DE A.F.C.-SCHAKEL
'A.c.c.|=0=0=Ca.b.ci|=0=0=|a.t.C
A F. C.
I 8 95
BAR TALK
VAN DE REDAKTIE
Dit is de Schakel die komt binden.
De oude club aan d'oude vrinden.
61e jaargang verschijnt wekelijks 21 januari 1981 nr 3
Secretariaat: J.L Bonnet
Nedersticht 65
1083 VN Amsterdam
Tel.: 42 19 15
Redakteur: Karei Brand
Tulpenburg 59
1181 NL Amstelveen
Tel.: 45 61 40
Johan
In één der laatste afleveringen van de Haagse
Post hadden de heren Theun de Winter en
Loe Vaz Dias een interview met Johan
Cruyff. Zeer interessante stof voor de lief
hebber. De laatste alinea wil ik hier graag
overnemen ter leringhe ende vermaack voor
hen, die dit aangaat.
"Op jongere leeftijd is het heel belangrijk
dat er niet steeds allerlei dingen tegen je
gezegd worden. Ais iemand bijvoorbeeld veel pingelt,
merkt hij vanzelf wel of hij bij de derde man een schop
krijgt, of bij de vierde. Krijgt hij 'm elke keer bij de vierde,
dan gaat-ie op een gegeven moment na de derde echt de bal
wel afgeven. Zo komt hij vanzelf van dat gepingel af. Ik
kreeg vroeger die schop bij de negende speler en een jaar
later kreeg ik hem bij de zevende, want dat waren grotere
jongens. Daarna gebeurde het bij de vierde en in het eerste
elftal kreeg ik van de derde een schop, dus gaf ik af als ik
mijn tweede man voorbij was. Dat is mijn opleiding
geweest. Voetballen leer je automatisch.
Normaal?
Die zondag was alles heel gewoon begonnen. Hilda Winning
hof, die velen onzer nog kennen als de mooie echtgenote
van Ab Slaman, redelijk pitcher in ABC, had haar gebruike
lijke vraaggesprekje. Meta de Vries mixte heel normaal soul
en pop met de tentoonstelling van de geitefokvereniging en
Willem Duis draaide twee keer Toots Thielemans.
Niets deed derhalve vermoeden, dat er iets bijzonders stond
te gebeuren. De wedstrijd van die middag verliep ook zoals
altijd. De gebruikelijke gemiste kansen en na de rust twee
gewone goals, zoals we ze, overigens veel te weinig meer
maken.
En toen, en toen kwam dat moment waarop ik meen John
Ackerman, dat balletje voorgaf aan Raymond Kick. En die
kreeg hem precies, zoals je hem hebben moet. Iets van de
grond en toen de volle wreef eronder.
Wondermooi. Toch iets bijzonders gebeurd dus.
De drie
Toen de vreugde in onze gelederen achter het betrokken
doel enigszins geluwd was, wilde Hans de drie op het score
bord aanbrengen. En mensen, dat ging niet dan met de
grootste moeite. Kennelijk in jaren niet gebruikt, was het
bordje vastgeroest.
Jan Tjalling
We zijn 86 geworden, afgelopen zondag. Er werd niet ge
speeld, het gehele amateurprogramma lag er reeds daags van
tevoren uit. Zo kwakkelen we deze maand door, het oog
voortdurend gericht op de grijze wolkenmassa's boven ons.
Zal het wel, zal het niet doorgaan? Kan het opladen voor
het komend weekend beginnen of zullen we ons op een an
dere manier dienen te vermaken. Een fiks aantal kniebuigin
gen of kan de pils zonder bedenkingen gevat worden. In
deze tijd van het jaar een steeds weerkerend dilemma.
Ons verjaardagsfeest wordt traditiegetrouw gevierd met een
diner dat morgen de 23ste gehouden zal worden. Zij, die
zich in de loop der jaren verdienstelijk hebben gemaakt
voor de vereniging, zullen aanzitten. De dames vieren feest
in NOVOTEL, ze zijn weer wat dichterbij de heren geko
men. Mogelijk dat onze verjaardag in de naaste toekomst
door IEDEREEN gevierd kan worden. (Ons 10-jarig doch
tertje de ATC geeft ons reeds enige jaren een sprankelend
voorbeeld!)
De redakteur is weer eens een keer uitgegleden. In zijn
(redaktioneel) relaas van de vorige week liep een citaat mee
van wijlen Joop Wijnand, de schrijver van het gouden boek
en tientallen jaren de samensteller van uw clubblad. Een
prominent voorganger dus. De man, die het karwei nu voor
