de tent, het
vermogen om te relativeren was hieraan niet vreemd. Ge
heel doordrongen waarom AFC destijds was opgericht
het spel te spelen voor het plezier deed hij zijn plicht.
Wanneer je eenmaal geroepen bent, hoor je adekwaat ant
woord te geven.
Jan gaat, Rein komt.
Rein Akkerman behoeft nauwelijks geïntroduceerd te wor
den. Lid vanaf 1943, altijd spelende in de hoogste elftal
len, tot op latere leeftijd aktief (13!) en de laatste jaren (8)
voorzitter van de Stichting Goed Genoeg, is hij nu toe aan
de hoogste funktie. Het zal hem zeker goed gaan. De maat
schappelijke positie die hij opgebouwd heeft staat daar
borg voor.
Een tijdperk is afgesloten, een nieuw staat te komen.
De redakteur wenst u voor de laatste keer (althans op pa
pier) een genoegelijke vakantie. Ook hij houdt er mee op.
Niet met vakantie vieren maar met het redigeren van uw
clubblad. Hij is erkentelijk voor het feit dat u hem de afge
lopen jaren hebt gedoogd. Het volgende seizoen zal er een
nieuwe wind waaien, Jan Steensma springt opnieuw in de
bres.
Nogmaals: hartelijk dank voor het betoonde geduld en
sterkte met de voor u liggende voetballoze periode.
Karei Brand
Het is fantastisch dat juist in het jubileumjaar van ons aller
AFC het de spelers, trainers en begeleiders is gelukt vijf zon
dagelftallen in de KNVB te hebben gekregen. Dit is de
eerste keer in ons 90-jarig bestaan. Daarbij nog toegevoegd
de plaatsen die onze vijf elftallen, welke onder elftalcom
missie A thuishoren, aan het eind van dit afgelopen seizoen
innemen. Kijkt u maar op de standenlijst, welke door Chris
Schroder op weergaloze wijze aan u wordt opgediend.
Het seizoen is voorbij en zoals het meestal gaat zullen er
weer mutaties plaatsvinden.
Bert Overdiek gaat onze driemans-commissie verlaten.
Karei Baarschers en ik vinden dit erg spijtig, we moeten
ons echter neerleggen bij zijn besluit. Bert is zo'n kleine 20
jaar bezig geweest; als jeugdleider, jeugdtrainer op de
woensdagmiddag, lid van de Jeugdcommissie en een groot
aantal jaren als lid van de elftalcommissie A. Bert, ik dank
jou mede namens Karei en geheel AFC, wat jij in de loop
der jaren voor onze club hebt gedaan.
Ook bij de leiders zullen er veranderingen plaatsvinden.
Kees Gehring en Peter van der Heydt gaan als leiders onze
commissie verlaten. Kees is opgeroepen om een hogere
plaats in onze vereniging in te nemen en Peter wil eens een
jaartje niets doen. Kees en Peter: jullie inzet was immer op
timaal. Kees heeft het eerste 2 jaren geweldig geleid en pri
ma eindplaatsen met zijn team op de ranglijst ingenomen en
Peter sluit zijn leiderschap af met een kampioenschap!
Kees en Peter bedankt!
Ook wil ik graag dank zeggen aan Karei, Doby, Ko, Cas en
Peter (2) voor hun inzet dit seizoen en de successen welke
zij behaald hebben. Ik hoop dat wij nog jaren in een zelfde
samenwerking met elkaar mogen werken.
Spelers komen en spelers gaan, dat is ieder jaar een terugko
mend fenomeen. Uit onze groep gaan enige spelers de ver
eniging verlaten, deels om bij andere verenigingen te probe
ren in een standaardelftal te komen. Ik hoop dat zij altijd
blijven terugdenken aan AFC.
Voor één speler wil ik een uitzondering maken: Pim van
Dord. Pim heeft vier jaar geleden als profspeler door medi
sche ingrepen een stap terug moeten doen en kwam bij
AFC; de laatste drie seizoenen als aanvoerder. Pim heeft
AFC een ander gezicht gegeven, misschien niet altijd tak-
tisch maar wel eerlijk en oprecht bedoeld om 'ons eerste'
daar te krijgen, waar hij het graag zou zien. Pim, het is bijna
gelukt, jij gaat nu terug naar jouw oude club als fysiothera
peut en ik ben ervan overtuigd, dat Ajax geen betere keus
kon maken. Dit is de beste transfer van Ajax dit seizoen.
Pim, het gaat jou goed, met je gezin en je werk en jij blijft
AFC-ers, zoals je zelf te kennen hebt gegeven.
Rest mij nog een ieder te bedanken, die ook dit seizoen het
mogelijk heeft gemaakt dat de elftalcommissie A haar werk
heeft kunnen doen.
En tenslotte wens ik u allen een gezonde vakantie toe.
Daarna hoop ik u weer in goede gezondheid en sportieve
werklust te mogen ontmoeten.
Sal van Gelder
Zondagmorgen, 1e Pinksterdag, de telefoon rinkelt. Waar
wordt er nog gespeeld flitst het door je heen, alvorens op
te nemen. Welk probleem hangt je boven je hoofd? Vreemd
natuurlijk zo'n reaktie, het seizoen is immers afgelopen
maar zondags blijkt de telefoon afgestemd te staan op het
AFC-gebeuren. Deze zondag deed enkel ONS DERTIENDE
zijn traditionele toernooi bij Victoria in Hilversum en met
dit elftal heb je geen last.
Aan de andere kant: Karei Brand. Dus toch AFC, hij wilde
weten of ik me reeds aan het jaarlijkse overzicht had gezet.
Hij is dat zo gewend in de vele jaren dat hij de Schakel voor
ons heeft verzorgd.
Zondag 19 mei, een week voor Pinksteren, om precies
16.25 uur was het seizoen voor de lagere elftallen inderdaad
afgelopen. Voor de laatste keer werd gefloten in Badhoeve
dorp, bij onze vrienden van Pancratius. Een beslissingswed
strijd, enige dagen daarvoor ingelast door de Bond. Het
werd een vervelende week, waarin Hemelvaart viel en er
geen Schakel verscheen. Telefonisch moest het 8e opge
trommeld worden. Vierenzestig maal werd een (telefoon)
nummer gedraaid om uiteindelijk elf liefhebbers uit ons gro
te arsenaal enthousiast te krijgen voor deze wedstrijd. Terug
naar de man die me opbelde. Ook hij heeft vele malen op
roepen geplaatst voor kopij, het clubblad moet toch enigs
zins gevuld zijn. Wat dat betreft voel ik me met hem ver
want, opkomst en medewerking zijn voor sommige leden
moeilijk te hanteren begrippen. Je moet er mee leren le
ven, het is niet anders. Gelukkig waren de meeste elftallen
zonder problemen en hebben het plezier aan het voetballen
beleefd. De grote successen bleven echter uit dit seizoen,
onze teams hielden, op één na, het midden. Voor de lange
winterstop zagen we, zoals ieder jaar, enige kandidaat-kam
pioenschappen zitten. Na de wel erg lange pauze en het Elf
steden-gebeuren kwam de klad in onze sportieve prestaties.
Er gingen over de hele linie veel partijen verloren met als
logisch gevolg dat de kop ging hangen, de kritiek borrelde
op en het vinden van een reden om weg te blijven werd ge
makkelijker. Zo stond het 6e éénmaal met zes man bij een
uitwedstrijd en het 8e liet het afweten tegen Pancratius.
3
