ZO ZIE IK DAT (5)
ABC's JUBILEUM IN MEI
Het elftal werd gekompleteerd met spelers van het achtste
(dat vorig jaar kampioen werd) en enkele oud-vijfde elftal-
Iers. Toen ontbraken nog twee personen: één die het elftal
ging trainen en één die het ging leiden.
Good old Cas Tromp, zelf leider van het vierde, nam de eer
ste taak op zich; Peter van Dungen nam het tweede gedeel
te voor zijn rekening. De balans tot nu toe: 20 gespeeld,
17 gewonnen, twee gelijk en één verloren.
Volgens Peter v.d. Dungen was het niettemin een zwaar
seizoen! Grootste goalgetter Jurgen Seunke, gevolgd op
enige afstand door Roald Tromp.
Jongens, Peter en Cas, namens de elftalcommissie gefelici
teerd! Het succes was gebaseerd op conditie en vlijt, maar
bovenal door hechte vriendschap. Ga zo door en wellicht
betreden we volgend jaar de KNVB.
De elftalcommissie A
Het gezicht van AFC is nog wel eens onderwerp van gesprek
in voetbalkringen. Met andere woorden gezegd: het komt
nog wel eens voor dat andere voetbalclubs proberen vast te
stellen wat voor een club AFC nu precies is, wat voor een
gezicht AFC naar de ander toont. Dat gezicht zal niet altijd
hetzelfde zijn. Ik wil hiermee niet zeggen dat AFC een club
is met veel gezichten, dus aan een bepaalde vorm van schi
zofrenie zou lijden. Ik bedoel duidelijk te maken dat AFC
op een ander overkomt, zoals die ander onze club nu een
maal wil zien of zoals die ander onze club nu eenmaal niet
anders kan zien. Alexander Lowen, een bekende bio-energe-
tische therapeut uit de Verenigde Staten, noemt het gezicht
van iemand het lichaamsonderdeel dat wordt gebruikt om
te verwijzen naar iemands image, hetgeen het begrip gezicht
verbindt met het ego, omdat het ego in één van zijn funk-
ties te maken heeft met het beeld dat iemand projekteert.
Moeilijke taal misschien, maar deze Lowen wil hiermee zeg
gen, dat het gezicht te maken heeft met de presentatie van
de persoonlijkheid. Het visite-kaartje van iemand dus. Wel
nu, hoe ziet het visite-kaartje van AFC er dan uit? Dat is
niet eenvoudig te bepalen, omdat de vaststelling van het
imago van onze club afhankelijk is van het moment dat je
die vaststelling wilt doen of van de mensen bij wie je dat
image probeert te bepalen. Enkele voorbeelden om deze
stelling aan te tonen. Kom eens ons clubgebouw binnen op
een doordeweekse middag. Zo maar om drie uur op bij
voorbeeld donderdagmiddag. Aan een aantal tafeltjes zitten
heren-op-leeftijd het kaartspel te beoefenen. De sfeer is bij
na sereen te noemen, de stilte wordt af en toe onderbroken
door een geknip met vingers als teken dat de eigenaar van
die vingers iets wil drinken en daarvoor de ober aan zijn ta
fel wil zien verschijnen. De aanblik van dit tafereel doet
denken aan een Engelse sociëteit uit de koloniale tijden.
Is dat het gezicht van AFC?
Een ander voorbeeld: loop eens ons park binnen op een za
terdagochtend. Talloze hummeltjes van nog geen tien jaar
jong huppelen rond een jeugdleider. Zij hebben hun blik
verlangend gevestigd op de twee voetballen, die deze in zijn
handen houdt. Het tafereel wordt gekompleteerd door ge
ïnteresseerd toekijkende ouders. Is dat het gezicht van
AFC? De volgende momentopname is ook mogelijk: op
zondagmiddag tegen half drie. Twee voetbalploegen, waar
onder AFC, komen door de toegangsruimte, gevormd door
ophoudend toeschouwershekwerk het hoofdveld van ons
komplex op. Daar hebben zich enkele spontane supporters
verzameld om de spelers een laatste schoudertikje te geven.
