BAR TALK
Voor de laatste keer seizoen '82/'83:
VAN HET ACHTSTE
Hans Slaap, rustige man van het veld en vaak onpasseerbaar,
vooral bij kleine partijtjes op de training.
Ron Doesburg, heeft volgens mij af en toe les van Fred Ber-
rier, maar scoorde mooie goals dit seizoen.
Kees Gehring, nog niets veranderd in spel en in gedrag, zijn
voorzetten zijn nog steeds moeilijk te taxeren (eerste
paal?, tweede paal?), maar brengt ook voor een groot
deel sfeer in de groep.
John Burke, absolute topscorer, er kwamen de laatste tijd
meer scouts kijken op zaterdag dan op zondag.
Ton Disselkoen, is er altijd op belangrijke momenten (vraag
het eens aan hem zelf), heeft alleen dit jaar een iets te
lange winterstop gehad.
Jan Otsen, af en toe geblesseerd, misschien niet de beste
kansenbenutter maar wel de beste fotograaf die we heb
ben.
Verder hebben nog bijgedragen Tim Timmerman (kon geen
tijd meer vrijmaken?), André Wijnand (voor het eerst sinds
3 jaar klachtenvrij gekeept en foutloos) en mijn persoontje.
Tot volgend seizoen.
Bas Rachman
P.S. Hans Slaap heeft in een van de kleedkamers een kram
metje gevonden. De eigenaar kan het via hem terugkrijgen.
de mededeling, dat ik de introduktie van Coca Cola tijdens
een AROL-toernooi nog had meegemaakt. Dat lukte niet.
Want ten eerste mislukte die introduktie (iedereen keerde
zijn gekregen flesje subiet om), maar hij was toen al lang
aan de jenever, zei hij.
Adverteerder?
Vroeger, meneer, waren het mooie tijden. Op zondag om
zo'n uur of vijf. AFC gewonnen, Ajax gewonnen, Amster
dam gewonnen etc. En dan naar huis. Eten, Sport in Beeld
en des avonds luitenant Columbo. Geweldige zondagen
toch.
En nu. Men zit tot een uur of half zeven gezellig bij elkaar
op het clubhuis en dan verdwijnen de meesten. "Dat rot
tige Studio Sport ook". Maar wat blijkt nu. Er is wel dege
lijk wat aan die gezelligheid te doen. Want de meute ver
dwijnt niet naar de buis, maar naar de Chinees en dan voor
al naar David op het Stadionplein. Ik heb het zelf eens een
keer gekontroleerd en verdomd als het niet waar is, bij
tientallen zitten ze daar. De clubhuisgenoten. Hint aan de
Landheren en aan onze advertentie-acquisiteur.
Jan Tjalling
Gronings
Wij, ik bedoel o.a. Pim Adriaansz en ik, zijn
de laatste tijd niet meer in de gelegenheid
geweest om onze kennis van het Gronings
bij te houden. Dokter Wout Posthuma trof
fen we sinds lang niet meer aan de bar. Wel
treedt hij nog steeds op als ringarts bij boks
wedstrijden. Iets voor het Book of Guinness.
Wout is ver over de zeventig. Toch benieuwd
hem weer eens te ontmoeten.
320
Vooropgesteld zij, dat we het van de jongeren onder ons
moeten hebben. De standen op de diverse ranglijsten bepa
len de plaats van onze AFC in de voetbalwereld nu eenmaal.
Maar toch is het hartverwarmend te zien, dat vele ouderen
de affaire blijven steunen. Kom eens op een donderdagmid
dag naar ons clubhuis. Eén der tafels wordt bezet door vier
klaverjassers, die tezamen 320 jaar zijn. Daar zitten Jo Jo-
chems, Kees de Smit, Arie Waayer en Henk Kappelhoff ge
zamenlijk goed te zijn voor die 320. De tweede klaverjas
tafel, waaraan o.a. Dick Bessem en Tonny v.d. Valk gezeten
zijn, halen dat lang niet. Hun totaal zal netaan 300 bedra
gen, vrees ik.
ABC
In mei 1984 zullen onze honk- en softballende medestrij
ders hun vijftigjarig bestaan vieren. Ondanks de benarde
tijden zullen er tal van evenementen plaatsvinden in die
maand. Toernooien, feesten, uitgave van een Jubileumboek,
ach wat gebeurt er niet. In de loop van het komende jaar
zullen u en ik nog veel van ze horen.
Hoe lang?
"Hoe lang ben jij nou eigenlijk lid van AFC", vroeg de man
aan de bar. "Dik veertig jaar", antwoordde ik.
Verrek, ik dacht dat je al veel langer lid was, zei hij. Nou
nog daargelaten, dat ik dat geen compliment voor mijn
kennelijk oude kop vond, dacht ik toch, dat het een respek-
tabel aantal jaren betrof. Ik dacht hem dood te slaan met
Kon ik u de laatste keer vertellen, dat wij naar de 100 doel
punten zouden streven, deze keer bericht ik u, dat wij het
niet gehaald hebben. In twee wedstrijden moesten wij nog
9 goals fabrieken, doch de eerste wedstrijd tegen Eendracht
'82 reeds bleek, dat door het behalen van kampioenschap
de motivatie grotendeels verdwenen was. Een ieder kreeg
toestemming om op zijn favoriete plaats te spelen en in de
eerste helft bleek dat minstens 7 a 8 doelrijpe kansen op te
leveren, doch te lakoniek handelen bracht toch steeds weer
de bal in handen van de Eendracht-keeper.
Alleen Philip ter Woort zag kans om met een kopbal "in
tweeën" de bal in het doel te krijgen, doch vlak voor rust
kwam bij een uitval toch de gelijkmaker. In de tweede helft
zakte het geheel naar een bedenkelijk minimum en toen 10
minuten voor tijd de tegenpartij opnieuw een doelpunt
scoorde was dat beslissend voor de partij. Het bracht ons
totaal op 92 voor en 33 tegen en vervolgens moest tegen
Pancratius de laatste competitie-wedstrijd gespeeld worden.
Door een foutje van mijzelf verschenen wij met maar 10
man in het veld en daar een beroep op de A3 en A4 junio
ren, die eerder daar gespeeld hadden, tevergeefs was ("in
mijn jeugd, sprak vader, waren we altijd bereid om in een
ander elftal in te vallen, zeker als junioor bij de senioren,
maar dat is tegenwoordig kennelijk anders moesten
we tegen onze rivaal van het seizoen een soort prestige-strijd
uitvechten. Doch zie, ongedachte krachten werden wakker
in het team en ondanks een 1-0 achterstand in het begin
zagen we kans deze in een 3-1 voorsprong om te zetten.
Vlak na de rust maakten we er zelfs 4-1 van en wat tegen
stribbelen van Pancratius zorgde voor een 4-2 einduitslag
waarmee ons totaal nu op 95 goals voor en 35 tegen kwam.
En wie maakte nu die goals, zult u vragen. Welnu, dat was
deze keer de vader van onze topscorer. Bij een 1-0 achter
stand kreeg ik de bal in een kansrijke positie en schoot nog
al gehaast over. "Je kunt wel zien van wie Roald het missen
heeft", sprak toen een medespeler, maar 4 goals verder kon
ik zeggen, dat het ook duidelijk was van wie hij het raken
geleerd had We hadden alles bij elkaar dus een prima
competitie en het enige, dat ons rest is de voor ons vereren
de oefenwedstrijd tegen de Pinkstertoernooiselectie op don-
