découpé
RONDOM DE BAL
BERICHT UIT DENEMARKEN
a
EDO EN EMMEN
LEVERDEN STOF TOT SCHRIJVEN
2
Het initiatief is de gehele tweede helft aan AFC, het mag
van Emmen ook al omdat aanvoerder Meijerink na vier mi
nuten voor 3-0 heeft gezorgd. De ploeg uit Drente zit op
fluweel.
Over en weer had men vooraf enige wetenschap niet alleen
van de sterkte van eikaars team maar ook individueel. Pim
van Dord, Etienne Spee en Eddy Meyer hadden zich eerder
in het sportpark De Meerdijk laten zien t.g.v. de interland
tegen West Duitsland. Emmen maakte dankbaar gebruik van
die kennis, onze centrumspits werd het spelen onmogelijk
gemaakt. Hij akteerde meer horizontaal dan vertikaal. Aan
de andere kant groeide Ted Venema, ook een oranje-klant,
uit tot de beste speler van het veld. Hij bleek ongrijpbaar.
Het is de extra klasse van één speler die de balans vaak laat
doorslaan.
Een bekerdroom vervloog in een sobere uithoek van Neder
land, de uitschakeling was terecht.
AFC - Zeeburgia: 1-0
Wanneer je de eerste helft van deze wedstrijd (sociaal) hebt
doorgebracht in Hilton, Schiphol (brunch) - behaaglijk,
een wijntje, een stukje heilbot maar vooral droog - en je
komt een paar minuten voor de tweede helft op de De Boe
lelaan en je krijgt (met veel moeite) een plaatsje op de twee
de rij van de overdekte, kom je gemakkelijk tot vreemde ge
dachten. Bij een zuidwesterstorm en enige neerslag van be
tekenis (I), zit je niet droog op de rij. Je probeert je te ver
schuilen, je stuurt een litanie van verwensingen naar boven
maar bovenal scheld je jezelf uit voor stomkop. Opnieuw
zie je jezelf het glas heffen, opnieuw gaat dat kippepootje
naar je mond maar niets bereikt het inwendige, slechts het
uitwendige wordt gekasteid door het hemelgeweld.
Je club heeft inmiddels, reeds in de vijfde minuut, de lei
ding genomen door een fraai doelpunt van Pim van Dord.
Met windkracht acht in de rug moet die voorsprong over
eind kunnen blijven.
Dat gebeurt, zonder al te veel moeite. Je krijgt nog één uit
gespeelde kans (Theo van Seggelen) na dat listige overstap
je van Philip maar daar blijft het bij.
Opnieuw werden twee punten toegevoegd aan ons totaal,
nu negen uit vijf. Een gerieflijk ruggesteuntje voor het ver
dere verloop van de kompetitie.
Echt
Het aantal rusteloze mensen
in onze vereniging is niet al te
groot. Mensen, die niet stil
kunnen blijven zitten/staan
bij het volgen van een wed
strijd. Gelukkig maar, het
geeft zo'n geloop. Onder rus
teloos wordt niet verstaan het
vaste kontingent dat bij de rust van doel verwisselt. Nee
het zijn figuren die de spanning slechts kunnen verdragen
door regelmatig van plaats te wisselen. Iemand, die het ge
drag van één van hen, notabene een belangrijk funktionaris,
een tijdje nauwkeurig heeft bestudeerd kwam tot de volgen
de konklusie: het heeft veel weg van de voedertijd bij wilde
dieren. Men wacht, al heen en weer lopend, op de stukken
vlees die hen toegeworpen zullen worden.
Er viel weinig te happen bij de cupwedstrijd in Emmen. Bij
die gelegenheid had dat kleine groepje uitbreiding onder
gaan door toedoen van een eerste elftalspeler, die niet in de
basis was opgenomen: Lloyd Headly. Hij had weliswaar
enige moeite met het kort heen en weer drentelen (alle be
gin is moeilijk); hij bestreek alle kanten van het sportpark.
Op een bepaald moment - alles ging weer verkeerd in het
veld - riep hij vertwijfeld uit, de handen hoog boven het
hoofd geheven: "Maar dit is toch AFC niet!".
Een vriendelijk boertje dat naast hem stond repliceerde di-
rekt: "Maar dat staat écht in 't program, meneer".
De eerste keer
Een historisch moment speelde zich af in de tweede helft
van diezelfde wedstrijd. Pim van Dord liet een Emmenaar
aan het gras ruiken, scheidsrechter Uilenberg trok geel. Het
was de eerste keer in ruim 88 jaar dat ons de kaart werd
voorgehouden.
"Wat dom toch" fluisterde een van onze supporters, toch
onder de indruk van het gebeuren.
"Kop op, joh, één keer moet de eerste keer zijn" werd hem
opbeurend toegevoegd.
Gehard
"Doet dat bij jou nou ook pijn?" wordt de vader van Etien
ne Spee gevraagd wanneer zijn zoon voor de zoveelste keer
krimpend van de pijn over het veld rolt.
"Ben je gek, man. Ik heb allang eelt op mijn ziel."
Konsekwenties
"Een beetje dubbel-op" zei een trouw lezer van de Schakel
onlangs tegen de redakteur. "Het eerste wordt nu gecoverd
door C. en door 'Découpé' van Gerard Trebert. Heeft dat
soms te maken met de stand op de ranglijst?"
Hans Mienstra, pupillen-
leider, lid van Lotto To
to Kommissie en gewaar
deerd speler van het twaalf
de, is kortelings verhuisd
naar Viborg, Denemarken.
Hij had er een goede reden
toe, hij is er getrouwd met
de lieftallige Anny Bos-
trupmoen (zie foto).
Hij bekent heimwee te
hebben naar AFC, een ge
voel dat hij deelt met al
d'ogenen die door welke
omstandigheid dan ook
buiten onze grenzen zijn geraakt. Het seizoen is bijna afge
lopen in Denemarken, niettemin tracht hij een club te vin
den die hem enige voetbaltroost kan schenken gedurende de
eerste moeilijke jaren zonder AFC.
Privé gaat het hem overigens uitstekend en hij laat de harte
lijke groeten overbrengen naar zijn vrienden en bekenden.
Zijn adres is: H. Mienstra, Erantisvej 2, sal 2, nr 305, 8800
Viborg, Danmark.
In dit overzicht van de verzamelde krantenknipsels gaat het
om twee wedstrijden van ons eerste elftal: de competitie-
