ONS EERSTE
Nog eventjes - en de man met de geruite pet staat weer voor
mijn deur en kijkt me verwachtend aan met z'n olijke
krente-ogen (mogen het ook rozijnen zijn? red.)
Hij komt kopij ophalen. Hij denkt: "Jij schudt wel
even Maar zó is het ook weer niet.
Gelukkig lopen we weer een beetje rechtop: we hebben
puntjes binnen en niks verloren Nou ja, ik was niet bij
Blauw Wit, dus daarvan weet ik niets.
Maar vandaag? Hoi! We hebben gewonnen - thuis tegen een
van de koplopers, RVC, die in een beeldig rood tenue het
veld oppoetsen en de onzen waren blauw - nee, niet 'blau'.
De eerste helft ging niet eens zo lekker, RVC had meer
overwicht, zij wilden wel vechten, ze hadden nog kansen
op 't kampioenschap. Onze schatjes stonden wat meer te
tuttelen en te dromen. Ik probeerde het van alle kanten
van 't veld te bekijken, maar bij de bal zag je steeds méér
rood dan blauw durven ze dan niet?
Tja, ze werkten wel, maar echt niet grimmig. Theo was
ziek, maar Cees Thomas heeft zich prima geweerd. Ik vroeg
me af of hij ook midden in het doel (in de lengte van het
veld) een streep getrokken zou hebben, als startpunt van
z'n uitval?
RVC zat steeds op ons doel, ze drongen meer door en had
den windkracht 7 achter zich. Ze speelden beter
Kees werd vies gevloerd èn hoorbaar - de haarbos van Simon
wapperde weer lekker in de wind - de onzen probeerden
van alles, waren behoorlijk fit. Benno cultiveerde z'n werk
mansschot, Bas redt prima, Thomas dito - nr 9 gaat liggen
om een penalty te krijgen - mooi niet gelukt. Ze waren allen
lekker aan 't werk maar nr 8 stond op eenzame hoogte te
mopperen, met niks around him Wat makeerde er toch
aan? Had RVC een beter ontwikkeld richtinggevoel?
Vóór mij zaten twee voorhene cracks van het eerste - ik
hoorde ze niet brieschen en uitroepen 'hoe ze het vroeger
wel gedaan zouden hebben', dat was schijnbaar over. Nee,
ze zeiden bedachtzaam tegen elkaar: 'het is nog steeds nul
nul hetgeen klopte en daarom knikten ze ook allebei.
Waar is de voorhoede? Juist, Simon neemt een corner, dat
is goed. 'Waar kijk je naar?' vraag ik Franny, die naast me
zit.lacht - zegt niets, maar we denken allebei hetzelfde -
er liep iets weg van de tribune en ze kon echt niet lopen op
die hakken in dat grint
Oh moeder - een goal!! Dat komt ervan als je niet oplet
Hé - nu moeten ze er toch echt wel iets aan doen: ZE
MOETEN WAKKER WORDEN!! Dat is het
Gelukkig was die goal off-side rust .opgelucht
probeerden we de tap te bereiken.
Xerxes
24
9
12
3
30
45-24
RVC
24
10
9
5
29
30-23
Elinkwijk
24
10
8
6
28
26-20
CVV
24
9
9
6
27
45-38
EDO
24
8
10
6
26
38-35
Hilversum
24
10
6
8
26
27-24
AFC
24
8
9
7
25
24-27
DHC
24
8
8
8
24
26-24
Neptunus
24
6
10
8
22
29-36
VUC
24
7
7
10
21
28-34
Aalsmeer
24
5
10
9
20
25-36
Blauw Wit
23
6
7
10
19
22-27
DWV
24
5
9
10
19
26-31
UVS
23
5
8
10
18
17-29
Na de rust waren we bevreesd en blij met 0-0. Ze moeten
Wakker worden - ze móeten wakker worden, dat hoopten
wij in stilte en hardop. En dan word je wel wat wild en wil
je elke bal wel mee-schoppen, een loei geven. Nou ja, toen
heb ik óók meegedaan en alsmaar "LOEI"!!! geroepen
wanneer dat moest en zietze déden het en ze werden
wakker. Dat was een fijne tweede helft, behalve een paar
verkeerde ongelukjes, aan de beschrijving waarvan ik mij
niet waag. Strafschoppen werden genomen, een loei tegen
de paal, eroverheen! En inderdaad: goed samenspel en di-
rekte loeien hadden het bereikt: een doelpunt voor ons!!
Prachtschot van Henk Bijlsma, maar het werk van allen -
gefeliciteerd!
Wat zal ik verder nog schrijven? Hoe lang nog was de
hoogspanning weer een off-side doelpunt van RVC - maar
toch: WE HADDEN GEWONNEN
Een Aangetrouwde
RONDOM DE BAL
Stijlbloempje
Dat er af en toe fraaie stijlbloemp-
if, m jes te plukken zijn in het Schakel-
1BË .V tuintje, bewees ons laatste nummer.
l JÈ Op pagina 7, midden tweede ko-
lom, onder mededelingen jeugd-
Ejr kommissie, lezen we: "Uitgenodigd
worden alle spelers die hiervoor uit
genodigd zijn".
En nu maar hopen dat er niemand is weggebleven. (Bedankt,
Donald!)
Roem
Jan Tjalling, gewezen Schakel-redakteur, heeft de samen
steller van dit moment toch wel een tikkeltje op het hart ge
trapt. Hij, JT dus, hield bij hoog en laag vol dat de huidige
redakteur nooit in het eerste is opgetreden. Paul Meyer be
streed dit en kon dat doen op goede gronden. Het ongeloof
van de eerste ging zelfs zover, dat er een flesje wijn tegenaan
gegooid werd. Een weddenschap, dat zult u begrepen heb
ben.
Ten overstaan van beide heren mocht de redakteur (wat ge
reserveerd) bevestigen, dat zijn naam terug te vinden moest
zijn in diverse (vergeelde) programma's uit het begin van de
vijftiger jaren. "Geef maar een flesje van Albert Heyn, Jan!
Ik wens je niet op kosten te jagen", beëindigde Paul lachend
de konfrontatie.
Het onderwerp van de weddenschap trok zich ontmoedigend
terug aan de bar: roem is (echt) vergankelijk.
Bezuinigen
Gedurende de eerste helft van AFC-RVC worden de spe
lers getrakteerd op een mals lente-buitje (hagel, vermengd
met natte sneeuw, opgeklopt door een noordwester, wind
kracht 9) dat veel achter-het-doel-publiek naar de ere-tri-
bune doet snellen.
Zelfs onze voorzitter doet mee aan deze gedwongen verhui
zing. "Hé, Jan dat gaat niet! Vooruit, terug naar je
stek".
Jan: "Bah je kan tegenwoordig niet eens meer met z'n
drieën onder een paraplu staan. Die bezuiniging, die weet
wat".
2