ya/irfla)iïz
RONDOM DE BAL
tiek. AFC had het overwicht en bleef dat behouden. Toch
deden er zich weinig uitgespeelde kansen voor. Eef Heijt en
Etienne Spee waren het dichtst bij een doelpunt maar dat
viel (hoe kan het ook anders bij een 4-0 verlies) aan de an
dere kant. Door een beoordelingsfout van onze doelman
kon RCH van dichtbij gemakkelijk scoren. De druk werd
opgevoerd, vooral over rechts waar Lloyd Headly een voort
durend gevaar bleek te zijn voor de achterhoede van de Ra
cing Club.
De gastheren gaven sober partij, zonder franje. Efficiënt.
De bal ging snel van voet naar voet, geen oponthoud van be
tekenis.
In de tweede helft viel het gordijn definitief voor de lijst
aanvoerder. Met enkele perfekt uitgevoerde counters, geen
schijf te veel, kwam men in korte tijd op 3-0. De aanleiding
tot het derde doelpunt mag men symbolisch noemen voor
de desorganisatie waarin onze verdediging bij tijd en wijle
verkeerde. Een 'zwemmende' keeper die lijdzaam moet toe
zien hoe hij van afstand wordt gepasseerd. Het vierde doel
punt was een formaliteit. AFC bleef volijver maar wist zich
voor de eerste keer in dit seizoen geklopt. Voor het publiek
een aantrekkelijke wedstrijd, die begenadigd werd door
fraai herfstweer.
Al met al, ondanks het ruime verlies, beslist geen verloren
dag voor het legioen.
VUC - AFC: 1-5
Een gezond mens herstelt snel, zo ook ONS EERSTE.
Slechts één week was er nodig: het Haagse VUC werd op
eigen terrein met 5-1 verslagen. Het op enige plaatsen gewij
zigde team kwam reeds na vijf minuten op voorsprong door
toedoen van Rob Ouderland, die de slim genomen vrije
trap van Lloyd Headly de juiste richting meegaf: 0-1
De kombinaties van VUC duurden te lang, steeds opnieuw
kon er ingegrepen worden. Beide partijen hanteerden veel
vuldig de buitenspelval. Een gevaarlijke bezigheid, zeker
wanneer het arbitrale trio niet 'waterdicht' is. De 'grens'
aan de tribunekant had namelijk problemen met de regel.
Bij de inleiding tot ons tweede doelpunt bijvoorbeeld. Zijn
vlag ging omhoog maar hij had niet gelet op het moment
van afspelen. Theo van Seggelen mocht terecht doorgaan,
hij bediende Etienne Spee, die de bal 'blindelings' langs de
doelman joeg: 0-2. De omroepster had kennelijk moeite
met zijn voornaam, die tot achternaam werd gepromoveerd.
Eerder werd Hennie Kottmann genoemd als eerste doelpun
tenmaker. De foutieve berichtgeving mag wellicht afge
schreven worden op vermoeidheidsverschijnselen na de vre
desdemonstratie. Nog voor de rust bracht Frank de Winter
(nr 14) VUC op fraaie wijze terug in de race: 1-2.
De tweede helft werd de helft van Eef Heyt. Hij is het type
van de uitgesproken linksbuiten. Een gemakkelijk hard
schot in het linkerbeen, zeer wendbaar en dribbelsterk.
Het begon met een lange bal bij de tweede paal, die door
Lloyd Headly magistraal werd ingekopt: 1-3. Niet veel later
eiste hijzelf zijn aandeel in het score-verloop: van dichtbij
passeerde hij gortdroog doelman v.d. Burch: 1-4 en de
kroon op zijn werk zette hij tien minuten voor tijd door
met een achteloze voetbeweging nummer 5 te laten aante
kenen.
Het geloof in eigen kunnen afgezien of het ooit is wegge
weest, na de 4-0 nederlaag in Haarlem, is met deze eclatante
overwinning volledig terug.
Je kan het verloop van deze twee weken ook samenvatten,
zoals een supporter het deed na afloop. Hij citeerde een be
kende reklame-slogan: "Even een vlekje wegwerken".
Laten we hopen dat er niet veel weg te werken valt maar als
het toch moet gebeuren, dan graag op de wijze van afgelo
pen zondag. c-
Op 21 oktober maakte Sal van Gelder de
zes kruisjes vol. Een rond getal, een reden
tot feliciteren. Hij werd in 1960 lid van
AFC (de magie der getallen!) en vanaf dat
moment was hij aktief voor onze club.
Sal is een man die bezig moet zijn, een
verenigingsmens.
Talrijk zijn de funkties die hij verricht
heeft en die hij nog steeds waarneemt.
Alles gebeurt met 100 procent intentie,
zijn dienstbaar maken komt van binnenuit.
Men zegt wel eens dat niemand onmisbaar is, Sal maakt een
uitzondering op deze regel.
Hij wordt alsnog van harte gefeliciteerd met zijn zestigste
verjaardag!
Eer
Dat de veteranen dit seizoen
het voetballen als een serieuze
zaak zien, bewijzen niet al
leen de bordeaux-rode kol-
bertjasjes waarin elke VET
zich studentikoos gehuld ziet
maar ook het feit dat men,
wanneer men niet voor het
bekende circuit speelt, oefenwedstrijden houdt. Zaterdag,
een week geleden, mocht het twaalfde aantreden. Dat het
de 'gasten' eveneens ernst was bewees de 2-0 voorsprong
die men tot diep in de tweede helft koesterde. Vooral num
mer twee was een schoonheid. Ivo Niehe liet een van zijn
bekende breedtepasses los op Marcel Koster die de bal in
volle vlucht over Andre Wijnand lobde. Dit werd de VET
TEN te gortig. De druk werd groter, de aanmoedigingen
ook. Men kreeg zowaar meer volume dan ONS EERSTE.
Eerst verkleinde Daan Perton (nog even snel als dertig jaar
geleden) de achterstand. De gelijkmaker hing (letterlijk) in
de lucht. Frans v.d. Bor, erg gul met voortreffelijke passes,
liet een hoge bal bij de tweede paal neerkomen. Daar stond
vleugelverdediger Elias. Hij dacht de zaak te klaren door op
z'n keeper terug te koppen. Die stond nog bij de eerste paal.
De kopbal plofte bedeesd tegen het net: 2-2. De VETTEN
juichend terug, het publiek op de 'banken', de eer was ge
red!
Opkomen
Een veld daarnaast, op diezelfde zonnige zaterdagmiddag,
speelde ZAT 1 tegen de Algemene Bank Nederland. Men
kwam vlot met 2-0 achter maar nog voor de rust werd de
stand vrij eenvoudig gelijkgetrokken. In de tweede helft
moest het (spaar) varkentje gewassen worden. Het beestje
had geen trek in de zaterdagse tobbe en verliet GOED
GENOEG met een 3-2 overwinning.
"Je had beter tegen de Slavenburgse Bank kunnen spelen"
werd er opgemerkt tegen een van de spelers na afloop.
"Waarom?" werd er wrevelig gevraagd.
"Had je met 5-0 gewonnen wegens niet opkomen".
Voorkeur
Een aantal AFC-ers zit bijeen na afloop van een ruim twee
uur durende naar ademsnakkende strijd. Wanneer de regel
maat opnieuw hervonden is, zegt er een: "Ik moet morgen
naar Brussel, een culinair hoogtepunt". Op dat moment ver
wijdert er zich iemand, hij haalt naast een nieuw rondje
