AFC - BLAUWWIT: 3-0
RONDOM DE BAL
stuurd, dit is de druppel die de Rotterdamse emmer doet
overlopen. Wanneer je onderaan de ranglijst staat en je
speelt uit tegen de nummer drie; je handhaaft met 10 man
de blanco-stand tot de 89-ste speelminuut met een spel dat
beslist niet onderdoet voor je tegenstander, dan komt zo'n
goal hard aan. De ergernis die hierdoor ontstaat is verklaar
baar, niet de reaktie van enkele doorgedraaide supporters.
Het is beschamend om te zien hoe de scheidsrechter omwil
Ie van lijfsbehoud, omgeven door een escorte, het veld af
rent. Zijn dat óók liefhebbers, kan je je afvragen?
Het is de derde keer in successie dat de laatste minuut ons
toelacht. Eerder bracht ze ons de gelijkmaker tegen CVV
(3-3) en DWV (2-2), nu dan de overwinning. Dat betekent
vier punten, we zullen het niet meer hebben over 'dying
seconds'.
Een paar dagen eerder, op de vijfde, vierde Cees de Smit
zijn 79ste verjaardag. Ter ere hiervan werd een receptie be
legd in het Apollo-hotel want zijn accommodatie was niet
toereikend om de grote schare op te vangen die hem met
deze dag wilde feliciteren.
Cees is still going strong. Schaakt, tennist, speelt bridge,
schildert, klaverjast, schrijft, tapt moppen (waarvan sommi
ge belegen) en heeft, uiteraard, immer tijd tekort. Cees staat
model voor hen die zich, en dat gebeurt steeds eerder, al
dan niet vrijwillig terugtrekken uit het maatschappelijk le
ven.
Zijn motto: bezig blijven!
Ook hij wordt met terugwerkende kracht gefeliciteerd met
deze verjaardag. Nog één Cees en vanaf je 80ste zullen
we je niet meer op je backhand slaan!
Onze tweede wedstrijd van dit seizoen (18.9.'83), de uit
wedstrijd tegen Blauw Wit, werd een afgepaste 3-0 in een
overigens matige partij voetbal. De doelpunten vergoedden
echter veel. Afgelopen zondag werd het opnieuw 3-0, ook
nu stond de wedstrijd niet op een hoog niveau. Dit keer was
het de zon die voor de vergoeding zorgdroeg. Een prachtige
dag, de De Boelelaan was het middelpunt van een hoge-
drukgebied. Een enkeling durfde het woord 'lente' in de
mond te nemen, een ander had al dikke knoppen (van de
magnolia) gesignaleerd. Hoeden en sjaals gingen af, de jas
sen op een kier. Verwachtingsvol staarde men naar de af
trap, het aanvallende consept van de onzen werd meteen
duidelijk: aanvoerder Van Dord direkt achter de voorhoede.
Zonder echt te domineren kwamen we via Hans Bergsma
(met de linkervoet!) en door Edwin Ludwig, die de bal over
de doellijn drukte, op 2-0. Geen vruchten van doordacht
aanvalsspel, de (rust) stand werd ons min of meer aangebo
den door verdedigingsfouten bij onze tegenstanders.
De tweede helft begon met een aanvallend Blauw Wit dat
echter niet één keer echt gevaarlijk kon worden. Wij daaren
tegen wel, door snel uit te verdedigen deed zich minstens
vijf, zes keer een situatie voor waarin wij met één man meer
voor het doel van keeper Drommel konden verschijnen. Pas
vijf minuten voor tijd slaagde Etienne Spee erin de stand
van de uitwedstrijd te prolongeren.
Geen wedstrijd die je echt voldoening gaf maar een leider
moet ook kunnen winnen zonder tot briljant spel te komen.
Voor dat laatste is nog tijd genoeg!
C.
Timing
De consternatie na afloop van
de wedstrijd tegen Xerxes was
groot. Verzorger Ko Grosze
Nipper had de grootste moei
te om tezamen met twee
goedwillende Rotterdamse
supporters, één man in be
dwang te houden die het hoofd
van de scheidsrechter wenste.
De man was niet groot, maar breed en diep tegelijk en wist
zich steeds opnieuw los te worstelen uit de noodzakelijke
omarming. Het schuim stond hem op de lippen, men was
doende hem stukje bij beetje richting bus te trekken. Op
dat moment maakte zich de scheidsrechter, beschermd door
een aantal heren, los van het veld en begon aan de oversteek
naar de kleedkamers. Ko moest uit zijn ooghoeken het be
gin van deze reddende sprint hebben geconstateerd want hij
draaide precies op het juiste ogenblik zijn eveneens niet ge
ringe gestalte tussen de ontembare supporter en de als een
haas voorbij schietende scheidsrechter. Goed verzorgd, Ko!
Eis
De hierboven omschreven niet alledaagse gebeurtenis op on
ze velden werd, uiteraard, door het wegstromende publiek
heftig becommentarieerd. Een van de felste uitroepen,
waarvan de ernst door een relativerend lachje (achteraf)
werd afgezwakt, wasdeze: "Ik eis voortaan de ME op AFC".
Op de 11e werd de Hooggeleerde heer dr.
G.C.J. Kiemeney, ook wel genoemd
'Kiem' 70 jaar.
Kiem, wiens aktiviteiten als röntgenoloog
onverminderd voortduren, maakt al heel
lang deel uit van de grote AFC-familie.
Uit hoofde van zijn beroep kent hij de ge
varen die de botten bedreigen wanneer
men onderdaan is van King Soccer; de
laatste jaren is hij dan ook meer te vinden
op het gravel (ATC), alwaar hij bekwaam zijn balletje slaat.
Kiem, de beminnelijkheid zelve, is nog volop voor AFC be
zig in de Lotto- en Totocommissie en is daarnaast een zeer
gewaardeerd lid van de biljartclub.
Hij wordt alsnog VAN HARTE gefeliciteerd met het zeven
de kruisje!
Geboren
Lisette
dochter van Ton en Atty Disselkoen.
NAMENS GEHEEL AFC
VAN HARTE GEFELICITEERD
Op 28 januari zijn getrouwd
Guy Leeser en Carlen Ellen
NAMENS GEHEEL AFC
HARTELIJK GELUKGEWENST
