De jonge AFC-ers
VAN HET ACHTSTE
We hebben vastgesteld, dat we eigenlijk met een dubbele
handicap spelen. Dat zal ik u uitleggen. In onze afdeling
worden door de Bond geen scheidsrechters aangewezen,
omdat deze er niet zijn. Dat betekent, dat de thuis-spelende
vereniging voor de scheidsrechter dient te zorgen. Dat be
tekent ook, dat we bij elke uitwedstrijd iemand van de te
genpartij als umpire krijgen en deze blijken zonder uitzon
dering in twijfelgevallen toch voor hun eigen maatjes te
fluiten. Je kunt niet eens zeggen, dat ze dat opzettelijk
doen, maar ik zal u een voorbeeld geven, dat kenmerkend
is.
Onze spits, waarvan de tegenpartijen al snel door hebben,
dat hij gevaarlijk is, wordt tegen KBV voor de zoveelste
keer onderuit gehaald, maar nu zelfs al terwijl de bal niet
eens in de buurt is (bij wijze van voorzorgsmaatregel dus),
ledereen ziet het en ook de scheidsrechter, die in eerste in
stantie direkt fluit. Hij rent naar de man toe, die dat deed
en zegt tegen hem, dat het nu echt wel de laatste keer is,
want dat hij bij de volgende keer zijn biezen kan gaan pak
ken. Tot zover is alles prima, maar tot mijn grote verbazing,
geeft hij wel een vrije trap tegen AFC Op mijn vraag
waarom, antwoordt de man: "Mijnheer, ik houd het strikt
eerlijk; de één krijgt een waarschuwing en de ander een
vrije trap Bij AFC-scheidsrechters valt op, dat ze vol
strekt niet de indruk willen wekken partijdig te zijn, waar
door de balans ook weer naar de andere kant doorslaat;
overigens hebben we daar vrede mee
Wat het competitieverloop betreft:
we speelden een sensationele wedstrijd tegen KBV 5; drie
keer kwamen we achter te staan door slordigheden in de
verdediging. De laatste tien minuten gebeurde er van alles;
we stonden achter met 4-3, kwamen door onze spits weer
gelijk, doch kregen in de laatste 3 minuten nog een penal
ty tegen. Deze werd benut (5-4), doch een door Willem
Drenkelford schitterend genomen corner-bal werd even
fraai in de kruising gekopt, waardoor er toch gerechtigheid
was. De daarop volgende wedstrijd tegen DWG 6 werd weer
in dubbele cijfers omgezet (12-1de grote verdienste hier
van was, dat iedereen bleef voetballen; vaak zie je, dat bij
een zwakkere tegenstander iedereen voor zichzelf gaat lo
pen spelen. Dan win je ook wel, maar niet met een groot
verschil. Inmiddels was er ook een wedstrijd afgekeurd (te
gen Pancratius) en dat was jammer, omdat dit kennelijk
onze grootste tegenstander van onze aspiraties aan het wor
den is.
Vervolgens werd Eendracht '82 met 3-6 aan de zegekar ge
bonden, ondanks het gemis van Loe Hekster werd gedisci
plineerd gespeeld en ook nu weer kwam de tegenstander
vooral de tweede helft niet meer in het stuk voor.
In 7 wedstrijden zijn tot nu toe 48 doelpunten gescoord en
kregen we er 17 tegen; vooral dat laatste is wat te veel, maar
als excuus geldt, dat ik zelf laatste man speel Bovendien
handhaven we het beginsel, dat we meer moeten scoren dan
de tegenpartij en zolang we dat kunnen volhouden blijven
we volgens mij wel winnen.
Topscorers bij ons zijn. (in 7 wedstrijden) Roald met 25
goals, (in 3 1/2 wedstrijd) Arwin met 7 goals; Rogier (in
5 1/2 wedstrijd) met 9 goals. Door deze resultaten staan we
op de (toch!) tweede plaats met een punt achterstand op
koploper Pancratius, deze echter moeten we nog twee keer
ontmoeten, zodat we alles nog "in eigen hand" hebben.
