'ONS EERSTE'
VOORUIT DENKEN
In Haarlem dacht men
Amste. .ara speelt rood: wij gaan in 't geel
In Amsterdam dacht men
Haarlem speelt rood: we gaan in 't blauw
Blauw geel groen
Hou op, 't wordt me allemaal te veel
De thuisclub bepaalt met goed fatsoen
de kleur, het rood/zwart, waarvan ik hou!
NN
JONG SENIOREN LEUK VOOR 'T PUBLIEK
Het 84-jarige AFC tegen het 83-jarige EDO
Het is een goede gedachte van onze redactie om iedere
week een ander lid te laten schrijven over het 1e. Het
geeft een veelheid van opinies en zal ongetwijfeld zo nu en
dan anderen in de pen doen klimmen met (als het kan op
bouwende) kritiek, op- of aanmerkingen.
Met prachtig mooi herfstweer starten we en het blijkt alras,
dat wij als gebruikelijk geen gemakkelijke tegenstander
aan EDO zullen hebben.
Hun meerderheid is het 1e kwartier zeer duidelijk. Zelfs
een 1 - 0 achterstand ontstaat al na 12 minuten als een AFC
verdediger en Van Room vrijwel gelijk naar de bal trap
pen, die van de voet van Van Room van EDO met effect
in ons doel belandt. We krijgen een goed gelijkopgaand
spel daarna te zien met wisselende kansen. Het spelbeeld
blijft het aanzien volkomen waard; beide partijen spelen
actief en en het geheel is aantrekkelijk voor Hoofdklasse-
Amateur voetbal. Met een uitstekend strak langgeplaatst
schot weet Edwin Geluk (die een reputatie heeft nog al
eens hoog te richten) via de binnenkant paal de gelijkma
ker (1 - 1) op het scorebord te brengen. Zo gaat de rust
in en beide partijen zijn het erover eens, dat dit de juiste
stand is tot zover.
Ook de 2e helft blijft aantrekkelijk, waarbij in zijn totali
teit AFC de betere kansen krijgt dan EDO; de EDO
keeper verstaat zijn vak goed en is oorzaak, dat de stand
1 - 1 blijft. 20 minuten voor het einde ziet scheidsrech
ter De Wit, die de wedstrijd goed leidde, zich genoodzaakt
onze altijd actieve Henk Bijlsma prompt van het veld te
sturen wegens natrappen (of een natrappende beweging,
toen hij aan zijn shirt was vastgegrepen). De praktijk heeft
al dikwijls in het verleden uitgewezen, dat als men met 10
man verder moet, het een ploeg schijnt te inspireren zich
dubbel in të zetten. Zo ook AFC; in geen enkel opzicht is
te merken, dat wij met 10 man moedig verder strijden, in
tegendeel, wij scheppen ons enige goede kansen, waarbij
de meesterlijke drive van John Ackerman na het vlot en
beheerst passeren van 3 man, afstuit op EDO's keeper (of
de paal?). Einde 1-1.
De officials gaan gezellig bij elkaar zitten en discussieren
over het spel en spelverloop. Beide partijen zij het erover
eens, dat EDO tevreden mag zijn dat het 1 - 1 is gebleven
(waarmede AFC echter ook zeer blij was). Doby Peters
(eens de A1 pitcher van ABC en nu EDO trainer) is ook
verbaasd, dat zijn team de 2e helft zo weinig uit de voeten
is gekomen en niet op het niveau van de 1e helft kwam.
Al bij al, een goede sportieve ontmoeting (geen gele kaarten)
en dus een compliment aan beide partijen inclusief scheids
rechter en grensrechters.
Voor de historie; ons elftal speelde met
André Wijnand, Van Aken (die aanvoerder Ernst Seunke
moest vervangen, daar deze door een tragisch dodelijk on
geval aan zijn jongere broer overkomen, niet meespeelde),
Edwin Geluk, Eddy Meyer, Bas Rachman, Henny Kottman,
Benno Leeser, Jos van Dijk, John Ackerman, Henk Bijlsma
en Kees Gehring.
Jaap van Nek
Naschrift redaktie:
Uit de volgorde van opkomst, zij die elke week ONS EER
STE invullen, mag geen enkele konklusie worden verbon
den.
Vorige week werd een juniorenlid benaderd voor het geven
van zijn visie; deze moest op het allerlaatste moment ver
stek laten gaan.
Jaap van Nek, een van onze oudste leden, was onmiddel
lijk bereid het gat te dichten!
Bedankt Jaap, ook voor je verslag van het 100-jarig bestaan
van onze Haarlemse vrienden.
De vooruitgang staat niet stil. Altijd en overal worden ver
nieuwingen aangebracht en worden oude systemen verwor
pen. Zo ook in de voetbalorganisatie. Naast de gebruikelijke
indeling in senioren en junioren competities heeft men dit
seizoen een aparte klasse in het leven geroepen: de Jong Se
nioren klasse. Er zijn geen precieze leeftijdsgrenzen vastge
steld, maar de doelstelling is des te duidelijker: ze is speciaal
opgericht voor de wat minder getalenteerde jonge spelers,
opdat dezen, komende uit de jeugd, niet voor altijd in la
gere elftallen verdwijnen of zelfs 'voor de voetbalsport
verloren gaan', en opdat zij dientengevolge wat meer voet-
balplezier beleven. Laatbloeiers zouden nu ook een grotere
kans krijgen. Een mooi streven, dat valt niet te ontkennen,
maar wellicht slechts uitstel van executie: wie niet goed kan
voetballen komt immers nooit in het eerste.
Hoe het ook zij, ook AFC doet mee aan dit experiment en
heeft een team ingeschreven. Hoewel uit bovenstaande
blijkt, dat de klasse er juist is voor spelers, afkomstig uit de
lagere juniorenelftallen, startte AFC de competitie met een
elftal waarin maar liefst zeven ex - Al spelers, waarbij men
dan moet bedenken, dat drie andere spelers uit dit eerste
jeugdelftal van vorig jaar ook dit seizoen nog jeugdvoetbal
spelen, en dus niet voor de senioren in aanmerking komen.
Zegge en schrijve TWEE spelers zijn direct opgenomen in
de senioren elftallen. Met andere woorden: AFC voldoet
niet aan de voor deze klasse gestelde eisen.
Nu zou het natuurlijk kunnen, dat deze lichting toevallig
uit uitgesproken slechte voetballers bestaat, en dat de sa
menstelling van het Jong-Senioren elftal dus terecht is.
Welnu: de feiten logenstraffen deze bewering. De drie ge
speelde competitie wedstrijden zijn met resp. 7 - 0; 8 - 0
en 7 - 1 winnend afgesloten.
Het klasseverschil is evident, wie de wedstrijden heeft ge
zien kan dat slechts beamen.
Wat AFC betreft is dit experiment dus op een volledige
mislukking uitgelopen. Het elftal moet öf wel in een ande
re competitie ingedeeld worden, ofwel bijna geheel van sa
menstelling veranderen, waarbij dan de spelers gewoon
doorstromen naar de senioren teams. Nu wordt er gefluis
terd dat er in de A-elftallen geen plaatsmeer is, en dat AFC
blij was met de jong senioren klasse, simpel omdat er dan
niet een nog groter aanbod van spelers zou ontstaan.
2