mogen genieten. Elke keer weer is het een aangename verrassing als ik AFC-ers in het verre Amerika mag begroeten.
Een leuke tijd is namelijk gegarandeerd.
Nu is het dan toch maar weer de tijd voor 'iets anders'.
De mazzel,
Thomas Rongen".
Tot zover onze bloedeigen Thomas Rongen, die wij van harte bedanken voor zijn bijdrage.
In het late uur, waarin uw pickelaar deze regels afscheid, wil hem niet met zekerheid te binnen schieten, welke literator
het eerder zei: het is anders.
Grunninger nuws
Dokter Wout Posthuma, die mij blijkens zijn weerwoord regelmatig leest - zie zijn ingekomen stuk in De Schakel van
31 oktober j.l. - zeggen wij hartelijk dank.
Zijn verwijt, dat onze kennis van het Groningse dialect gebrekkig is, lijkt terecht.
Onze dorst naar kennis is eindeloos en derhalve ligt hier duidelijk een taak voor hem.
Overigens moet onze Wout, die wij een warm hart toedragen, ons nog eens nader informeren over de relatie van uw
pickelaar tot ABC, waarvoor hij - in tegenstelling tot de AHC "Quick" - nimmer is uitgekomen tijdens een verkwiste
jeugd.
Ern(e)st
De vorige maand gaf uw pickelaar zijn gram af inzake de zwijgende séance in de middencirkel voor de aanvang van de
wedstrijd AFC - Blauw Wit naar aanleiding van de 300-ste wedstrijd van Ernst Seunke voor ons eerste elftal in AFC.
En hoe zijn wij naar aanleiding daarvan op onze vingers getikt!
Wij meenden, dat Ernst Seunke te kort kwam omdat onze geluidsinstallatie bleef zwijgen door een - laten wij zeggen -
organisatiefout.
Maar nu de waarheid, schele (De Jantjes, van Bouber)!
Ter plekke lieten wij ons die dag door een gezaghebbend bestuurslid informeren. "Hij moet het niet meer", werd er
gezegd. Waaruit wij concludeerden, dat Arnold Bos als speaker het ambt had neergelegd, maar dat 'men' had verzuimd
in de vacature te voorzien.
Maar met 'hij doet het niet meer' bleek achteraf eenvoudigweg te zijn bedoeld, dat de - inmiddels gerepareerde - geluids
installatie het had begeven.
De brave Armold - nou ja - trof dus geen blaam.
De in deze aflevering eerder (niet) gemelde literator én Thomas Rongen zeggen wij ootmoedig na: het is anders
Ploegers
De Zilveren Ploeg is weer bijeen geweest; voor de eerste maal onder het bewind van Dio Hermens, die voortreffelijk
debuteerde!
Novieten waren Hans de Bie en Joop van der Hoogen; aan beiden bewaart uw pickelaar - wij worden ouder - dierbare
herinneringen.
Hans de Bie, journalist, schreef jaren her onder veel meer zijn wekelijkse bijdrage in het dagblad De Tijd.
Een zeer toevallige ontmoeting op de Nieuwe Zijds had tot onmiddellijk gevolg, dat uw pickelaar de kolommen van
Hans de Bie op diens verzoek overnam.
De gevolgen bleven niet uit. Waar bleef De Tijd
De boomlange Joop van der Hoogen was - nog op De Zuidelijke Wandelweg - seizoenen lang de steunpilaar van het
elftal van doelman/captain Ad Onderdelat, waarmede uw pickelaar - naar u weet - enige connectie had.
Terecht genoot het - toenmalige - dertiende elftal enige faam met het circustentsysteem: Joop in het midden en de
overige deelnemers in afdalende grootte daar omheen.
Het sukses was evident: het aantal tegentreffers bleef in die jaren beperkt tot onder de honderd per seizoen!
Het was niet anders. En waar blijft de tijd
5
