VAN DE REDAKTIE
VERKEERD GEADRESSEERD?
Dit is de Schakel die komt binden.
De oude club aan d'oude vrinden.
60e jaargang
verschijnt wekelijks
19 november 1980
nr 35
Secretariaat: J.L Bonnet
Nedersticht 65
1083 VN Amsterdam
Tel.: 42 19 15
Redakteur: Karei Brand
Tulpenburg 59
1181 NL Amstelveen
Tel.: 45 61 40
Omdat weekend 8/9 november wegsneeuwde en de redak
teur een hoge opvatting van zijn taak heeft, elke week moet
er iets gebracht worden, werd in de vorige Schakel de hand
gelicht met het parool, dat voor elke vereniging geldt:
geen politiek in je clubblad.
Je blijft namelijk aan de gang.
Een week later heeft de temperatuur wel de juiste hoogte
voor de tijd van het jaar maar zijn de meeste velden op
nieuw onbespeelbaar, door langdurige zegen van boven.
Dit is uiteraard een goede gelegenheid om nogmaals over
de schreef te gaan, er is namelijk gereageerd (en dat was te
verwachten) op hetgeen vorige week werd gepubliceerd ten
aanzien van het over 1 1/2 maand te houden mini-WK-toer-
nooi in Uruguay.
Ed van Thijn, PvdA-voorman, tracht zijn standpunt duide
lijk te maken in VERKEERD GEADRESSEERD?
Diederik Ludwig ergert zich mateloos aan het stukje 'Wie
het weet mag het zeggen' en geeft Charlie, de auteur, een
ernstige reprimande.
Cees de Smit (the wiser, the sadder) haakt weer in op C.
en schetst de betrekkelijkheid van het gelijkhebben.
Hans de Wijs tenslotte, begeeft zich niet op glad ijs en ver
telt ons hoe hij ONS EERSTE heeft zien spelen maar NIET
op het voetbalveld.
Toch weer enig leesvoer, jaja
Uit het artikel van Henk Steinvoorte in de "Schakel van
vorige week blijkt dat wij het samen roerend eens zijn:
Oranje moet niet naar Uruguay. Ik zou echter mijn oproep
daartoe verkeerd hebben geadresseerd. De KNVB is er om
te voetballen, de politiek om politieke besluiten te nemen.
Gevraagd om een reactie zou ik het volgende willen op
merken:
1Of het Nederlands elftal wel of niet naar Uruguay gaat
wordt uitgemaakt door de KNVB. De politiek kan daarop
druk uitoefenen maar niet meer dan dat.
2. Of de KNVB zich van die druk iets wenst aan te trekken
is ook een zaak van de KNVB zélf. In welke mate de KNVB-
top daarbij de leden wenst te betrekken gaat mij als politi
cus niet aan. Natuurlijk hoop ik dat de leden in beweging
zullen komen en hun invloed zullen uitoefenen om de
KNVB tot andere gedachten te brengen. Formeel heb ik
echter alleen te maken met het eindresultaat: het antwoord
dat ik van de KNVB kan verwachten.
3. Dat de KNVB (inclusief de leden) hierdoor opgezadeld
worden met een politiek vraagstuk valt niet te ontkennen.
Daaraan is echter niet te ontkomen. Wél gaan is immers ook
een politieke beslissing. De mini-WK is een (vriendschappe
lijk) voetbaltoernooi georganiseerd ter meerdere glorie van
één van de afschuwelijkste regimes in de wereld. Als de sta
tuten van de KNVB politieke besluitvorming binnen de
KNVB onmogelijk maken dan is dat een reden te meer om
geen medewerking te verlenen aan dit politieke spektakel
stuk.
4. Dat het een onmogelijkheid is binnen een non-politieke
organisatie tot politieke meningsvorming te komen is waar
als het om partij-politiek zou gaan. Het eind zou zoek zijn
als sportorganisaties partij zouden moeten kiezen in zaken
waarover politieke partijen diepgaand van mening verschil
len. Ik dit geval is er van een meningsverschil geen sprake.
Praktisch alle partijen (getuige ook de breed gesteunde
kamervragen) zijn van mening dat Oranje niet naar Uru
guay moet gaan. Deze door de politiek gedragen opvat
ting kan men toch moeilijk negeren.
5. Natuurlijk zijn KNVB-leden primair voetballers en geen
politici. In een democratie als de onze kan echter niemand
alleen maar voetballer zijn. Elke Nederlander, voetballer
of niet, is ook een staatsburger. Ook al is de belangstelling
voor de politiek gering of volstrekt afwezig (hetgeen ieders
goede recht is), de schending van fundamentele mensen
rechten waar ook ter wereld, is een zaak die vér boven de
huis-tuin- en keukenpolitiek uitgaat en niemand onverschil
lig kan zijn. Dat niet iedereen zich geroepen voelt daarte
gen actie te voeren is alleszins te billijken.
In het geval van Uruguay wordt echter niet gevraagd om iets