Door de luidsprekers schallen juist de laatste tonen van een
fleurige melodie. Trainers, managers en verzorgers, de laat
ste kategorie voorzien van koffertje en waterzak, lopen in
de voetsporen van de helden mee. Tenslotte de drie mannen
in het korte zwart, die de wedstrijd gaan arbitreren. De tri
bunes zijn gevuld met naar goed voetbal hongerende toe
schouwers. Achter het voor hen vijandelijke doel dromt een
groep vaste AFC-supporters samen. Ze gaan weer proberen
de bal "er in te kijken". Het fluitsignaal klinkt en in vele
toonaarden aangemoedigd gaan de 22 mannen aan de slag.
"AFC Thuis" geeft vaak een goed sfeertje. Is dat het gezicht
van AFC?
Drie voorbeelden, die op een gegeven ogenblik het gezicht
van AFC lijken te bepalen, maar die alle drie zo verschillend
zijn. Er zijn meer voorbeelden. Of we nu op de dinsdag
avond de aanblik nemen van biljartende, over het algemeen
wat oudere heren, op de zondagmiddag in de bestuurshoek
het gezelschap glaasjes sherry slokkende en stukjes kaas
happende gastbestuursleden van de bezoekende clubs of de
op de maandagavond driftig vergaderende en opstellingen
producerende mannen van alle leeftijden, het zijn allemaal
typische AFC-verschijnselen. Net zoals dat jongetje dat zit
tend op een barkruk een kroket en een Marsreep bestelt, die
enigszins 'boven zijn theewater' AFC-prominent, die pro
beert een gezelschap van de 'Zilveren Ploeg' toe te spreken
en die theeschenkende terreinverzorger in die lange gang
waarop al die kleedkamers uitkomen. Waar het ruikt naar
een mengeling van klei (met de noppen mee naar binnen ge
nomen) en douche-schuim (in allerlei flakons door moeder
de vrouw in de sporttassen gestopt).
AFC heeft jarenlang het image gehad van een 'kakclub'. Met
name bij de wat men volksclubs pleegt te noemen, is het
verhaal niet stuk te krijgen dat de bereidheid van de ballota
ge-commissie om je als lid van AFC te registreren in sterke
mate afhankelijk is van de grootte van je bankrekening. Het
hardnekkige verhaal is nog niet overleden, dat aan de vroe
gere Wandelweg dames in voile gekleed hun voetballende
echtgenotes toeroepen dat zij "een punt moeten drukken".
Ook dat heeft met het image van AFC te maken. Zij het dat
deze verhalen zo legendarisch voor velen zijn geworden, dat
ze nu langzamerhand wel tot de fabeltjes mogen worden
gerekend. Ik denk dat door al die verschillende gezichten
van AFC één multi-expressioneel gezicht naar voren komt.
Een gezicht waarin al die verschillende facetten gevormd
worden door de organen van dat gezicht. De wenkbrauw,
het oog, het oor, de mond en de kin. Al die onderdelen van
het gezicht vormen uiteindelijk het gehele gelaat van de
club. Het gezicht van een negentigjarige, die met zijn tijd is
meegegaan, maar zijn eigen stijl heeft weten te behouden.
Zo zie ik dat!
Hans de Bie
ABC's jubileumviering, ter gelegenheid van het vijftig-jarig
bestaan van de club, is ingezet met de uitgave van de Weg
wijzer. Een handig informatief boekje, waarin de jubileum
evenementen op een rijtje zijn gezet. Hebt u, omdat u geen
lid van de honkballende en softballende dochter bent, zo'n
Wegwijzer niet ontvangen, maar stelt u er wel prijs op, dan
mag u te allen tijde een ABC-bestuurder hiervoor aanschie
ten. Want ABC stelt belangstelling van de zijde van de AFC-
ers bij de diverse jubileum-evenementen toch wel op hoge
prijs. Neem heb jubileumdiner, dat plaatsvindt op de feite
lijke verjaardag, namelijk dinsdag 22 mei a.s. Vanaf 18 uur
worden de gasten hiervoor in het clubhuis verwacht en u
mag zich opgeven bij tafelpraeses Jan Steensma. Graag vóór
15 mei. Neem ook de zaterdag de 26e mei. Dat is de dag dat
4