C. Tromp
Uitreiking Nico Holtzappelprijs
Het bestuur heeft op voordracht van de jeugdcommissie
besloten om de Nico Holtzappelprijs dit jaar uit te reiken
aan de heer Jos Beerman. De Nico Holtzappelprijs wordt
uitgereikt aan die persoon (en) die zich naar het oordeel
van de jeugdcommissie ir. een reeks van jaren op bijzonde
re wijze voor het jeugdgebeuren heeft ingezet.
Dit jaar is de eer aan Jos Beerman te beurt gevallen, omdat
hij zich gedurende 7 achtereenvolgende jaren als grensrech
ter bij de Al-junioren verdienstelijk heeft gemaakt. On
danks zijn werkkring met wisseldiensten was hij praktisch
iedere zondag present, wel moest hij daarvoor dan op de
feestdagen werken, maar dat had hij er graag voor over.
Wij vinden deze plichtsgetrouwheid een eervolle vermelding
waard, vandaar de toekenning van de Holtzappelprijs aan
Jos Beerman.
De prijs, een gouden ballpoint met inscriptie, is hem zondag
24 oktober na afloop van de wedstrijd tegen Ajax in aanwe
zigheid van de leden van de jeugdcommissie en de A1 junio
ren, door de voorzitter van de J.C. overhandigd.
Jos, van harte proficiat, en wij hopen nog lang van je
diensten gebruik te mogen maken.
J.C.
Het verhaal van een grensrechter (Jos Beerman)
Grensrechteren bij de A1 junioren, hoe ontstaat zoiets en
waarom doe je dat. Ontstaan is het in de 70-er jaren, toen
een buurjongen, waarmee ik goed bevriend was, voetbalde
bij de B4 junioren. Ik ging altijd met hem mee als hij moest
voetballen en op een zondag hadden ze geen reserve om te
vlaggen en toen werd mij gevraagd dit te doen. Wist ik toen
veel van vlaggen! Het daaropvolgende seizoen kwam mijn
buurjongen in de A4 o.l.v. de heer Bouter te voetballen. Ik
werd toen vaste grensrechter. Het volgende seizoen werd de
heer Bouter leider van de A1 en op zijn verzoek bleef ik
toen vlaggen, ook nadat de buurjongen verhuisd was naar
Lelystad. En zo is het eigenlijk gegroeid tot vandaag de dag
en ik doe het nog altijd met veel plezier en het is tevens
goed voor mijn conditie.
En dan komt zondag de 24-ste oktober, 's Morgens om zes
uur rinkelt de wekker, want om 7 uur wordt van mij ver
wacht, dat ik het metro-station Duivendrecht open maak.
Ik moet werken tot half vijf 's middags. Maar gelukkig, van
af 9 uur tot kwart over twaalf heb ik verlof gekregen, want
vandaag staat de belangrijke wedstrijd tegen Ajax A2 op het
programma, want Ajax heeft tot nu toe alle wedstrijden ge
wonnen. Dan de wedstrijd zelf, die een kwartier te laat be
gon. Niet te geloven, binnen het kwartier staat AFC met 2-0
voor, maar ja, met de rust was het wel 2-2. In de rust gauw
de verkeersleiding van de Metro bellen, of er een collega
beschikbaar is, die mijn trein van 12.14 kan rijden, want ik
ben nooit op tijd aan het eindpunt Gein, en deze wedstrijd
wilde ik wel tot het eind meemaken. Gelukkig was dit te
regelen. Dan de 2e helft. Wat een pech, in de eerste minuut
al een penalty tegen en even later werd het zelfs 2-4 voor
Ajax. Zouden we dan toch met nul punten naar huis gaan?
En toen gebeurde het ongelofelijke, dankzij de prima inzet
van de jongens wordt het 3-4 en ja, 5 minuten voor tijd
wordt het 4-4 en deze stand kan worden vastgehouden tot
het einde van de wedstrijd.
Dan gauw naar de kleedkamer, omkleden en weg, want ik
moet mijn collega zo snel mogelijk aflossen, maar nee, on
ze keeper zei tegen mij dat ik niet wegmocht. En toen werd
